Najważniejszy (Awi I Czarek)

uwaga

Siedziałem na kanapie, gdy nagle Poczułem jak ktoś łapie mniej za barki, nie była to Anna. Odrużniałem jej dotyk. Jak mogłem się domyśleć była to Zosia

-sory, ale nie dotykaj mnie -Oznajmiłem sucho

-Jasne, gramy w coś?

-Nie, dzięki

-No dawaj -Dziewczyna zaczęła mnie namawiać

-Nie! Nie zmuszaj mnie! -Krzyknąłem po czym udałem się w stronę swojego pokoju.
Już miałem wchodzić kiedy zatrzymał mnie Wiktor.

-O co chodzi? -Zapytał. Pewnie słyszał jak wydałem się na Zosię.

-O nic? -Odparłem, chcąc wejść do mojej sypialni.

Mężczyzna chwycił mnie za ramię i kazał zejść na dół. Niechętnie się go posłuchałem

-Co chcesz -Zapytałem siadając na krześle

-O co chodzi -Powtorzyl

-O nic - Również powtórzyłem

Zosia siedziała na przeciwko mnie, jej sam wzrok mnie irytował. A to że wszyscy zwracali uwagę tylko na nią i na jej dziecku, było jeszcze bardziej wkurzające. 

-Czareekk -Wiktor zaczął przeciągać moje imie.

-Czy wy serio nie rozumiecie?!  -Wydarłem się i uciekłem na górę, gdzie po chwili zasnąłem. 

*Wiktor*
Tego się właśnie obawiałem.

-Zosiu, przepraszam cię. Ale Czarek jest specyficzny. Nie przejmuj się na razie tym co mówi.

-Spokojnie, wiem. Mówiłeś że jeszcze ma takie sceny. Zaraz pewnie mu  przejdzie. Przecież ja też tak robiłam. -Stwierdziła 

-Oby. -Odparłem

Poszedłem jeszcze do pokoju mojego syna, może tak na osobności mi coś powie. Wchodząc zobaczyłem jak nastolatek śpi. Wyglądał uroczo. Wziąłem kołdrę która leżała obok niego i go okryłem, położyłem mu jeszcze poduszkę pod głowę i wyszedłem. 

*Czarek*
Kiedy się obudziłem zorientowałem się że leżę pod kołdrą a pod głową mam poduszkę. Zasypiając nie miałem ani tego ani tego.    Zdezorientowany po prostu wstałem, jednak po chwili zrozumiałem w sumie ze to nic takiego. Kładąc się spowortem do łóżka usłyszałem śmiech Zosi. Jak ta dziewczyna mnie wkurza. Jeszcze zajmują całą uwagę i wszyscy mnie olewają.