Kozalak İzleri

20 -Okula dönüş

Multimedyada Gökçe

-Mandalinetta , Kore Pandası ve laviniagirl13 e itafen -

"Günaydıın uykucu kalk bakalım"
diyen Şulenin sesini duyup yatakta yavaşça gözlerimi açarken Şule hiç zaman kaybetmeden perdeleri açmıştı. Yüzüme aniden çarpan güneş ışığıyla suratımı buruşturup yanımda duran yastığı suratıma kapatırken "Ya bu ne biçim gün ayması sencede fazla aymamış mı " diye sitem ettiğimde Şule hafifçe gülerek "Kahvaltı aşağıda hazır hızlıca hazırlanıp gel tamam mı ilk günden geç kalmayın " dedikten sonra odamdan çıkarken Şuleye "hıhı " diyip başımı salladıktan sonra kafamı yastığa tekrar koyup kendimi iyice yatağa gömmüştüm.. Çok geçmeden
"Sen hala yatıyor musun Gökçe!" diye odaya dalan abimle korkudan öyle bir fırlamıştım ki Gökalp gömleğinin kollarını düzeltmeyi bırakıp sırıtarak "Hemen hazırlan ilk gün sizi ben bırakıcam hadi .." diyince istemeye istemeye yataktan kalkmıştım. Sallana sallana banyoya giderken abim "Gökçee vallahi beklemem ona göre" diyince "Motorla gitmeme izin vermiştin diye hatırlıyorum ben.." derken "evet binmene izin verdim sürmene değil " diyip ağzını ukalaca büküp odadan çıkarken uykulu ve şok olmuş bir şekilde arkasından bakalalmıştım.Şakaydı bu heralde dimi kesin şakaydı..İlk gün şakasıydı.. Yok artık..

Hafta sonu o kadar çabuk geçmişti ki nasıl geçtiğini anlamamıştım..Bi bakmışım ki güzelim tatlil bitmiş okullar açılmıştı..Gerçi bu tatile güzel demek için baya ince düşünmek lazımdı ..Bütün yazı yarışlara katılıp birinci olarak ama bunu gizlemek için görünmezmişim gibi davranak geçirmiştim..

Saate baktığımda geç kalcağımı görüp gözlerim uykuya elveda derken hemen kendimi duşa attım.. Alalacele saçlarımı kurutup şekillendiriciyle uçlarına hafifçe şekil verdikten sonra dağınık bıraktım..Dün akşamdan hazırladığım formalarımı giyip aynanın karşısına geçip kendime baktım. Dizlerime kadar gelen yarım siyah çoraplarım , siyah şort-eteğim ve beyaz gömleğim ve üstüne taktığım okulun kırmızı armasıyla tamamdım..Ama bir şey eksikti..Yüzüm biraz solgun görünüyordu.. Makyaj masasına geçip biraz rimel sürüp kirpiklerimi belirginleştirirken yanaklarıma da çok hafif bir allık sürdüm..İşte şimdi tamamdım.. Aşağıdan adımı seslendiklerini duyunca ikişer ikişer merdivenleri atlarken Ceylayla çarpışmamızı ilk gün klasiklerine geçirebilirdim.. Hep mi aynı şey olurdu...Sadece "Günaydın" demekle yetinerek aşagı inmeye devam ettim.

Abim çoktan kahvaltısına başlamıştı babamsa evden çıkmak üzereydi.. Benim alalacele merdivenlerden koşturarak indiğimi görünce "Kızım sabah sabah bu ne enerji yavaş olsana" diyince " E geç kalıyorum baba.." diyip yanına koşup yanaklarına öpücük kondururken " Başarılar güzel kızım her şey gönlünce olsun " deyip alnımdan öptükten sonra evden çıkmıştı..
Masaya otururken Ceyla da gelmişti hızlıca kahvaltımızı yaptıktan sonra evden çıkmıştık..Abim bizi ilk günlük arabayla bırakıcağını söyleyince itiraz edemedim ve okula doğru yola koyulduk..

Okulun otoparkına girerken yavaş yavaş bütün gözlerin bize kaydığını farkedebiliyorduk..Abim arabayı park etmeden Ceyla ve ben aşağı inmiştik bile..Abim arabadan indiği anda çevredeki kızlar gözlerini abime erkekler ise arabaya dikmişti.Abimi herkes tanıyordu.. Mezun olması bir şey degiştirmemişti ..Hem yarışlardaki birinciliklerinden hemde okuldaki olaylardan dolayı onu tanımayan yoktu .. ve tabi ki bizi de...
Onu gören kızlar saçlarını düzeltip üstlerine çeki düzen verirken tam bir aptal gibi gözüküyorlardı.. Biz buna sadece gülüyorduk.. Okulun bahçesine doğru yürürken yanlarından geçtiğimiz kişilerin dönüp arkamızdan "Ohaaaa bu Gökalp Şahin değil mi aman tanrıım daha da bi yakışıklı olmuuş " "O mezun olmadı mı yaa" "Kardeşlerini bırakmaya gelmiştir bence " "Şu yanındaki sarışın kiim " "O üvey kardeşi merak etme sevgilisi değil " "Ay çok tatlı yaa " gibi konuşmalarını duyabiliyorduk..