Kozalak İzleri

14 -Sen benim çilekli pastam olsana

Multimedyada Defne ve Gökalp

Gökçeden
Akşama kadar düşünmekten kafayı yemiştim en sonunda dayanamayıp Defnelere gitmek için motora atladım.Hava biraz kararmıstı ama bir sey olmazdı.. Koru yolunu kullanarak Defnelerin evine geldigimde önce bahçe kapısından şifreyi tuşlayıp içeri geçip ön kapıya gelince zile basıp biraz bekledim fakat açan kimse olmamıştı .. Evde olduklarına emindim cünkü gelceğimi biliyorlardı.. Ama neden açmadıkları konusunda bi fikrim yoktu ben hala inatla zile basıyordum.. En sonunda arka kapıdan girmeye karar verdim orayı yatmadan önce kitlemezlerdi.. Kapının önüne geldiğimde içerden bağrış çağrış seslerinin geldiğini duyunca endişelendim.. ALperle Defne kavga ediyo olmalı diye düşünüp içeri daldım..

Ben içeri girdiğimde anlamlı olarak duydugum tek şey Alperin "bu konu hakkında sakın kimseye bir şey bahsetme " demiş olmasıydı..

Merakla salona dogru yürüdüğümde benim geldiğimi farketmiş ve anında susmuslardı..
Defne koşup "Tatlım sen miydin.. korktum bi an.. neden ön kapıdan gelmedin.. " diyerek bana kavgadan kurtuldugu icin minnettarca bakıp içten bi şekilde sarılırken Alper de oturdugu yerden kalkıp "Hosgeldin Gökçe diyip sarılıp çekildiginde suratındaki gerginlik gözümden kaçmamıştı.. Ama ben dayanamazdım kesinlikle sormam lazımdı..

"Neyi kimsenin bilmemesi gerekiyor?" dedigimde Defne de Alper de şasırmış gözlerle bana bakıyorlardı.. Birbirlerine bakış atıp sonra tekrar bana dönüp "Hiiiç önemli bişey değil ya " diye geçiştiren Alper e bakıp tek kaşımı kaldırdım. Beni salak mı sanıyordu. Ben duycagımı duymustum sadece tam duyamamıştım okadar... Keşke bir kaç dakika daha erken gelseydim diye geçirdim içimden..

O sırada Alper telefonu eline alıp "Gökalp i ariyim ben bi " dediğinde
"Aramana gerek yok birazdan gelirler" diye anında araya girdim.

Kesinlikle söylemek istemediği icin kaçma politikası uyguluyordu.. Konuyu geçiçtiricekti aklınca.. " Ben sana bişeyler sorucaktım aslında .. diyerek biraz çekingence Alper e döndüm.. " Yani o gün siz Çagrıyla.." derken Alper " o piçinin ismini burda duymak istemiyorum en azından evimin içinde " dediğinde verdiği tepkiye şaşırmış bi şekilde suratına bakıyordum.. "Neden özellikle burda " diye sorduğumda Defne ve Alper birbirine bakış yollamıştı.. "Sinirle ayağa kalkıp "Neler oluyor biri anlatıcak mı .. Lütfen !" dediğimde Alper nefesini bıkkınlıkla dışarı verip
" Biz çok eskiden beri arkadaştık.. kardeştik hatta.. Çağrıyla gecemiz gündüzümüz ayrı geçmezdi ama sonra bi takım olaylar gelişti ve bazı işlere bulastı.. dolayısıyla ben de bulaştım onun yüzünden .. Zafer diye bi adam vardı bir de bunun çetesi..Bize motorla kaçak mal taşıtıyorlardı e paramızı alamıyorduk cünkü bu adamlara borcumuz vardı en son bi gün Çağrı bu adamlardan biriyle dalaştı adam bölgenin en büyük mafyalarından biri herkes bilir ne bok olduğunu.. Ama aptallık bizde bi kez aldık başımıza belayı... Önceleri adamların dediğini yapıyorduk ama sonra yapmamaya başlayıp baş gösterince borçları ödeyememeye başladık haliyle.. klübe kadar her şeyi alıcaklardı elimden.. Ulan yanımda olması gerekirdi bunlar olurken ama o ise kaçıp gitmeyi tercih etti yıllarca haber alamadım ondan şimdi kalkıp buraya gelmiş şerefsiz.. Nerden ne bokuma geldi onuda anlamadım " diye devam eden Alper e şaşkınlıkla bakıyordum.. Yavaşça boğazımı temizleyip "Buna pek sevinceğini sanmıyorum ozaman ama.. Çağrılar 10 gün önce bizim yan eve taşındılar.." dediğimde Alper in agzı acık kalmıstı .. Aynı şekilde Defne de dediklerimi duyunca elindeki su bardağını yere düşürmüştü ..

Alper sinirle ayağa kalkıp " Ne dedin sen " diye bagırmaya baslamıstı "Cİddi misin hangi ara.. Allahım neden daha önce ögrenmedim lan ben bunu 10 gündür burda yani..? "