Jechaliśmy w ciszy, nikt nie wiedział co powiedzieć, a tym bardziej jak powiedziec to Czarkowi. Gdy zaparkowaliśmy pod domem zapytałam
-Co mu powiemy?
-Nie wiem. Wiem że musimy z nim pogadac we dwoje
Weszliśmy do domu, Czarek jeszcze spał. Usiadłam obok niego i mocno przytuliłam ale tak aby się nie obudził. Cały czas tworzyłam w głowie scenariusz jak mu o tym powiedzieć.
Po około godzinie nastolatek się obudził.
-Cześć Czaruś -Powiedzialam łagodnie całując go w głowę.
-Hej -Powiedział bardzo osłabiony
-Musimy ci coś powiedzieć -Oznajmił Wiktor siadając obok nastolatka.
Po chwili rozmowy czułam się znowu tak jak u lekarza, mimo że próbowałam stłumić łzy kilka i tak mi się ulało.
*Czarek*
Właśnie dowiedziałem się że mam białaczkę... Nie mogłem w to uwierzyć, byłem w zbyt dużym szoku aby pokazać jakiekolwiek emocje, ale byłem przerażony. Rodzice powiedzieli że trzeba zrobić pełna diagnozę ale to niemal pewne. Nie wiedząc co zrobić Poprostu siedziałem patrząc w podłogę. Po chwili Anna podeszła do mnie i mnie mocno przytuliła
-Co teraz?... -Zapytałem
-Znajdziemy dawce obiecuję... -Odparla kobieta
-Teraz musimy jechać zrobić pełna diagnozę oraz żeby dać ci specialne leki abyś czuł się lepiej. -Wtracił się Wiktor.
Bez słowa pojechaliśmy do szpitala gdzie podano mi jakąś kroplówkę, zaczęła działać niemalże od razu. Musiałem jednak zostać na noc na badania, Anna pojechała po rzeczy dla mnie.
-Co ci przynieść? -Zapytali dorośli
-Obojetnie... -Odpowiedzialem smutny
-Czaruś posłuchaj -Zaczeła Anna
-Nie ważne co by się wydarzyło będziemy przy tobie i możesz na nas liczyć, bardzo cię kochamy pomimo Wszystko. Znajdziemy dla ciebie dawce i wyzdrowiejesz obiecuje.
Wiktor nic nie mówił ale było widać że myśli to samo.
*Wiktor*
To co powiedziała Anna.. No cóż miała rację, bardzo przeżywałem chorobę Czarka mimo tego że dowiedziałem się nie dawno. Traktowałem go jak syna i nie mogłem przyjąć tego do wiadomości.
Po nie długim czasie pojechaliśmy zapakować do rzeczy dla nastolatka, wzięliśmy oprócz ciuchów i higieny również różne rzeczy i słodycze aby jakoś umilić mu ten pobyt.
CZYTASZ
Najważniejszy (Awi I Czarek)
Short StoryCzarek odkąd został Adoptowany przez Anne i Wiktora bardzo się zmienił. Tutaj będę pisać różne opowieści z ich życia prywatnego. (nie inspiruje się za bardzo serialem tylko moja wyobraźnia) Czarek w książce jest bardziej wrażliwy i uczuciowy po prze...
