Han Jisung anime bağımlısı biriydi. Animeler ondan sorulurdu. Aynı zamanda da bir psikologtu. En sevdiği anime romantik bir konusu olan 'Want So Bad' animesiydi. Güncel bir anime olduğu için daha son bölümü yayınlanmamıştı. Ayrıca, başrol erkek ile...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
klavyemnasilŞFELGŞSKFŞ
neyse hadi baslayakk ____________________________________
MİNHONUN GÖZÜNDEN
Belki de sözümü tutamam..
En çokta bundan korkuyorum. Jisung'a olan sözümü tutamam diye. Bugün bir ayın dolnası için son gündü. Ayın 29u olduğu için yarın olduğunda... Bunu düşünmek istemiyorum.
Aradan bir kaç hafta geçmesine rağmen ne San'ı ne de çizeri bulabilmiştik.
Günlerce dokuz kişi o ikisini aramıştık. Miyeon, ben, Jisung ve diğer hepsi, ne kadar arasakta onları bulamadık.
Ne ailemden bir iz vardı, ne de o iki pislikten.
Ben bunları düşünürken hala 'bir ay' olayını bilmeyen Jisung yanıma oturdu.
"Bugün bir daha arayalım mı istersen? İçinden bir ses bugün bulacağımızı söylüyor. Bence yaparız." dedi teselli eder ve destekler gibi konuşarak. Sesi bile güven veriyordu bana..
Hiçbir şey demeden ona sarıldım. Onu bir daha göremeyecek olmak.. Aklımdan bile geçirmek istemediğim bir şeydi.
Galiba seviyordum onu. Benim için çok şey ifade ediyordu. Şu ana kadar hiç bu kadar yaşamak istememiştim. Hayattan nefret etmiş, intikamla kavruluyordu hep duygularım. Ama Jisung beni değiştiriyor gibi. Ateşimi söndürüyor. Yaşamak için bana bir neden veriyor. Ne yaptı bana böyle. Neden böyle hissediyorum...
Sarılmamı beklemediği için ilk başta hareket etmedi ama çok geçmeden kollarını omzuma çıkartarak sarılmama karşılık verdi.
Kafası boynumdayken yumuşak bir sesle, sanki bir çocukla konuşuyormuş ses tonuyla konuştu.
"Neden kötü bir şey olmuş gibi davranıyorsun, bir şey mi oldu?" dedi masumca.
"Bir şey olmadı. Yalnızca sarılmak istiyorum. Biraz sarılsak, böyle kalsak olur mu" diye sordum.
"hmhm" beni onaylar mırıltılar çıkardıktan sonra ona daha sıkı sarıldım.
Bir daha sarılırken tutamayacağım beli, bir daha duyamayacağım sesi, bir daha hissedemeyeceğim o benzersiz his ve nefesi.. Hepsini son bir kez daha yaşamak istiyordum.
Bir süre daha sarıldıktan sonra yavaşça ayrıldım Jisungun bedeninden.
"İyi ki tanışmışız Jisung" dedim buruk bir gülümsemeyle.
Bana gözlerini kapatarak baktı ve konuştu.
"Bence de iyi ki tanışmışızda, sen neden böylesin bi bugün. Biraz depresifsin sanki. Görende yarın bizden ayrılıcaksın sanacak" deid ve kıkırdadı. Hiçbir şey demedim, sadece buruk bir gülümseme sundum.
