Valeria İlk Kan +18

KARANLIK

Olayların hızla gerçekleşmesi canımı sıkılmıştı. Daha annemle babamın ölümünü hazm edememişken yeni olayların gelmsi sinir bozucu bir durumdu.

Gözlerimi karanlık bir odada açmıştım, zifiri karanlık. Etrafımda hiç bir şey yoktu ellerim ve ayaklarım bağlıydı, sanırım dümdüz bir şekilde yatağa bağlıyım.
Ellerimi ipten kurtarmaya çalışıyordum, ama çok sıkı bağlanmıştı.
"Boşuna uğraşma Valeria çok sıkı bağlandın, seni bağlamak istemezdik ama güçlerin ile ne yapacağını bilemediğimiz için bağlamak zorunda kaldık."
Şaşkın bir ifade ile "Ne gücü ne diyorsun be sen, manyak mısınız çözün beni !"
"Bunu yapamam önce seni test etmemiz gerek, dediğim gibi gücünü bilmiyoruz."
"Saçmalığın daniskası, çözün beni."
"Kusura bakma, bu gerekli."
İpler yüzünden hareket edememek canımı sıkıyordu. Nerde olduğuma dair hiç bir fikrim yok, onun dışında sürekli bana gücünü bilmiyoruz demesi kadar saçma bir şey olamaz.
"Bana burada neler olduğunu anlatır mısınız artık !"
"Tamam, anlatacağım ama önce vampir mi yoksa büyücü mu olduğunu anlamamız lazım, bu senin korunman için."
"Ne vampiri ne büyücüsü ? Ne saçmalıyorsunuz."
Siyah saçlı, üstünde beyaz önlük olan kadın içeri elinde değişik bir aletle bize doğru yaklaşıp bilmediğim bir dilde adamla konuşmaya başladı.
Sanırım İspanyolcaydı  ya da Fransızca kulaklarımı açıp sanki anlayacakmış gibi dinlemeye başladım. Ama dediklerinden hiç bir şey anlamamıştım.

"Konumuza dönelim, bu elimdeki şey senin ne olduğunu gösterecek eğer vampirsen veya soyundan geliyorsa burada bizimle kalacaksın. Eğer büyücü çıkarsan seni Maddox'a götüreceğiz"

"Neyim ben oyuncak falan mı ? Ondan buraya getirip götürüyorsunuz."

Alaycı bir ifade ile yüzüme bakıp güldü "Hayır, sadece emin olmamız lazım. Şimdi izin verirsen bakacağız."

Her ne kadar korksam da bir an önce bitmesini istiyordum. "Tamam, hızlı olun mümkün olduğunca acısız olsun."

"Merak etme acıtmıyor." Dese de bu içimi rahatlatmamıştı. Elindeki keskin aleti koluma yaklaştırmıştı, içimden hani acımayacaktı deyip kendimi kasıyordum.
"Sakin ol, hiç bir şey olmayacak."
"Senin için söylemesi kolay." deyip gözlerimi kapattım.
Koluma batan o değişik şeyi hissedebiliyordum. Sanki kanıma bir şey karışmıştı, damarlarımda geziyordu.
"Bu nasıl mümkün olabilir?"

"Ne, ne oluyor?"

" Efendim, Ursula ve Cyrus'u çağırayım mı?"

"Evet, hem de hemen! "

"Bir şey söyle, ne oldu ?"

"Bilmiyoruz, hem vampir hem de elçi çıktın."

"Elçi ne ve nasıl ben şimdi vampir miyim ?"

"Sanırım hem vampir hem de bizim için değerli olan bir elçisin"

"Nasıl yani ? Anlamadım."

"Cyrus ve Ursula gelince bakacağız"

"Artık beni çözer misin ?"

"Tamam, haklısın seni artık çözebilirim."
Bana doğru yaklaşıp cebinden çıkardığı bıçak ile önce ayaklarımdaki sonra elimdeki ipleri kesmişti. Bileklerim kızarmış ve acıyordu, bir yandan bileklerimi ovuşturup bir yandan ise kaçmak için boş bir an bekliyordum. Soru sorarak diğerleri gelemeden yanımda duran doktor bozuntusunu soru sorarak oyalamam lazımdı.

"Tam olarak bu elçi ne yapıyor ?"
"Elçi bizim için çok önemli çünkü türünün son örneği. Yani geleceğimiz için bize lazım."

"Gelecek derken elçinin görevi bir erkek bulup soyu devam ettirmesi mi?"