6.Bölüm:Beyaz adam efsanesi
"Sizi sizden iyi tanıyorum..."
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Her şey gitti renkler, sesler bundan sonra akıllarda tek bir soru var. Korku beni içine mi aldı? Evet bence öyle içine çeke bildiği kadar çekti korku beni hayatımın tepe taklak olmasına sebep oldu sadece üç kişinin hayatı gözlerimin önünde bitiyordu ve ben her gece o senaryolarla uyanıyordum artık her şey bitti buraya kadar korktum gibi oldu galiba kaçırıldım ve ölüm benim ensemde yavaş yavaş bilincim yerine geliyordu. Tanıdık bir ses geldi yavaşça gözlerimi açtım kolumda serum vardı beyaz bir odadaydım.
"Leyla noldu iyi misin?" Diye sordu Hazal ben hala olayın şokundaydım.
"Hazal biri beni takip ediyordu sonra bir el omzuma dokundu sonrasını hatırlamıyorum."
"Kanka şey... Seni kimse takip etmedi o Azra'ydı beni de sıkıştırdı bir şey oluyor ve siz bizden saklıyorsunuz dedi bir şeyler geveledim ama anlicak." Dediğinde O adamın dedikleri aklıma geldi. 'Kimse bilmicek.' Dedi ve Azra yada Duru öğrenirse düşünmek bile istemiyorum.
"Hazal ne Azra nede Duru'nun öğrenmemesi gerekiyor o adamın bize neler yapacağını bir düşün." Kapı aniden açıldı içeri Azra'yla Duru girdi korkuyla Hazal'a baktım içimden bildiğim bütün duaları ediyordum öğrenmiş olmasın diye nolur duymuş olmayın.
"Kanka noldu? Niye öyle bakıyorsunuz?" Dedi Duru yatakta doğruldum.
"Şey bir anda geldiniz ya korktuk." Bu sefer kapı tıklandı.
"Gel." Dedim kapı açılınca yürüyen tehlikeleri gördüm kadro tamam demek bizimkilere baktım Azra, Duru ve Hazal üçüde burnundan soluyordu öfkeyle her an onları öldürecek gibi bakıyorlardı.
"Sizin ne işiniz var burda?" Dedi Azra öfkeyle.
"Bakın buraya, kavga çıkarmaya gelmedik iki nedenden geldik." Enes bunu demesiyle kaşlarımı çattım.
"Hadi ya biz bilmiyor muyuz sizin amacınızı?" Dedi Duru.
"Neymiş bizim amacımız?" Diye bir adım attı Burak, Duruya yaklaştı.
"Sizin herşeyiniz ofsayt." Dedi Hazal.
"Kızlarda mı futbolu biliyor? Vay." Efede dahil oldu daha fazla dayanamayıp.
"YETER! Kendinize gelin ya napıyorsunuz? Şuraya kafa dinlemeye geldik yeter başlarım böyle düşmanlığa ya benim başımda yeteri kadar bela var bir de sizin saçmalıklarınızla mı uğraşıcam?" Dedim herkes sessizce bana bakıyordu serumun bitmesini beklemeden kolumdaki iğneyi hızla çektim. Ayağa kalktıp kapıdan çıktım ve bizim odaya doğru yürüdüm.
YOU ARE READING
Düşmanlarımın gölgeleri
Romanzi rosa / ChickLitBirbirine düşman olan bu iki sınıf yaşanan bazı tatsız olaylar sonrası düşmanlıklarının ateşini iyice körükleyen sınıf birbirine şakaları artık tat kaçırmaya başladı dahada çok artık birbirine ciddi ciddi zarar vermeye başladılar ama sonra öyle bir...