Minecraft Ferajna: Miecz Apokalipsy

1. Impreza

- NA BOMBĘ!!! - zdążył wrzasnąć Tritsus, zanim wskoczył do jeziora na Ferajnie. Plusnął przy tym tak, że ochlapał wszystkich stojących na brzegu. Jednak ochlapani nie byli wściekli, wręcz przeciwnie, zaczęli się z tego śmiać.

dealer, który stał kawałek dalej i również go obserwował, też się roześmiał. Był środek nocy, w zasadzie już bliżej było do następnego ranka niż poprzedniego wieczoru, ale impreza na Ferajnie nadal trwała w najlepsze. W ogóle nie dało się odczuć chłodu nocy pośród rozpalonych licznych ognisk. W dodatku po ilości gości, którą udało mu się policzyć wywnioskował, że chyba jeszcze nikt nie poszedł spać. Jedynym wyjątkiem był Pan Dziadek, który nadal siedział przy jednym ze stołów i co chwila podrywał do góry głowę próbując powstrzymać się od zaśnięcia. Raz mało brakowało, a wpakowałby twarz do miski z zupą, nad którą siedział. Mimo to, gdy Enzzi zaproponował mu, żeby już się położył, to ten zaczął się pieklić, że nie jest jeszcze taki stary, by chodzić jako pierwszy spać. dealer zaś czuł, że tej nocy mało kto pójdzie spać wcześnie i jutro wszyscy będą nieprzytomni.

Jednak były aż dwie okazje do świętowania. Tą pierwszą i najistotniejszą, dla której zebrało się tylu gości, był ślub Sheo i Marceliny. Tą drugą, mniejszą, ale dla dealera równie ważną, była pierwsza rocznica powstania Ferajny.

Gdy Sheo oświadczył się Marcelinie, to właśnie dealer zaproponował, by ślub i wesele urządzić tego dnia. Rozesłano zaproszenia do wszystkich przyjaciół Ferajny i teraz niemal wszyscy zebrali się właśnie tutaj, by razem z nimi świętować.

dealer czuł się w obowiązku doglądać, czy aby niczego nie brakuje, ale póki co wszystko szło idealnie. Każdy z jego przyjaciół był kimś zajęty. Do Tritsusa w jeziorze dołączył Yeti Kotleti, który swoim skokiem wywołał jeszcze większą falę, a za nim do wody wbiegł rozszczekany Tytus. Doknes siedział przy jednym ze stołów razem z Damianką, Roxem, Gideonem, Norą, Samem, Julią, Smerfem, advesem i Jackiem Frostem, a obok jego krzesła leżał Rambek podgryzający marchewkę. Nagle wstał od stołu i wyrżnął na ziemię razem z krzesłem, które ktoś przywiązał mu do nogi. dealer szybko otrzymał odpowiedź kto jest odpowiedzialny za tego trolla, gdy zza pobliskiego drzewa wychylili się uchachani Koshi, Trollface i Albert, przywódca Klanu Trolli. Wymienili się piątkami, po czym wzięli nogi za pas, gdy Doknes zaczął ich gonić.

Dalej dostrzegł Jachimoziankę, która właśnie demonstrowała Jachimozowi, szymQowi, Narfowi oraz trójce człeko-endermanów, którymi byli Donna, Justyna i Klemens swoje umiejętności teleportacyjne. Nie uszło jego uwadze, że Donna i Jachimozo trzymali się za ręce i co chwila zerkali na siebie z uśmiechem. Enzzi w końcu zawziął się, by odprowadzić nieco już wstawionego i niemal śpiącego na stojąco Pana Dziadka do domu, a towarzyszyli mu Fred, Abra, Ela, Artur i skkf z Bractwa Ludzi i Mieszańców. MWK uczestniczył w pojedynku tanecznym z Andrzejem i człeko-kaktusami, ale te go bez problemu pokonywały. Szendi, Stella i Nico zagrzewali go do walki.

Na końcu zaś zobaczył dwie gwiazdy tego wieczoru, czyli Marcelinę i Sheo. Nie odstępowali siebie na krok i wyglądali na przeszczęśliwych, zwłaszcza Marcelina, która potrzebowała dużo czasu, żeby dojść do siebie po wydarzeniach z Kobaltowej Wyspy. Aktualnie rozmawiali z Kaluchem, Ospanno, Julianem i Amelią. Kaluch musiał akurat powiedzieć coś zabawnego, bo wszyscy zaczęli się śmiać. dealer zaś wsłuchał się w zachwycający go śmiech Amelii, którego mógłby słuchać bez końca. Mimo, że miała na sobie elegancką sukienkę, na głowie i tak zostawiła pomarańczową bandanę, która kiedyś była jego krawatem. On sam również i tego wieczoru nie zdjął z szyi błękitnej chustki, którą od niej dostał. Dopiero po chwili zorientował się, że jego ręka znowu powędrowała do tego ważnego dla niego kawałka materiału.

- Znowu się na nią gapisz.

dealer odwrócił się i spojrzał na Tritsusa. Ściekała z niego woda, mimo to uśmiechał się szeroko.