hayat yüzüme gülmüyor

10.Bölüm

Okula gelmiştim. Ve ilk derse yine geç kalmıştım. Kantine girip kendime tost alıp Kantinden çıktım. Bahçedeki boş bankalardan birine oturdum. Telefonumu alıp bildirimlere baktım. Bir yandan da tostumu yiyordum. Takip isteği gelmişti. Baktığımda tanımadığım fan hesabı olduğunu gördüm. İstediği reddedip tostumdan ısırık aldım. Zilin çalmasına 15dk vardı. Acaba babam ne dicekti? En fazla 'Derslerin düşmeye başlamış o yüzden dışarı çıkman yasak' yada 'Derslerine hiç çalışmıyorsun o yüzden telefon yasak' derdi. Zaten ceza vermek dışında başka bir şey yaptığı yoktu. Zil sesi kafamdaki düşüncelerimi yarıda kesti. Zil çalmıştı. Tostumun son lokmasını da ağzıma attım. Telefonumu cebime koyup sınıfa çıktım.

- - -
Okul bitmişti. Eve gitmemek için kursa kalmıştım. Dersin bitmesine daha 20 dk vardı Ve kurs Edebiyattı. Evet şanssızlığın böylesi. Hayır neden edebiyat kursu bugünde fizik yarın. Keşke fizik bugün olsaydı. Ben bunları düşünürken sınıf kapısı çalınıp açıldı. Babamdı. Nuriye hocaya dönüp "Asya'yı almaya geldim." dedi. Ben çantamı toplamaya başladım. Neden geldin baba? Neden...Nuriye hoca "Hangi Asya? Asyanur Ak mi? Asya Naz Aydemir mi?" dedi. Babam "Asya Çelik" dedi. Nuriye hoca "Tamam alabilirsiniz" dedi. Babam sınıftan çıktı. Çantamı sırtıma takıp sınıftan çıktım. Babam "Hastaneye gideceğiz" dedi. Ve arabaya bindi.

Bende binip "Neden?" dedim. Babamda "Amcan kaza geçirmiş. Geçmiş olsuna gideceğiz." dedi. "Annem?" dedim. Babam "İş için sen gittikten sonra şehir dışına gitti." dedi. 'Anladım' dercesine kafamı salladım. Babam sinirli bir şekilde "Bugün tespit sınavı yokmuş. Neden yalan söyledin." dedi. Sakin bir sesle "Günleri karıştırmışım." dedim. Babam "Anladım" diye mırıldandı. Arabayı sürmeye başladı. Bende telefonumu alıp webtoon okumaya başladım.

En heyecanlı yerindeyken araba durdu. Babama baktığımda arabadan çıkıyordu. Bende telefonu kapatıp arabadan çıktım. En heyecanlı yerinde kalmıştım. Babam önden bende arkasından hastaneye girdik. Babam sanırım telefonundan oda numarasına bakmıştı. Çünkü kimseye sormadı. Çok zekiyim biliyorum. Yukarı kata çıktığımızda karşımda ismini unuttuğum çocuk vardı. İsmi Balkın'dı heralde. İşte şu maydanozla yarış yapan vardı ya o işte. Adı Arkın'dı. Balkın değil. Karşımdaydı. Ona 'ne bakıyorsun' bakışımı attım. Oda ağzını oynatarak 'Sanane göz benim değil mi?' dedi. Ben tam bir şey dicektim ki babam "Asya davetiye mi bekliyorsun?" dedi.

Babamın yanına gittim. Babam içeri girdi arkasından da bende girdim. Ama tam kapının ucundaydım. Amcam "Ooo kimleri görüyorum burda. Benim best kardeşim" dedi. Babam "Abi şu halinle de şakayı bırak" dedi. Amcamın sol bacağı ve sağ kolu alçıdaydı. Ve derisinin tamamı mor ve yeşildi. Canım sıkılmıştı. Ve amcam beni fark etmemişti. Bende bunu fırsat bilip odadan çıktım.

Koridorun sağ tarafında acil çıkış kapısı -merdiveni- vardı. Oraya doğru gittim. Merdivenlere oturup telefonumu açtım. Webtoon'u kaldığım yerden okumaya başladım. En heyecanlı yerindeydim ne yapabilirim.

Bölüm bittiği sırada yanıma biri oturdu. Kafamı çevirdim. Arkın'dı. Ona 'hayırdır' dercesine kafa salladım. Oda "Canım buraya oturmak istedi. Hem sana ne" dedi. Ben bunu döverim. Derin nefes alıp "Arkın mısın nesi benden uzak dur. Benim insanlara -özelliklede gıcık, sürekli 'sanane' lafını kullanan ve beynini kullanmayan kişilere- alerjim var." dedim. Oda şaşırmış gibi -yapmacık şekilde- kafa salladı ve telefonunu alıp birini aradı. Ve hoparlöre aldı. Açıldığında da hemen konuşmaya başladı "Abi tıpta 'insanlara alerjisi olmak özelliklede gıcık, sürekli 'sanane' lafını kullanan ve beynini kullanmayan kişilere' diye bir alerji türü var mı?" dedi. Karşı taraf "Arkın yine ne saçmalıyorsun. Öyle bir alerji türü de yok." dedi. Arkın "Abi ben değil bir arkadaşım saçmalamış." dedi. Karşı taraf "Tamam Arkın. Kapatmam gerek hastam var" dedi ve suratına kapattı. Arkın eğlenir bir şekilde "Eee alerjin yokmuş. Bu da demek oluyor ki insanlardan kaçmana gerek yok." dedi. Bıkkınca "Kaçmıyorum." dedim. Arkın 'he aynen aynen' dercesine kafa salladı. Bir şey demeyip telefonumla uğraşmaya başladım.