Kozalak İzleri

3 - Sen eksik kalabilirdin

Multimedyada Ceyla

"Gökçeeee hadi kalk kızım hala uyanmadın mı gelirler birazdan kalk bana yardım et "
.......

"Kızım kime diyorum .. şu odanın haline bak sen burda nasıl yaşıyorsun?"

"Babaaa hala nefes alıyorum hayattayım korkma bir yere gitmiyorum sadece uyuyorum nolur baba yaa "

"Tatlı kuşum benim.. kıyamıyorum ki sana " deyip bir öpücük kondurdu yanağıma ben de "tamam beş dakikaya kalkıcam söz " deyip gözlerimi yumdum.

Evet beklenen gün gelmişti Ceyla gıcığı geri döndü aman ne kadar da özlemişim tatlı kardeşim diyip yalandan da olsa sarılıp "hoşgeldiniz" dedim.Duygularımız karşılıklıydı birbirimize gün boyu sinir oluyorduk ama akşam babamların yanında bunu belli etmemek için elimizden geleni yapıyorduk.Çünkü babamın huzurlu bir yaşam için ciddi kuralları vardı.Mesela benim yaptığım bir hatanın cezasını Ceyla da çekerdi .. aynı şekilde onun yaptığı hatanın sorumlusu da kısmen ben olurdum.. Bunların sebebi nolursa olsun aynu evde yaşadığımız ve birbirize sahip çıkma zorunluluğumuzun olmasındanmış..

"Gökçeciim .. " diyen Şuleye gidip sıkı sıkı sarıldım.Kızının aksine o kadar sakin o kadar anlayışlı sevgi dolu tatlı bi kadındı ki Şuleyi öz annemden daha çok seviyorum diyebilirdim.

Gözüm ellerindeki dolu dolu torbalara takılınca "Al bakalım bunlar senin inşallah beğenirsin " dedi .

"Aa ama bir şey istemediğimi söylemiştim ne gerek vardı kii.. zahmet oldu size de " derken arkadan Ceyla
"hadi hadi annemin kıymetini bil bazılarını da ben seçtim" diyip ezmeye çalıştı sanki şuan oturduğumuz koca çiftlik bizim değilmiş gibi bana beslemeymişim gibi davranmasına sinir oluyordum ama Şule ona gereken konuşmaları zaten yapıyordu o yüzden genelde ağzımı açmamaya özen gösteriyordum.

"Çok teşekkür ederim Şule iyi ki varsın beğeniceğime eminim" deyip gidip sarıldım.

"Kıza NewYork dan mağzaları taşıyoruz bir de beğenmeseydin! " diyen Ceylaya ters ters bakıp" ben de seni özledim !" dedim ve zoraki gülsememi yüzüme takıp anında yok ettim ve odama çıktım..

Ceyla 'dan :

Sonunda evimize gelmiştik burayı özlemişim..NewYork da pek arkadaşım yoktu oyuzden açık olmak gerekirse Gökçeye bulaşmayı özledim

Aslında iyi kız ama oldum olası sevemiyorum sanki... fazla iyi.. fazla saf... Herkesin onu sevmesine katlanamıyorum bu yüzden .Annemle hele iyi anlaşması beni daha çok delirtiyor!

Odamı özlemişim... terasımı..

Terasa çıkıp biraz hava alsam iyi olur diye düşündüm .. O sıra da gözüm yan evin terasında kafasında kulaklıkla sallanan koltukta yatan çocuğa takıldı. Yeni komşularımız olmuştu ve Gökçe bunu bana anlatmamış mıydı !

"Heeeey daha evde birilerinin dolaşmasına alışamadım tamam mı öyle lank diye dalınmaz Ceyla kapı çalmak diye bir şey var "

"Ne zaman söylicektin ? "

"Neyi?"

"Dergi kapağından fırlamış bi komşumuz olduğunu.. !"

Gözlerimi devirdim "Bırak Ceyla fazla soğuk biri .."

"Olabilirrrrr denemeye değer " diyip göz kırptı

O an içimde tuhaf bi his oluştu.Önce ben görmüştüm ben tanışmıştım hattaa belki biraz hoşlanmıştım tamam evet .. kabul bunların hepsi bi günde oldu ama ilk gördügüm anda ayaklarımı elimi kolumu bağlayan bakışlara sahipti..

"Salak ve ukala bi tipe benziyor bence denemeye değmez .."

"Oo hayırdır çok bi tanışmış konuşmuluğunuz var heralde ukala olduğunu da nerden çıkardın.. "

"Aman Ceylaaaa bişey diyosak dinle işte uzak dur bulaşma "

"Bak baaak daha bi çekici gelmeye başladı bu bildiğin bi şey varsa anlat biz de bilelim "

derken imalı imalı baktı sanırım vücut ısım artıyordu daralıyordum salak mısın kızım bikere de dinle işte bee diye içimden sövmeye başladım

"Aman Ceyla ne uzattın ne yaparsan yap tamam mı! "

"Yapıcam tabikii.. Zevkle.."

---------------

Çağrı ' dan :

Yeni evimize sonunda taşınmıştık şehir hayatından uzaklaşmak iyi geldi buna gerçekten ihtiyacımız varmış

Buranın havası bir başka.. ayrı ayrı birbirine yakın görünen ama aslında her bir yol korulardan oluşan sonunda 2 katlı ciftlik evler bulunan huzur dolu bir yer... Çocukluğum burda geçti .. babamın olduğu zamanlarda.. Ama üstüne bir o kadar da kötü günler geçti ki şimdi geçmişim bana hiç bir şey ifade etmiyor.. Soğuk sadece soğuk karanlık bir geçmiş..
Yine yeni bir hayat yeni insanlar..
Elimden geldiğince eski ortamlarıma karışmaktan uzak durucam..Babama vediğim son söz buydu cunku gerci becerebilcek miyim bilmiyorum hatta hiç sanmıyorum bu beni baya zorlicak ama denemeye değer..

Şu yan evdeki yeşil gözlü kız.. Gökçe.. Daha onu ilk gördüğüm an kendimi kaybettim o salonumuza asıcağımız özel tasarım cam tabloyu da ona bakarken düşürdüm.. Aptal kafa ! Öyle kız görmemiş gibi bakarsan ayı gibi tabi düşürsün diye kendi kendime bir kez daha kızdım..

Fazla tatlıydı.. Fazla güzel..Fazla iyimser..Fazla şaşkın... ve fazla cesur...
Her şeyden fazla fazla vardı yani..

En son ona meydan okumuştum dediklerimi mutlaka duymuş ama bir şey söylemeden gitmişti..
Aslında onu öyle sinir etmek baya hoşuma gitmisti bunun karşılığını vericek bi kıza benziyordu motor birinciliğim filan var dedi ..Harbiden motor sürüyorsa bu beni şaşırtırdı ama gene de benden iyi olduğunu sanmıyorum..