1.Bölüm:Yeni bir başlangıç
"Yürüyecek çok yol gidecek çok yokuş var..."
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Seren Seren dur yapma!" Dedi Hazal korkarak.
"Neyi yapmiyim Hazal neyi bu kız benim hayatımı mahvetti anladın mı? HAYATIMI MAHVETTİ!" Diye bağırdı Seren şuan nerde olduğumuzu merak ediyorsunuz muhtemelen, biz uçurumun tepesindeydik arkadaşımızın kafasına silah dayanmış ve biz hiç bir şey yapamıyoruz ona baktım sadece ağlıyordu hıçkıra hıçkıra ağlıyordu durmadan aralıksız bir şekilde ağlıyor korkuyor bizde korkuyoruz o anda bir ses geldi polis sirenleri duyuldu sonra bizimkilerin sesleri giderek daha da arttı sonra Burak'ın bağırmaları duyuldu.
"SEREN!" Burak ardından uçuruma doğru polisler, ambulanslar ve özel harekat polisi hepsi burdaydı polislerden biri bir iki adım öne çıktı.
"Seren bırak o elindekini hadi bak kız ne kadar korkmuş." Dedi polis güzel bir dille Seren kafasını salladı 'hayır' anlamında.
"HAYIR BIRAKMİCAM BU KIZ Ö-LÜ-CEK!" Dedi bağırarak heceleyerek Duru bunu duyar duymaz ağlaması kat ve kat artmıştı ona şuan sarılmak istiyordum.
"Seren bırak elindekini hadi yeter!" Diye çıkıştı Azra.
"Azracım gel kendin bıraktır tatlım." Dedi Seren meydan okurcasına kızlara baktım hepsi burnundan soluyordu öfkeyle, ben hariç tabi onuda anlıyorum aynı çocuğa aşık oldu aşk böyle bişey galiba insanı çılgınlara sürüklüyo ne yaptığını bilmiyor Azra öfkeyle bir adım attı. Seren bu seferde silahı Azra'ya doğrulttu.
"Sakın!" Dedi sakin bir sesle. "SAKIN YAKLAŞAYIM DEME AZRA AKMAN SAKIN YOKSA BU GÜN ÖLÜCEK TEK KİŞİ DURU OLMAZ!" Diye bağırdı Seren, Duru bunu duyar duymaz ağlaması daha fazla arttı ağladı ve daha fazla durduramıyodu hıçkırıklarını Duruya baktım içim kan ağlıyodu Seren ardından ekledi. "Kes sesini yoksa ben kesmesini bilirim." Dedi daha fazla dayanamadım iki adım attım Seren bana baktı derin bir nefes alıp.
"Yaşamak istiyor baksana ne kadar da korkmuş Duru bu hayatta yaşamak istiyor. "Burak'a baktım mahvolmuştu çocuk canından can gittine emindim sonra Seren'e döndüm. "Çünkü onu bu hayatta tutacak insanlar var izin verde hayatta kalsın lütfen Seren sana yalvarıyorum." Dedim ve bir adım daha atıp elimi uzattım ona doğru. "Hadi lütfen." Göz yaşları içinde ağlıyodum ağlıyoduk üçümüzde soluksuz hıçkıra ,hıçkıra ağlıyoduk tam o sırada.
"Seren sakın! İndirme silahı." Dedi tanıdık bir ses geldi kulağıma herkes sesin geldiği yere baktı Seren de dahi dikkatinin dağılması fırsat bilip ona doğru koşup silahı elinden almaya çalıştım üçümüzde silahı tutmuş bırakmıyoduk herkes bağırıyor ama biz duymuyoduk pür dikkat silaha odaklanmış ordan oraya çekiştiriyoduk.
YOU ARE READING
Düşmanlarımın gölgeleri
أدب نسائيBirbirine düşman olan bu iki sınıf yaşanan bazı tatsız olaylar sonrası düşmanlıklarının ateşini iyice körükleyen sınıf birbirine şakaları artık tat kaçırmaya başladı dahada çok artık birbirine ciddi ciddi zarar vermeye başladılar ama sonra öyle bir...