KORALTANLAR

2.2

UZUN BİR ARADAN SONRA TEKRAR BURDAYYIZZ

İyi okumalarrrr <3

🕯️

Bazen sadece akışa bırakmak gerekir.

🕯️

Furkan beni öldürmeye gelmeden önce, işi onun için kolaylaştırmalıydım. En hızlı ölüm hangisiydi acaba?

1. Bir avuç ilaçla ölüm uykusuna yatmak. 2. Kafama silah dayamak. 3. Yüksekten atlamak. 4. Kendimi asmak. 5. Boğulmak.

İlaç? Çok yavaş. Etkisini göstermesi zaman alır. Furkan gelmeden ölmem lazım. Çiz üstünü.Silah? Olmaz. Silahım yok. Nereden bulacağım şimdi?

Yüksekten atlamak... İçim bir tuhaf oldu. Midem kasıldı. Hayır, orası benden cesur biri için.Asmak. Evet, belki bu olur. Hızlı, sessiz, kesin. Hem ip bulabilirsem iş kolay.

Yatağı tekmeledim. Çarşafları çekiştirdim. Sağa sola baktım, ama bir ipin i'si bile yok. Nereye bağlayacağım? Düğüm nasıl yapılırdı? O halkayı nasıl oluşturacağım? Parmaklarım titriyordu, ellerimi çözmeye çalıştım ama beynim kaos içinde bağırıyordu.

Birden, kapı hızla açıldı.

Bedenim buz kesti. Nefesim boğazıma takıldı. Gözlerimi kapattım. Ses çıkarmadım. Belki... belki beni görmezden gelir. Belki sandalyenin gölgesinde görünmem.  Nefes almazsam ve hareket etmezsem gider belki.

Ayak sesleri yaklaşıyordu. Ağırdı. Kararlıydı. Furkan mıydı bu? Yoksa... başka biri mi?Tüm kaslarım gerildi. Dönüp bakmaya cesaret edemedim.

"Lütfen, sessiz kal. Sadece git," diye geçirdim içimden. Ama bu dua mıydı, yoksa teslimiyet mi... onu ben bile bilmiyordum.

"Abla bu taktiğin işe yaramadığını 6 yaşından sonra öğrenmiş olman gerekiyordu"

Mete'nin varlığına bu kadar sevindiğim bir an olamazdı sanırım. Mutluluktan ağlayabilirim şu an ama ilk iş kapıyı kilitleyip oraya geçilemeyecek engeller koymak. Hızlıca arkamı dönüp Mete'yi tamamen odaya aldım ve kapıyı kilitledim.

"A-abla sen ne yapıyorsun? İyice kafayı sıyırdın. Dur bi dk o masayı kapının önüne koymayacaksın herhalde"

Onu takmadan masayı sürüklemeye devam ettim. Amma da ağır bir şeymiş bu. Sonunda kapıya barikatımı kurup rahat bir nefes alabildim.

"inanılmazsın.. Ne için şimdi bunlar? Gazetecilerden bu kadar korkmuş olamazsın. Bırak odanı eve bile giremezler. Anca uzaktan bi şeyler çekebilirler, çekilecek bir şey görürlerse tabi"

Ne diyor bu çocuk, ne gazetecesi ne evi

"Abla niye bana öyle alık alık bakıyorsun?"

Kafasına bi tane yapıştırdım. Ne demek alık bakıyormuşum.

"Seni anlamıyorum ne diyon Mete"

"Sen bu barikatı gazeteciler için yapmadın mı onu diyorum"

"Ne alaka ya Furkan için bunlar"

"Asıl bu ne alaka?"

Kafam zaten karman çormandı bu çocuk iyice içine etti.

"Lan biz dün fotoğraf atmadık mı bunla Denizi, hani sütyenli falan hani sabah kaldıracaktık hani hesabımda kimse yoktu."