SAPLANTI

korku

Elimin bir şeyle temas etmesiyle irkilip sıçradım.
Siktir
Elim kolum bağlıydı. Bir sandalyeye ağzım bağlı halde çaresizce duruyordum.

Açılıp kapanan tozlu ve soğuk bir odadaydım.
Kurtulmak için çırpınmaya, bağırmaya deli gibi haykırıp oruspu çocuklarına bunun bedelini sormak istedim.

Ellerimi ipten kurtarmak için acıyı önemsemeyip elimi hızla hareket etiremeye çalıştım.
Hiçbir faydası yoktu.
Sikerdim böyle işi, neden burda olsuğumu kopuk anılarla hatırladım. Yardım için tanımadığım, gecenin bir yarısı tehlikeli bir adamın evine girmiştim.

Ellerim yara içinde kaldı. Acı içinde haykırdım. Oluk oluk kan akmaya başladı. Hıckırıklarım, ağlamalarım, bağırışlarım ağzımdaki bir bez tarafından engellendi.

Midem açtı. Belli aralıklarla karnımın zil çaldığını hissedip en son önemseyeceğim şeyin açlık olması için göz ardı ettim.
İplerden dolayı daralan ve nefes alma güçlüğü çeken bedenimi acınası bir şekilde kurtarmaya çalışırken kafam soğuk bir zemine odada yankılanan sesle güm diye düştü.
Sandalye bedenimle Birlikte yere devrilmişti. Hözlerim kararmaya, daha da ağlamaya başladım.

Kendimi hiç bu kadar güçsüz, ve ezikçe hissetmemiştim. Güclü bir kadındım ya da sadece öyle olmaya çalışıyorumdur. Ama o güçlü duran kadından hiç bir parça hissetmedim. Bu yenilgiye içim çıkana kadar ağladım.

Gözlerim açık ve soğuk sert zemine yanaklarım yaslı bir şekilde önümde duran paslanmış, kilitli kapıya bakıyordum.

Belli süreliğine uykuya bile dalmıştım. Birkaç kere rüyamda gördüğüm düşme sahneleriyle sıçradım.

Kapının arkasından yankılanan adım seslerini duyduğumda yerimden rahatsızca kıpırdandım.kapının arkasındaki adam itlyanca küfürler eşliğinde sert sözlerle biriyle konuşuyordu.

Aözleri algılamak için kulaklarımı dört açtım.
"Evet patron Victorun kızı elimizde, şansa bak ki kendisini gökte ararken yerde bulduk. Belli bir süre telefonun diğer ucundaki adamı dinleyip tekrar söze başladı.

"Sin coresille'nin özel isteğinin bu kız olduğunu biliyorum efendim, sağ salim kızı ona teslim edeceğimize emin olabilirsininz?

Sesin sahibi konuşmayı bırakıp kapının anahtarlarını yavaşça açtı.

Kapıda dikilen adamı ayaklarından yüzüne doğru sessizce süzdüm.

Siyah marka ayakkabılar, jilet gibi bir takım, kumral saçlar, keskin siyah gözler ve dudağındaki aşağılıkla gülümseyen piçe baktım.

İnanılmaz bir derecede korkutucuydu. Gözleri o kadar keskin bir siyahtaydıkı adeta etrafına gerilim enerjisini dağıtıyordu.

Adam her iki elini arkasında birleştirip yavaş yavaş adım atıp tam kafamın hizasında durup bir ayağının diz kapağını yere indirip bir eliyle çenesini sıvazlayıp gözleriyle korkutucu ifadesini takınıp onun yanında rezil halde olduğumu düsündüğü bedenime alayla süzdü.

"Küçük menekşe kendi ayağıyla tuzağa düştü."

Yüzüme daha da eğilip"söylesene Victorun fahişesi sence Victor seni kurtarmaya gelicek mi? Yoksa diğer fahişere yaptığı gibi seni bizim ellerimize mi sunacak?

Birkaç küfür atmak için bağırdım ama agzımdaki ip konuşmamı engelliyordu. Adam beni hızlı ve çevik hareketle kaldırıp tekrar sandaleyeye doğru biçimde oturmmaı sağladı.
Parmakları çeneme ufak bir dokunuş yapıp ağzımdaki ipi sertçe açtı.

İp açıldığı gibi yüzüne tükürüp onun gibi alçak birine ses tonumu son seviyeye kadar artırıp bağırıp cağırdım.

"Seni alçak adı herif beni hangi cüretle kacırısın sik beyinli"

İşaret parmağı dudaklarımın üstünde durdu. Bir an afallamayla
Sustum.

"Victorun neden böyle bir hazineyi sahip aldığı anlasılıyor"
Victor derken yüzü tiknindiğini belli eden bir ifade alıyordu.

"Ne hazinesinden bahsediyorsun oruspu çocuğu "

Şaşkınlıkla bakan ifademi garipsedi.
"Hazine diyorum hazine sensin "

Kafam karışmıştı. Benim gibi bir insanı neden hazine değerinde görüyorduki?

Sözlerine yok sesiyle devam etti"çünkü sen hazineye açılan anahtarsın"
Onunla konuşma korkumu yenip şaşkınlığımı ifade eden sözlerimle yanıt verdim.

"Neyden bahsettiğini anlamıyorum"

Ona söylediğim küfür sinir iplerini germişcesine ellerini saçlarından geçirdi.

Sırıttı. Sorumu göz ardı edip bakalım Victor menekşe için nasıl bir çatışma çıkarıcak?

Odada yankılanan telefon sesi beni şaşkınlığımdan bir an ayırdı.

Karsı tarafı dinledikten sonra İtalyanca tamam deyip telefonu kapattı.

Sol tarafındaki dudağı yukarı doğru hareket etti. Keskin siyah gözlerini gözlerimin en derini görmek istermişcesine alayla baktı.

"Ve işte Victor hazinesi için geldi."