Valeria İlk Kan +18

ELİTLER VE BAĞ

Bazen en yakının tarafından kandırıldığını bile anlamazsın. O kadar iyi rol yaparlar ki gerçek mi diye ayırt edemezsin. Bu gibi durumlarda genelde sakin olmaya çalışırım ama en yakın arkadaşımın burada olması nedensizce beni delirtiyordu.
kan beynime sıçramıştı. Emma karşımda duruyordu. Üsütünde vampirlere özgün siyah bir elbise vardı. Göz göze geldiğimiz o anda Emma geriye doğru gitmeye başlamıştı. Tabii bu durum hiç ama hiç hoşuma gitmemişti. Hızlı bir hamle ile Cyrus'un kolundan çıkıp kapıdan dışarı çıktım. Yaptığım tek hamle ile Emmayı olduğu yere sabitlemiştim. Bunlar abimin bana verdiği güçler sayesinde oluyordu. Gözüm öfkeden deliye dönmüştü. "Bunca zaman bana yalan söyledin! Burada ne işin var senin?"
"Valeria açıklayabilirim.."

"Neyi? bunca zaman bana nasıl yalan söylediğini mi?"

"kızlar tanışıyorsunuz sanırım ?" "kes sesini!" Diye bağırdım. Bağırmamın etkisiyle bütün ekiplerin ve diğer vampirlerin kulaklarını kapatıp yere çökmesi bir olmuştu. Cyrus'un ellerini kollarımda hisettiğimde beni hızlıca kendine doğru çekip iki kolunun arasına almıştı. "Sakin ol güzelim. Biz seninle ne konuştuk?"

"Özür dilerim.." Diyip hızlıca kendimi geriye çekip içeriye doğru koştum. Büyük salona girdiğimde yemekler ve içecekler hazırdı. Masanın en başına geçip oturdum. Karşımdaki kadehi elime akıp yudumlamaya başladım. Tadı güzeldi.  Dakikalar sonra Önde Cyrus olmak üzeri hepsi arka arkaya içirdi girdi. Cyrus bana şaşkın gözlerle bakıyordu. Yanına yaklaşıp kulağıma fısıldadı. "Burda oturacağını nereden bildin sevgilim"
"Rastgele oturdum." Dedim koşuk bir sesle.  Hemen yanıma oturdu. Sırayla diğer herkes oturdu. Karşımda Elitlerden biri oturuyordu. 
Elimdeki kadehi masaya bırakıp sağ tarafımda duran çatalı elime aldım.  Hemen önümde duran ete doğru çatalımı uzattığımda Cyrs eli ile çatalımı geriye doğru itip kendi karşısında duran etle önümdeki etin yerini değiştirdi.  "Şimdi yiyebilirsin güzelim." 
"Teşekkürler sevgilim"
Karşımdaki kişilerin isimlerini bile bilmiyordum bu yüzden sadece soru sorduklarında cevap vereceğim ve sakin olacağım. Nerdeyse yarım saat boyunca sadece yemek yenmişti. Hala masada oturuyor birbirimize bakıyorduk. En sonunda bu güzel sessizlik bozuldu.
"Valeria" Dedi karşımdaki kadın. "Evet?" Diye yanıt verdim. "Duyduğuma göre.. Sende bir güç varmış. Nerdeyse karanlık tarafın çoğunu yok etmişsin."

"Evet. Ben yaptım bir sorun mu vardı?"
"Haha. Hayır tabiki yok."
"Güzel." Diyip kadehimden bir yudum aldım.
"Ama senin güçlü olduğuna ve yönetibiliceğine inanmıyorum. Karanlık taraf ı öldürmüş olabilirsin ama onlar zaten zayıf halka. Sen güçsüz bir parçasın."
Kadeh bardağını masaya serçe vurup kadının gözlerine doğru baktım. "Nerden çıktı bu şimdi?"
"Sadece doğrular. Seden kat kat daha tecrübeliyim. Sen beni dinle ve bu Elçilik olayını bana devret."

"Pardon?" Diye lafa girdim. "Dediğim şu sen yaşça daha üstünüm."

"Fakat atladığınız bir şey var Hanımefendi. Siz benden yaşça üstün olabilirsiniz ama ben seçildim siz değil" Dediğimde yüzü mosmor olmuştu.
"Bir halt bildiğin yok küçük Hanım. Anlaşma bozulduğu zaman ilk elden geçireceğim sen olacaksın."
Cyrus denilen şeye karşı tam ayağa kalkmışken ondan önce ben ayağa kalkıp Cyrusun kalkmasını engellemiştim.
"Bir daha söyleyin Elit Hanım"
"İlk elden geçireceğim sen-" Yaptığım hızlı bir hamle ile arkasında belirip bir elimle saçını tutup aşağıya doğru çekip boynunu açığa çıkardım. "Güzel boynunda ısırıklarımı isteemisin?" Diye sordum alaycı bir ses tonuyla. Gerildiği her halinden belliydi. Cyrus hızlıca yanıma gelip beni kendine doğru çekti. "Yapma güzelim. Değmez"
Tekrar beni yerime oturduğunda kadehimden bir yudum daha aldım. Emma bana bakıyordu. Ben ise yüzüne bile bakmaya tenezzül etmiyordum. Adlarını öğrenmek için tekrar söze girdim. "İsimleriniz neydi?" Diye sordum. Maddoxun karşısındaki adam söze girdi. "Ben Caballero yanımdaki oğlum Dios. Az öce tartıştığın Diasa. Hemen onun yanındaki oğlum Fuego yanındaki karısı Este. Zaten Emmayı tanıyorsun.."