blanco ventana / jaeyong

5 | burası cennet

umarim koydugum giflerin tamamen bolumle ayni oldugunu dusunmuorsunuzfur hıc alakasiz degiller ama cok alakali da degiller paraleller dıyelım

iyi okumalar

---

jaehyun kendisinin anlamadığı bir heyecanla dolup taşıyor, daha fazla beklemek istemiyordu. bu heyecanını o koca eve girecek olmaya yoruyordu, koca tavanlı lüks bir yer, acaba nasıl döşelidir? altın mı gümüş mü?

tabii çok fazla yanılıyor hatta heyecanını buna yormaya çalıştığı için boşu boşuna abartıyordu. bir taraftan kendi kafasını kurcalayan asıl şey ise o zaman kadını görebileceğiydi. sonuçta evlerine tanışmak için gidiyorlardı, orada olmalıydı. ki açıkça heyecanının sebebi de buydu yoksa altını veya gümüşü çok sevdiğinden değil.

jaehyun kadının aklından silinmeyen yüzünü düşlerken onu ilk gördüğü pencereye bakıyordu. onu düşüncelerinden ayıran ise sonunda hazırlanmış olan anne ve babasıydı. bayadır dışarıda onları bekliyordu, aslında bayadır değildi ama ona öyle geliyordu.

evin bahçe kapısını bir uşak açtı ve geçmeleri için referans yaptı aileye, jaehyun ve ailesi bu duruma gülümsemişlerdi ama tabii çekiniyorlardı da. ne de olsa alışık değillerdi. jaehyun ailesine göre daha iyi karşılamıştı bu durumu. öyle kendisi dikkatini çekmişti bir kere sosyetenin haliyle de bir şeyler biliyordu onlar hakkında. evin kapısını açansa bir uşak değil bizzat evin hanımıydı, bunu samimi bulmuşlardı. zaten jaehyunlar, ailecek farkındaydı bu insanların burnu havada kişiler olmadıklarının. kadının bunu kanıtlar nitelikteki davranışı ise bu konuda genelde endişesi olan jaehyunun içini rahatlatmıştı. küçük selamlaşmayla içeri girerken jaehyunun annesi ne yapacağını bilmiyordu, karşısındaki kadın ona sarılana kadar. iki beyefendi ise sıradan bir el sıkışmış daha sonra herkes birbiriyle selamlaşmıştı. bundan hemen sonra ise ailenin bizzat kullandığı geniş salona geçmişlerdi.

ev tıpkı dışarıdan gözüktüğü gibi hayli büyüktü, jaehyunlarsa bunu zaten biliyor olmalıydı fakat bir önceki komşuları ile yakın sayılmazlardı. yine de beklediklerinin aksine mobilyalar gösterişten uzak ve sadeydi.

oturduklarında iş 'nasılsınız'dan evliliğe kadar gitmişti. bay lee karılarıyla nasıl tanıştığını anlatıyordu hararetli. jaehyun adamın üslubu ve samimiyetine hayret etmişti ama anlattıkları6 kendisine öyle komik geliyordu ki hayretinin farkına varamamış bir halde gülmemeye çalışıyordu. aile yapısı hakkında biraz bilgi edindiklerinde diğer iki çocuğu göremediklerini fark etmişlerdi jeonglar.

bay jeong, hadsizlik olmaması için dua ederek "sanıyorum ki diğer iki çocuğunuz burada değiller?" diyebildi. bayan kim konuşmaya başladığında gözler beklenilenin aksine öyle abartısız giyinmiş buna rağmen asaletinden bir gram eksilmemiş kibar kadına döndü.

"taeyongienin ablası yaklaşık bir iki sene evvel evlendi, bu senenin başında ise bizim hepimize bir torun müjdeledi fakat yavrucağın gebeliği öyle zor geçiyor ki öz annesi gidip kızına destek çıkıyor. bir de benim gongmyungiem var o da evli çok şükür, kendi evinde duruyor arada ziyaretimize geliyorlar eşiyle beraber."

jaehyun başta abla lafını duyar duymaz heyecanlanmıştı, gördüğü kadının o olabileceğini düşünmüştü ama bayan kim konuştukça o kişinin gördüğüyle hiç alakası olmadığına karar kılmıştı. kendi annesinin sesini duyduğunda söyledikleri üzere isminin taeyong olduğunu yeni öğrendiği çocuğa bakmaya başlamıştı.

"öyle ya ne zordur bayan leenin ve kızının işi, yüreğim sızladı duyunca. dilerim ki tanrı kısa sürede şifasını versin kızımıza, size de çok sabır dilerim."