Dünyadan Atlas'a | Gay

20: Minnet

Selam limonlu popkekler 🪐✨🌟💫

*koyu renkli alanlar geçmişe aittir.

İyi okumalar 💌

'Eylül Hanım, tebrikler. Hamilesiniz.'

Doktor'un sözlerinin üstünde birkaç saat geçmişti. Tamamen şoka girmiş Eylül'e nazaran Devran biraz daha durumun farkındaydı. Garip bir hisle sarsıldığı doğruydu ama bu durumdan Eylül'den çok etkilenmek, ona bencillik yapıyormuş gibi hissettirirdi. Karnında bir can taşıdığını öğrenen Eylül'dü...

Şimdi her daim sesin olduğu evin salonuna sessizlik çökmüştü. Devran gözlerini koltukta öylece oturan Eylül'den almıyordu ama sessizliği de bozamıyordu. Dakikalardır doğru kelimeleri seçmeye çalışıyordu. Eylül sinirli miydi? Suçlu mu hissediyordu? Bu durumdan nefret mi etmişti? En acısı da Devran kendisinden nefret edip etmediğini kestiremiyordu. Zaten son yaşanandan dolayı dolu olan bünyesi bu düşüncelerle iyice darlanıyordu.

"Devran... "

Devran hemen dikkatini ona verdi. Yaşlı mavi gözlerini yerden alıp kendisine baktığında, Devran'ın kalbi sızladı.

"...hamileymişim." dedi Eylül yeni kabullenir gibi. Devran ayakta dikilmeyi kesip yanındaki sandalyeyi aldı ve tam karşısına oturdu. Eylül'ün dizindeki ellerini avucunun içine aldığında buz gibi olduğunu fark edip, okşamaya başladı.

"Ne hissettiğini anlat bana. Şuan içinden ne geçiyorsa..."

"Korkuyorum." dedi gözlerinden yaşlar akarken. Devran'ın acıyla kaşları çatılırken bir elini kaldırıp saçını okşadı.

"Korunduğumuza eminim. Devran nasıl olur? "

"Doktor üç haftalık dedi. Kulüp toplantısından sonra sarhoş olduğumuz gece olmalı...özür dilerim."

Devran büyük bir mahçupluk hissediyordu. Eylül'ün eli avucunu okşadığında iç çekti.

"Dileme...ikimiz de suçluyuz. Şimdi ne olacak? "

"Sen ne istiyorsan o olacak. Kürtaj konusunda kötü hissetmeni istemiyorum. Eğer bir bebek doğurmak istemezsen sağlıklı yoldan kürtaj olmanı sağlarım. "

Eylül kısa bir an durdu. Hemen ardından elini kaldırıp yumruğunu Devran'ın omzuna doğru sertçe vurup içli içli ağlamaya başladığında, Devran şokla sarsılıp ona bakakaldı. Koluna ve omzuna inen hafif yumrukları tek eliyle kavradı.

"Eylül... "

"Neden direkt kürtajı düşünüyorsun? Benden çocuğun olsun hiç mi istemiyorsun? " diyerek ağlamaya devam eden Eylül'e eli ayağı birbirine dolaşarak yöneldi. Böyle bir tepki beklenmedik olmuştu.

"Hayır bir tanem...öyle demek istemedim... " dedikten sonra duraksadı. Yaşlar biriken boncuk gözlere bakıp, içli bir şekilde gülüp iç çekti Devran. Eliyle akan yaşları sildi ve Eylül'ün böyle tatlı tepkiler vermesine şükretti. Kavga etmekten ve onu kaybetmekten korkmuştu.