Yan Benimle | WooSan

0.1

Selam millet... Yine ben ve yine sad bir woosan storysi... Vallahi denedim. Tatlı böyle sıkıntısız bişi yazim dedim yok ilerlemiyo. Ben angst kadınıyım sen seversin sevmezsin beni ilgilendirmez. Jdşsjdpwjdowjfşwjpf neyse böyle bir kurguyla geldim bu sefer de. Mpreg bir kurgu. Mpreg kurgulara yaoilere ölüyorum aşırı yumuş yumuş hissediyorum. Ve burdaki Wooyoung o kadar mükemmel bi baba ve San da o kadar mükemmel bir eş adayı ki... Okurken göreceksiniz zaten... Eric denen ucubeye her türlü sövgüyü yapabilirsiniz ben de yazarken çok sövdüm. Just okumak yapın bebeklerim🤍🤍 love you

~~~~~~

Kucağındaki çocuğunu sallarken aynı zamanda uzun süredir izlemek istediği filmi de bitirmişti. Biberondaki sütünü bitiren çocuk mışıl mışıl uykusunu uyuyordu babasının kucağında. Bir süre tatlı tebessümle çocuğunu izlemiş ardından ayaklanarak onu odasına götürmüş ve beşiğine yatırmıştı. Uyanır gibi olunca hızla beşiğini birkaç kez sallayıp onu tekrar uyutmuş ardından odadan çıkmıştı. Aşağı inip televizyonu kapattığında telefonu titremişti. Hızla eline alıp baktığında bir cevapsız arama ve mesaj olduğunu görmüştü.

Eric (eşim)
Bu telefonu sana neden verdim?
Neden cevap vermiyorsun?
Planların mı var?
Kaçıyor musun?

Wooyoung
Özür dilerim, Jiwoong uyumuştu onu yatağına bırakmaya gitmiştim. Bir daha olmayacak, özür dilerim.

Eric (eşim)
Aferin, bir yere gitme, söz dinle böyle.
Oğlum nasıl? İyi bakıyorsun değil mi ona?

Wooyoung
Evet, oldukça iyi. Karnını doyurdum altını temizledim, oyununu oynattım şuan da uyuyor.

Eric (eşim)
Aferin, böyle olacaksın hep. Hesabına para atacağım, git Jiwoong ve kendine bir şeyler al. Sünepe gibi gezmeyin.

Wooyoung
Teşekkür ederim. Ne zaman geleceksin?

Eric (eşim)
Jiwoon 5 yaşına geldiğinde geleceğim, oğlumu alıp gideceğim. Bunu sana defalarca söyledim. Tanrım, ne kadar gerizekalısın? Tek seferde anlamıyor musun?

Wooyoung
Neden beni Jiwoong'tan ayırıyorsun? Bunu neden yapıyorsun?

Eric (eşim)
Sen zaten sadece Jiwoong için varsın. Ona bakıp büyütecek ve sonrasında hayatımızdan çıkacaksın. Bu hep böyleydi. İster isteyerek çıkarsın ister zorla çıkartırım.

Wooyoung ekrana dolu gözlerle bakıyordu. Hayatına binlerce kez daha lanet ediyordu içinden. Kalbine sahip çıkamayıp yanlış kişilere vermişti ve hayatı elinden alınmıştı. Hayatta olmasına rağmen, kendi hayatını yaşamasına izin vermiyorlardı. Çocuğundan bile ayıracaklardı onu. Bunu kabullenmek istemese de bir gün bunun yaşanacağını biliyordu. Oğlundan ayıracaktı onu. Wooyoung sadece konuk oyuncuydu kendi hayatında bile. Bunu kendi elleriyle yapmıştı...

~~

Ertesi gün telsizden oğlunun ağlama sesini duyunca gözyaşlarını silerek oturduğu yerden kalkıp oğlunun yanına gitmişti. Her ne kadar bebek de olsa anlıyor diye düşünüp yanına güler yüzle giderdi hep. Yine öyle yapmıştı. Yüzünde en sahici gülümsemesiyle oğlunun yanına gidip onu kucağına almıştı. Sıkıca sarıp öpüp koklamıştı küçük bedenini. Sessizleşen çocuğa dolu gözlerle bakıyordu Wooyoung.

Bir süre onunla oynadıktan sonra üzerini değiştirmek için dolabının önüne gitmişlerdi.

"Ne giyelim bugün, ne giymek ister benim oğlum? Hava bugün açık, maviye ne dersin?"