YALI ÇAPKINI - EN BAŞA DÖNÜLMELİ

Yalı Çapkını Alternatif 11. Bölüm

Seyran odasında tek başına aşağıda olanları ve Ferit'in şu anda hangi cehennemin dibinde olduğunu düşünmemeye çalışsa da en sonunda başaramayacağını anlayıp en azından bahçeye inip temiz bir hava almaya, aşağıdakilerle konuşmaya karar verir. Salonda kimseyi görmeyince bahçeye çıkar. Biraz ilerleyince bir gürültü duyup, seslerin olduğu yere gider. Uzaktan Yusuf ve Ferit'in kavga ettiğini görünce hızla oraya doğru giderken Yusuf'un söylediği bir şey üzerine Ferit'in nasıl delirdiğini görünce donakalır. Ferit'i tanıdığından beri ilk kez böyle bir şeye şahit oluyordur ve bu durum onu korkutsa da bir an önce bir şeyler yapması gerektiğini fark edip, Ferit'e seslenir. Ferit Seyran'ı fark etmeyecek kadar kendinden geçmiştir. Seyran Ferit'i gerçek dünyaya çekebilmek için arkasından sarılıp Yusuf'un üstünden kaldırmaya çalışarak ismini haykırır. Ferit en sonunda kendine geldiğinde ve yumruklarını durduğunda Abidin de olanları duyup gelmiştir. Abidin Ferit'in kontrol edilemez öfke nöbetlerinden birini geçirdiğini hemen tahmin eder. Onun için şaşırtıcı olansa Seyran Hanım'ın Ferit'in öfkesini dindirebilmeyi başarmasıdır. Seyran hala Ferit'e arkadan sarılmış halde sakinleşmesini bekler. Ferit'in nefes alışverişleri normale dönmeye başlayınca Seyran'ın Ferit'in üzerindeki elleri çözülür ve Yusuf'un nasıl olduğuna bakar. Abidin de gelip ne olduğunu sorar ve Yusuf'un kanlar içindeki suratını görünce tedirginliği artar. Seyran Yusuf'la ilgilenirken Ferit'in onu bu hale getirmesine öfkelenip, Yusuf'un böylesine dövülmeyi hak edecek bir şey yapmadığına düşünür. Ferit'in şımarıklık ve kıskançlığının kurbanı olduğuna neredeyse emindir ve Ferit'e karşı öfkesi artmaya başlar. Abidin durumu kontrol altına almak için Seyran'a, Ferit'i kimseye görünmeden odaya çıkarmasını ve asla odadan çıkmamalarını söyler. Yusuf'u hastaneye kendisinin götüreceğini ve bir gelişme olursa onlara haber vereceğini de söyleyip, ondan haber alana kadar odadan çıkmamaları konusunda tekrar tembihler.

Seyran hala pek kendinde olmayan Ferit'i alıp yukarı çıkarır. Odaya geldiklerinde Ferit yorgun bir şekilde kanepeye oturur. Seyran Ferit'e kızmak, bağırmak istiyordur ama Ferit'in bu halini görünce bir şey diyemez. Ellerinin berbat halde olduğunu görüp, temizlemek için dolaptan birkaç malzeme çıkarır. Yanına oturup Ferit'in ellerini eline alıp pansuman yapmaya çalışır. Onunla kavga edecekse en azından böyle tekmelenmiş yavru köpek gibi görünmemesi gerekiyordur. Seyran Ferit'in biraz kendine geldiğini görünce sakince sorar: Neden yaptın böyle bir şeyi?

-Saçma sapan konuşup canımı sıktı.

+Ne dedi seni bu kadar öfkelendirecek?

-Dedi işte bir şeyler Seyran, bahsetmek istemiyorum.

+Ben gelmeseydim Allah bilir ne olacaktı, neredeyse öldürecektin çocuğu Ferit farkında mısın? Ne oldu, ne dedi?

-Yahu saçmaladı işte Seyran, saçma sapan konuştu diyorum. Boşuna dövmedim adamı, manyak mıyım ben? Damarıma bastı.

+Niye gittin peki yanına?

-Bu evden defolup gitsin diye konuşmaya.

+(Seyran sinirlenir.) Ferit, senin buna hakkın yok biliyorsun değil mi? Ne istiyorsun bu Yusuf'tan derdin ne senin? Sırf bana olan gıcıklığından ekmeğinden etmeye çalışıyorsun, hiç mi vicdanın yok? Hasta annesi var Antep'te para yolladığı, daha bu sabah bana bu işe ne kadar ihtiyacı olduğunu anlattı. Hiç düşünmüyorsun değil mi böyle şeyleri?

-Ha hahha vayy bee. Hasta annesi varmışmış ben ekmeğinden etmişmişim. Harika ya yine ben kötü adam oldum. Gariban Anadolu çocuğunu döven zengin züppe oldum yine süpermiş. Sen o gariban herifin dediklerini bir duysan.

+Ferit, çarpıtma söylediklerimi! Ayrıca anlatmıyorsun ki ne dedi seni bu kadar sinirlendirecek?

-Yok, yok valla ben bu gece hiç senin kafandaki "dünyadaki herkes melek bir tek Ferit kötü" algısıyla uğraşamayacağım. Hiç kafa kalmadı bende. Neye inanmak istiyorsan, inan umrumda değil.