ONE OF US: PEEK A' BOO! #1

08 - VISITORS

CHAPTER 8
VISITORS
______________________________________

KINABUKASAN ay nagising ako ng maaga upang asikasuhin si Denzel at ang pag-alis niya. Habang siya ang naliligo ay inayos ko na ang kanyang mga bagahe at nilinis ang kanyang kuwarto.

Nang matapos iyon ay bumaba kami upang magpaalam kasama sina nanay Illumina, ang parents ni Denzel, butler wade at ysabella.

"Hijo, anak mag iingat ka ah?" Sambit ni Madame Dianne habang inaayos ang suot ni Denzel na coat.

Tumango lang naman ito pati sa kanyang ama na wala ring imik kundi tango lang rin ang sagot.

"Sir, Please be safe on your way there." Wade.

"Goodluck sir!" Ysabelle.

"Nak, Mag-iingat ka... mamimiss ka namin lalo na itong si Zai..." Illumina.

Pagkatapos nila ay nagsi pasukan na, ako nalang ang naiiwan sa labas kasama si Denzel na inaantay na rin ang aking sasabihin.

"Denicakes, Be safe okay? Don't forget to eat on the right time... Wag ka ring masyadong puro puyat, I know its just going to be 3 days but I will miss you a lot." Malambing kong saad at niyakap siya.

"No matter what happens... you'll wait for me right?" Tanong ni Denzel.

Tumango naman ako at inabot ang knayang pisngi para masahiin ito. He smiled painfully and I didn't like how it looked. Kinabahan akong bigla pero ayokong mahalata niya dahil ayoko rin namang manatili lang siya dito sa mansyon.

"I l-love you so much Z-zaiyen..." Naiiyak nitong sambit.

"I love you too Denzel... always and forever." Ani ko.

We slowly reached for each other's face and kissed. It was slow, steady and romantic. I will miss his kisses and comforts. He stopped kissing me and waved goodbye.

I waved back.

"See you til our next sunrise my sun..." I whispered.

He nodded and entered his car and slowly drove away. Nanatili ako doon hanggang sa natanaw ko nang lumabas ang sasakyan niya palabas ng gate.

Mayroon akong narinig na tumitili sa loob ng mansyon. It was ysabella and both my mom and Denzel's mom.

HAHAHAH itong mga babaitang to.

I went back inside the mansyon to join them. They all stared at me with a big smile on their faces.

"Masarap ba humalik yung anak ko?" Tanobng ni Madame Dianne.

Namula ako sa tanong niya pero humugot parin ako ng lakas upang masagot ko siya. "M-madame... Masarap po" Napayuko ako sa sagot ko dahil sa hiya.

Bigla naman silang nag hiyawan at nagyakapan sa sinabi ko. Mas kinikilig pa sila sa love story ng iba AHHAHAH. Inagaw ko lang pala love story na ito. Hindi ko pwedeng tawanan.

______________________________________

LUMIPAS na ang tatlong araw ay wala kaming narinig ni-isang balita tungkol kay Denzel, wala rin itong text o tawag sa akin simula noong maka sakay siya sa eroplano.

Kinakabahan akong dinudungaw lagi ang bintana kung sakaling uuwi na siya ay mayroon dapat papasok na sasakyan sa gate mg mansyon.

"Denzel... " bulong ko sa sarili kong dinudungaw muli ang bintana mula sa kanyang kuwarto. Kinakabahan na ako, hindi ako mapakali, ano na kaya ang ginagawa niya ngayon? Ayos lang ba siya? Nasaan na siya? Sunod sunod na tanong ang namumuo sa aking isipan.