Κεφ. 4

372 37 2
                                    

Είναι αυτός! Ουρλιάζει από μέσα της και χλωμιάζει αμέσως μόλις καταλαβαίνει ποιος είναι

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Είναι αυτός! Ουρλιάζει από μέσα της και χλωμιάζει αμέσως μόλις καταλαβαίνει ποιος είναι. Στέκεται μπροστά της με ένα μαύρο κοστούμι και λευκό πουκάμισο, με την ανησυχία να διαγράφεται στο πρόσωπό του.

«Χτύπησες κάπου;» η φωνή του ακούγεται ξανά στα αυτιά της και περιμένει με υπομονή μια απάντηση. Η κοπέλα έχει σαστίσει τόσο, που δεν ξέρει καν πώς να μιλήσει για να πει πως είναι καλά. Βλεφαρίζει συνεχώς σαν να έχει κάποιο τικ, μήπως και εξαφανιστεί από μπροστά της. Αλλά είναι ακόμα εκεί και την κοιτάζει με το πράσινο βλέμμα του, περιμένοντας να μάθει αν είναι καλά. «Έχει υποστεί σοκ» λέει πιο πολύ στον εαυτό του για να το εμπεδώσει. Την πιάνει από το χέρι και την οδηγεί μέσα στο αμάξι του, με την Σέλμπι από πίσω να τρέχει και να φωνάζει. Τη βάζει στη θέση του συνοδηγού και της κλείνει τη πόρτα, και ο ήχος την αφυπνίζει. Μόλις μπαίνει στη θέση του οδηγού τον κοιτάζει και θυμίζει στον εαυτό της πως πρέπει να φερθεί σαν κοπέλα κι όχι σαν ένα προβληματικό κορίτσι που τραυλίζει.

«Είμαι καλά, στ'αλήθεια!» λέει όσο πιο ψύχραιμα μπορεί, και του χαρίζει ένα αδύναμο χαμόγελο, που σβήνει γρήγορα γιατί έχει αρχίσει να τρέμει.

«Νόμιζα πως έπαθες κάτι. Μήπως θες να πάμε στο νοσοκομείο;» τη ρωτάει και τα μάτια του εξερευνούν τα δικά της μέσα στο λιγοστό φως.

«Όχι, σας ευχαριστώ. Θα γυρίσω στη φίλη μου» του ανακοινώνει και γυρνάει το σώμα της για να βγει από το αυτοκίνητό του.

«Μισό λεπτό δεσποινίς» τη σταματάει με τη φωνή του. Γυρίζει ξανά να τον αντικρύσει και περιμένει να συνεχίσει. «Μπορώ να σας πάω, κι εσάς και τη φίλη σας, για να εξιλεωθώ κατά κάποιο τρόπο που σας τρόμαξα» χαμογελάει πικρά και κάνει την κοπέλα να ζαλίζεται. Πως γίνεται να είναι τόσο καλός; Ρωτάει τον εαυτό της και σκέφτεται την πρότασή του. Πριν απαντήσει, εμφανίζεται στο παράθυρο της Λουιζιάνα η Σέλμπι, λαχανιασμένη, και χτυπάει το παράθυρο με το χέρι της για να της ανοίξουν. Εκείνος πατάει ένα κουμπί από τη δική του μεριά του παραθύρου, και το παράθυρο αρχίζει να κατεβαίνει. Οι ανάσες της Σέλμπι ακούγονται δυνατά, και φαίνεται σαν να έτρεξε μαραθώνιο για να τους προλάβει. Τα μαλλιά της χρειάζονται σίγουρα μια χτένα για να τα τιθασεύσει, καθώς μοιάζει σα ξεμαλλιασμένη τρελή. Παρόλη την εμφάνιση της, η Λουιζιάνα χαμογελάει τρυφερά στη φίλη της, που έχει αλλάξει δέκα χρώματα, και την νοιάζεται τόσο πολύ.

Μια σταγόνα έρωταWhere stories live. Discover now