ေငြေရာင္ဆံႏြယ္ျဖဴလြလြမွာ ေက်ာက္စိမ္းဆံထိုးေလး တစ္ေခ်ာင္းတည္း.ထိုးထားတာေတာင္ ၿပီးျပည့္စုံေနသလိုမ်ိဳး။
ျဖဴေဖြးႏူးညံ့လွတဲ့အသားရည္နဲ႕ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းဝတ္စုံျဖဴေလးသာ ဝတ္ထားတာေတာင္ ေရွာင္းကလွရက္လြန္းတယ္။ ခပ္ပါးပါးေလး ရဲေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းလႊာဟာ တင္းတင္းေစ့ထားေပမယ့္ ပြင့္အာေတာ့မေယာင္။ ညင္သာတဲ့ေျခလွမ္းေတြဟာ သြက္လက္ေပမယ့္ အလင္းလိပ္ျပာေလးပ်ံဝဲေနသလိုရယ္။ ထိုသို႔ေသာ အလွတစ္ရားေတြေၾကာင့္ မိဖုရားမုန္းေနမိတာ။
"မိဖုရားကို ဂါရဝျပဳပါတယ္''
"အင္း....အခ်ိန္တိက်သားပဲ....ေရွာင္းကသိပ္လွတာပဲေနာ္ ဒီမွာၾကည့္ မိန္းမလွေလးေတြေခၚထားတယ္..အိမ္း ေငြကုန္ခံၿပီး ေခၚထားေပမယ့္ . သူတို႔ထဲမွာ ေရွာင္းအလွကိုမွီတဲ့သူတစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးရယ္....ဒါေၾကာင့္လွပတဲ့ေရွာင္းကပဲ ဒီမိဖုရားကို မ်က္ႏွာသာေပးတဲ့အေနနဲ႕.... ကျပပါဦး ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးေတာ့လုပ္မေနပဲ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ႏွောင္းႏွောင္းေလးေနာ္ ''
မိဖုရားရဲ႕ေလသံက တစ္ကယ္ခ်ီဴက်ဴးေနတာမဟုတ္ပဲ ခနဲ႕သံေတြ။ ေဘးနားက တခစ္ခစ္ရယ္သံေတြဟာ ေဒါသတႀကီးလွည့္ၾကည့္တဲ့ ေရွာင္းရဲ႕မ်က္လုံးနီနီေတြေၾကာင့္ အသံေတြတိတ္ကုန္တယ္။
ဒီလင္တ႐ူးေနတဲ့ မိန္းမအိုႀကီးကေတာ့ ေသခ်င္ေနၿပီထင္တယ္။ မိဖုရားဟာ ေရွာင္းကိုႏွိပ္ကြပ္ခ်င္လို႔ တမင္သက္သက္လုပ္တယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္ သူစိတ္မထိန္းနိုင္ပါ။ တစ္ခါတည္း ဒီမိန္းမရဲ႕ လည္ေခ်ာင္းေသြးကို ကိုက္ေဖာက္ပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာတယ္။
"မိဖုရားတစ္ခုခုေတာ့ နားလည္မႈလြဲေနၿပီထင္တယ္....မိဖုရားအုပ္ခ်ဳပ္ရမွာ အေနာက္ဆာင္ပါ ကြၽန္ေတာ္က သတ္ကြင္းထဲက စစ္သားတစ္ေယာက္ မိဖုရားအပိုင္ မဟုတ္ဘူးထင္တယ္''
ေရွာင္းက်န့္မွာ အစြမ္းထက္တဲ့လွ်ာတစ္ေခ်ာင္း ရွိေနတယ္ေပါ့။ ေတာကဖမ္းေခၚလာခံရတဲ့ ေကာင္ကမ်ား သူမကိုေတာင္ ခံေျပာရဲေနတာ ဘယ္သူ႕အားကိုးနဲ႕လည္း သို႔ေသာ္ သူေျပာတာေတြမွန္ေနေတာ့ မိဖုရားရဲ႕ ေဒါသေတြဟာ အနားက အေစခံမိန္းကေလးေတြအေပၚ က်ေရာက္ကုန္တယ္။
YOU ARE READING
ဝံပုလွေတို့ရဲ့ဧကရာဇ်
Fanfictionငါ့အသိဉာဏ်တွေပျောက်ဆုံးပြီး မင်းကိုမမှတ်မိတော့ရင်တောင် ဘဝအသစ်နဲ့ မင်းကိုပဲတစ်ခါပြန်ချစ်မယ် ငါ့အသိဉာဏ္ေတြေပ်ာက္ဆုံးၿပီး မင္းကိုမမွတ္မိေတာ့ရင္ေတာင္ ဘဝအသစ္နဲ႕ မင္းကိုပဲတစ္ခါျပန္ခ်စ္မယ္
