Düşüncelerimden Seçmeler

Aynı şeyler her zaman güzel değildir.

Belirli bir süreyle ödünç alınmış bir hayatta yaşıyoruz. Süremiz dolduğunda her şeyiyle geride kalacak bir hayat. Sınırlandırılmış ve belli bir süresi olan bu kısacık yaşamda bizler de sınırlar belirliyoruz kendimize.

Zevklerimize, düşüncelerimize, yaşam şeklimize, inançlarımıza uygun sınırlar. Bu sınırlar o kadar net ki dışarıda kalanları içeri almıyoruz. Bize benzemeyeni adeta dışlıyor, farklılığı kabullenemiyoruz.
Kabuğumuza o kadar çekilmişiz ki, korkuyoruz birinin bizi bulmasından. Çevrenizdekilerin hep aynı tür insanlardan oluşması bile hayattan sıkılmaya yeterli bir sebep.

Oysa ki saklandığımız yerden çıkarsak başımızı göreceğiz, hayat gökkuşağımızda barınan farklı renkler bizi zengin kılar.
Her yaştan, her ırktan, her dinden,her tarzdan, her görüşten insanlar değil midir ki hayat yemeğimize tuz olan, tat veren.

Bir düşünün, en yakın arkadaşınızla müzik zevkinizden tutun da sevdiğiniz yemeğe kadar herşeyiniz farklı. Yine de onu arkadaşınız olmaktan çıkarır mısınız?

Yahut sevgiliniz, farklı bir takımı tutuyor diye onu sevmekten vazgeçer misiniz?

Komşunuz, farklı renkleri seviyor diye onunla komşuluğu bitirir misiniz?

Farklı dine inanları sırf sizinle aynı dinden yada meshepten değil diye yargılamaya hakkımız var mı?

Farklı bir bölgede doğan, doğduğu coğrafyanın izlerini taşıyan, siyahi, çekik gözlü veya beyaz olanları farklı olduğu için görmezden gelir misiniz?

"Ben yapmam. Ben dışlamam." Dediğinizi duyar gibiyim. Demeyin. Demeyelim. Yapıyoruz çünkü.

Bizden olmayanı, bize benzemeyeni kabul etmiyoruz. Yargılıyoruz.

Oysa ki ne güzeldir değişmeden, değiştirmeden olduğu gibi sevmek. Bize geldiği gibi benimsemek.

Unutmayın, aynı şeyler her zaman güzel değildir. Farklılıklara açık olmak, en azından denemek bile güzeldir.

Ve yaşadıkça öğreneceğiz, Ne muazzam şey farklı olanı kabullenmek!