Kozalak İzleri

13 - İtiraz

Multimedyada Gökalp

Abimin eve gelene kadar söylediği tek cümle "O çocukla bir daha görüşmiyeceksin nokta ! " olmuştu.

"Olayı tam olarak bilmiyoruz ki bilmeden etmeden çocugu yargılıyorsunuz " dediğimde Sarp "Ben o piçin ne mal olduğunu anlamıştım kayık sefanızın oldugu gün" dediğinde gözlerimi büyüterek elimin tersiyle agzına carpmıstım .. haketmişti.. Resmen abimi sinirden azıttırıcaktı..Olan bana olucaktı.. Bunu tamamen bilerek yapmıştı ve bunun hesabını sorucaktım. !

Tabi bunu duyunca abim daha cok kızmıştı. "Tanımadığın insanlarla çıkmıyorsun ! Dİmi! Bak Gökçe beni kötü şeyler yapmak zorunda bırakma amınakoyim bu gecenin daha yeni geldim .. şu olanlara bak .. Alperle de konuşucam yarın.. şu olayın aslını öğrenicem..." dediğinde tanımadıgım biri degil tanıştım" diye savunmaya gectiğimde Sarp da Gökalp de aynı saniyede bana hışımla dönüp öldürücü bakışlarını yollamışlardı.. Gökalp " O çocuk bela ! Ve sen.. bu kez..belaya bulaşmıcaksın ! Anlaşıldı mı !?? " Buna karşılık kocaman bir 'off'' çekince gene aynı bakışı yollayarak "Bu bi istek değil emir.. haberin olsun ben çok ciddiyim" dediğinde cevap vermiyim diye düşündüm ve sustum.. Suan daha fazla üstelemenin alemi yoktu.. Bu sadece onu daha cok sinirlendirirdi hepsi bu.

Çağrıyla Eve farklı araclarla ama aynı anda gelmiştik.. Yanından geçerken o surat ifadesi o kadar soguktu ki .. Bu hali tekrar onu ilk tanıdığım zamandaki halini hatırlatmıştı..

--------

Çağrıdan ;

Kaçarı yoktu .. elbet bi gün karşılaşıcaktık Alperle.. elbet bi gün yüzlesicektik.. Onu sattığımı, korkudan bencilce kaçtığımı düşünüyordu.. Asıl olanları bilmiyordu.. Uyuşturucu almaktan resmen adamlar klubune el koyucaklardı o klup ona cok sevdigi birinden emanetti yadigardı.. Veremiceğini biliyordum.. Adamları yanılttım suçu kendı üstüme aldım en sonunda kaçmam gerekiyordu ve kaçtım şehirler boyu uzağa gittim ne aradım ne sordum.. Böyle düsunmekte haklı ama onu korumamın baska yolu yoktu.Sonucta kardesim dedigim biriydi. Adamlara onun işini kendim bitirdiğimi soyledim bu sefer adamlar benim pesime takıldı ve cok uzun suredirde peşimdelerdi.. Kaçtım .. sürekli kaçtım en sonunda izimi kaybbettirince evime geri dönmek istedim.. Bu evde doğmus buyumustum.. Alperi cok uzun suredir tanıyordum.. Cok yakındık senelerce.. Ama simdi olanlar.. Eskilerile teraziye koydugunda şimdi olanlar baya ağır basıyordu.. Ve asıl önemli olan Gökçenin neredeyse olanları ögrenmek üzere olmasıydı
O Sarp piçinin alaycı bakıslarını butun kavga boyunca uzerimde hissetmistim.. Simdi Gökalp de beni kotü tanımıştı ve Gökçeyi benle görüştürmiceklerdi kesin.. Bundan adım gibi gibi emindim.. Gökçeye olayı nasıl açıklicaktım hiç bilmiyordum.Sanırım böylece bırakmak en doğrusuydu.
Abisiyle arkadaşlarıyla mutluydu..Onu bugun orda buldugumda mutluydu.. Ama onu unutabilir miydim bilmiyorum..Ondan ilk gördügüm anda etkikenmiştim hatta taşındığımız gün o cam tablonun düsüp kırılması ona bakarken olmuştu.. Onun mutlu olması her şeyden daha önemliydi geçmiş benim peşimi bırakmazken.. ben kaçarken onu da kendimle sürükleyemezdim..

Eve gelene kadar bunları düşünmustum motordan indigimde onlarda benimle aynı anda gelmişti..Gökçeyle göz göze gelmemek icin ne kadar uğrassam da bir ara caktırmadan baktıgımda yüzündeki o hüznü görmüstüm.. Bu içimi parcalamıstı.. Ama yapabilceğim bir sey yoktu..Onun mutlu olması icin ondan uzak durmam gerekiyorsa durucaktım..Evet bu çok zor olucaktı.. ama buna mecburdum.

------------

"Anlatıcak mısın artık nolduğunu amınakoyim susup susup duruyorsun sinirleniyorum " diyen Soner i duymazdan geldim ..

"Gene kavga etmissin bir de şu hale bak olum sen hic akıllanmicak mısın neler oluyor sana ya eski gunlerini ozledin galiba sen " dediginde ters ters bakıp "O gunleri özledigim filan yok " diyip yanından hızla kalkıp mutfağa gectim soguk su almak icin dolabı actıgımda kırmızı Tuborgları gorunce suyu aklımdan silip siseleri alıp kardesimin yanına dondum bir siseyi ona uzatırken diger siseyi coktan dikmeye baslamıstım..