13. GÖREV ; SEMAVİ KAPANI

14.2K 1.1K 296
                                    



Selam! Hoş geldiniz!!
.Kitabı okumaya geçmeden önce sizlere söylemek istediklerim var lütfen bu kısmı da okuyup sonra kitaba geçin. Sizlerden her bölüm oy ve yorum istiyorum biliyorsunuz. Çünkü oylar ve yorumlar beni etkiliyor oldukça, bir bölümün oyu ve yorumu az olunca o bölümü yeterince iyi yazamadığımı sizlerinde beğenmediğini düşünüyorum. Bu yüzden hepinizde bölümü severek ve beğenerek okuyorsanız. Oylarınızı ve yorumlarınızı benden esirgemeyin. Okuduğunuzu görüyorum ama yorumlarınızı ve oylarınızı da görmek istiyorum.

Gerçek asker olaylarından ve bilgilerininden bağımsızdır.

KURGU GERÇEKLİĞİ
YANSITMAZ.

Keyifli okumalar! 🤍

Keyifli okumalar! 🤍

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


♪ Ceza • Suspus

♪ Özdemir Erdoğan • Aç Kapıyı Gir İçeri

♪ MFÖ • Sarı Laleler

13. GÖREV ; SEMAVİ KAPANI

Bütün bu sözlerin ardından ne yapmalıydım? Karşısına geçip benimde kapımı sen aç gir içeri çünkü oranın tek sahibi sensin mi demeliydim? İtiraf etmek zordu. Birini severken onun karşısına geçip ona bütün hislerinizi açıklamak çok zordu. O ise şimdi karşımda durmuş beni beklediğini iltifat ediyor hatta beni hayatında istediğini söylüyordu. Ben onu bulduğumda bu sevginin karşılıksız olacağını düşünmüştüm. Sevgi böyle bir şeydi işte birini o kadar çok seversiniz ki onunda sizi o kadar çok sevmesi garip gelir.

Beni sevmeyeceğini düşündüğüm adam tam karşımda bana hislerini belli etmişti.

Artık geri dönüşü olmayan o yoldaydık.

Peki, geri dönmek ister miydi?

Dudaklarımı aralayacakken dışardan sesler gelmeye başladığında ikimizde kafamızı kapıya çevirdik.

Yiğit son kez bana döndü," Görevden sonra cevabını bekliyor olacağım. Bu kapıyı açmak için anahtarı senin ellerine bıraktım." dedi. Bana kafasıyla kapıyı işaret etti. "Hadi çıkalım."

Önden o giderken arkasından ben ilerliyordum ama aklım az önce söylediklerinde kalmıştı.

Kapının anahtarı benim avuçlarımdaydı. Kalbime istersen gir çünkü sen oradasın diyordu. İstersen girme ama kapının anahtarı sende, bir gün döner gelirsen yine sen açar girersin. Söylediklerinden anladığım bunlardı. Ondan duymama gerek yoktu çünkü onun gözlerinden anlıyordum ben her şeyi ve cevabım belliydi.

Yiğit önümde ilerlerken elindeki silahı sıkıca kavramış merdivenlerden yukarı çıkıyordu. Polina ve Jezin oda da değillerdi. Odanın içinden üst katta çıkan çatı katı şeklinde yapılmış özel bir odadalardı. Bu odaya çatıdan girilmesi için bir bölme yapılmış bize bu bilgiyi veren kişi Arhan.

EKİZ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin