Erkeklerin Piçlikleri 2

Birde Sen Çok Değiştin

Kankalar okuma sayısı çok düşmüş beya.Bu nedir aga.Lütfen yani 2 ay ihmal ettim o da benim hakkım olsun.Yeni bölümü erken yazıyorum işte.Off neyse içim darlandı.Geç yeni bölüme geç.
Okuyun burayı da mk.
●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●○

"Mal Mısın?"

Ne evet nede hayır verdiğim cevap buydu.
Sanki ben seni hiç tanımıyorum muğakoyim.
Sen duvar kağıdını bile 2 günde değiştirsin.Bir tişörtü bir giyer sonra unutana kadar giymezsin.
Niye? sıkılırsın.
Benden de sıkılırsın.
Hem şimdi gitmeyeyim diye söylüyor.

Mal Mısın dediğimi duymadı çünkü dediği gibi arkamı dönüp yürümeye devam ettim.
En son bunu bana neden yapıyorsun der gibi bakıyordu.

Evimi özlemiştim be abi.Bende insanım.Burasını özlemişim.Kitaplarımı,penceremde oturup saatlerce denize bakmayı.

İlerleyen günlerde nasılsa evdeyim diye telefonumu açmadım.
Barkınla konuşmak istemedim de diyebiliriz.
İnanın ne çıkacağını tahmin edemiyorum.Oda dalgaya mı aldı yoksa ciddi miydi veya bana çok mu kızgın hayatından silmiş olabilir mi vs. Hiçbir fikrim yok.

Bu yüzden erteleyebildiğim kadar erteleyeceğim.

Döndükten bir hafta sonra.Kızlarla buluşmak için metrobüse bindim.
Ve sanki bir anlığına barkın burda gibi hissettim.Kısa bir süreliğine parfümünü duydum sanki.
Ama kimse yoktu.
O karmaşa da tam emin de olamadım.
Sonra boşverdim.

İkinci kez dışarı çıktığımda herzamanki yerime gittim.
Ağaçların altında,unutulmuş eski bir banktı burası.Parkın uzağında bir kısımdı,denizi karşısına alması da avantajıydı.Diğer banklarda boş yer bulamazdım ve bulsam bile ille yanıma ağlayan bebeği olan bir kadın otururdu.

Yarım saat sonra sıkıldım ve kalktım.
Yürürken herzamanki gibi tökezledim.Hatta düşüyordum.Annem boşuna demezdi düz yolda bile yürüyemez bu diye.Sadece dalgın olduğum zaman olurdu.Yani tam herzaman olmasa bile çoğu zaman.

İkinci kez biraz daha fazla tökezledim.Düşmeye yakındım da diyebiliriz.Allahım sana geliyorum misali.
Dedim birdaha olursa yerle buluşacam.
Demeye kalmadı yine takıldım ama düşmedim.Çünkü bir el beni kolumdan yakalamıştı.
Ve hayır.Barkın değildi.

"Aras?"dedim afallayarak.
"Hala düz yolda yürüyemiyorsun"dedi salakça gülerek.
Lan buna nolmuş çökmüş bu mk.
Gözlerinin altı mosmor zayıflamış sanki.
"Sen niye burdasın?"dedim ateş saçan gözlerle ağzına sıçarım der gibi bakarak.
Evet öyle baktım.Ne diyim kötü kötü mü diyim.Anlayın da.
Neyse.
"Tatile çıkmış olamaz mıyım?"dedi.
Yav he he diye bakınca.
"Seni görmeye geldim."diye ekledi.
Sebep? Bunun suyu yok muydu mk?
"Burda olduğumu nerden biliyorsun?"dedim.
"Seni izledim.Ayrıca check in yapmışsın."dedi.Sanki hergün sıradan yaptığı şey gibi söyledi mk.Bidaha yapmayacam zaten.

"Tamam sağol şimdi gidebilirsin."Dedim ve yürümeye devam ettim.
"Arya dur! Konuşabilir miyiz?"dedi.
Kısa cevap "Hayır"
"Lütfen"diye ısrar etmeye devam etti.
"Ne konuşacaksın konuşulacak şey kalmadı ki.Hem madem bu kadar konuşmak istiyorsun mesaj atsaydın.Bende görüldü de bırakırdım şimdi konuşmamızda da farkı olmayacak zaten."dedim umursamazca.
"Yüzyüzeyken konuşuruz diye düşündüm."dedi.Yüzyüzeyken konuşuruz'a ayrı baskı yaptı.
Sevdiğim bir müzik gurubu olduğunu biliyordu.

"Galiba biz seninle Yüzyüzeyken bile konuşamayacağız."dedim ve ilerledim.

"Ya arya iki dakika çok değil."dedi ve tekrar kolumdan yakaladı.