Kurt'un Pençesi

2. Bölüm

BÖLÜMDE ARGO KELİMELER, KÜFÜRLER OLABİLİR! Yazım ve noktalama yanlışları bulunabilir.

Alttaki küçük yıldıza basabilir misiniz?
Satır aralarına yorum atabilir misiniz?

Yazarken dinlediğim şarkılar

skapova - Özür diliyorum.

Ceza - Varsan varım

Perdenin Ardındakiler & Cem Adrian - Yardım Eli 

_______________

Belma ablaya her şey için teşekkür ettikten sonra aşağı inmiştim. Benden sonra timde inmişti. Herkes göreve gittiğimizi anlamıştı. Aras'ın ve Burak'ın arabalarına binmiştik.

Özel Kuvvetler Komutanlığına geldiğimizde üniformamızı giymiş, harekat odasına gidiyorduk.

"Uzun zaman oldu, göreve gitmeyeli." 

"Daha bir ay olmadı Burak. Ne uzun zamanından bahsediyorsun?" dedi Kaya. 

"Ama komutanım ben iki gün operasyona çıkmadığımda bile sıkıntıdan uyuyorum." dedi, bu nasıl cümleydi? Cümleye bak ya. En önden yürüdüğüm için yüzümü görmüyorlardı. Bende bu cümlesi karşısında güldüm.

"Evet Burak. Zaten her gece Aysima ile konuşan benim."

Ağzını bal yesin kayacım.

Off iç ses yine başlama! Daha ne olduğunu bilmiyorsun! Acaba senin adını Şaziye mi koysak?

Lan ne alaka? Konu ne ara buraya geldi?

Böyle devam edersen konu daha çok buralara gelecek. Emin ol. Şaziye!

Ya off gıcığın tekisin.

Aynen aynen.

Burak ile Kaya aralarında konuşurken harekat odasına gelmiştik. Biz yerlerimizde otururken içeriye İbrahim albay geldiğinde hepimiz ayağa kalkmıştık.

"Buyurun, oturun çocuklar." hepimiz oturmuştuk. Ekranda bir adam yansımıştı. Elinde iğrenç bi' keleş, boynunda, boynuna doladığı siyah beyaz kareli bir eşarp ile etrafa bakınıyordu şerefsiz. He az kalsın unutuyordum. Sol bacağı yoktu.

"Kod adı tek bacak. Silah kaçakçılığı yapıyor ve son iki yıldır bomba hazırlayıp sattığını biliyoruz. Zaten sol bacağını yaptığı bombalardan birini denerken kaybetmiş. Bize bu adam lazım ne yapacağınızı biliyorsunuz ama adamı sağ getirin." dedi. Ayağa kalktığımda bizde kalktık. "Allah yardımcınız olsun."
"Sağ ol."

Kağan'a göreve gideceğimi yazdım ve hazırlanmaya başladım. Yine timimden birine bir şey olacak diye endişeleniyordum. Ama içtenlikle göreve çıkmayı özlemiştim de. 

/////////////////////////

İbrahim albayın dediği adrese gelmiştik. Tek bacak evin içinde bir kez görünmüştü. Etraf çok kalabalıktı ama birinin 15 dakika içinde gideceklerini söylediğini duymuştuk. İşimiz kolaylaşacaktı.

20 dakika sonra...

Zaman geldi.

"Kaya ve Burak arka tarafa bakının. Emek ve Berkay sizde içeriyi gözetleyin. Aras sen benimle kalıyorsun, içeriye giriyoruz." diye herkese yapacaklarını söyledim. Bu görevi belasız atlatmalıydık.
"Emredersiniz komutanım."

Herkes yerini almış ve Aras'la ben yavaş adımlarla evin içine giriyorduk. Zemin kattaki 6 adamı silah kullanmadan halletmiştik. Bir odadan alt kata merdiven vardı. Evin üst katı yoktu alt katı vardı. Aras ile evin altına inerken çok sessiz olmaya çalışıyorduk ama sadece çalışıyorduk. Çünkü attığımız her adımda etraf yankılanıyordu.