Deja Vu / Minsung

Özel Bölüm 1 ~Hyunlix~

Ön bilgilendirme: Bu bölümler ilk tanıştıkları zabirazn başlayan bölümlerdir keyifli okumalarrr<3
___________________________________________

Felix'den

Okulun ilk günü için heyecanlı bir şekilde evden çıktım. Koşarak zaten eve yakın olan okula gittim. Okula geldiğimde eşyalarımı masaya çıkartıp oturdum.

Dersler başlayıp yanıma kimse gelmeyince üzülmüştüm ama belli etmeyip derse odaklandım.

İlk sınavımızı olmuştuk ve şuan kapının önünde sonuçların açıklanmasını bekliyordum.

Sonuçlar asıldığında hemen koşarak sonuçlara bakmaya gittim. Okulda 1. Olmuştum sevinçle koşarak eve gittim.

Eve girdiğimde duyduğum kavga sesleriyle tüm mutluluğum suratımda asılı kaldığında sessizce odama geçip kulaklığımı kulağıma geçirdim. Kulağımdaki kulaklık beni dış dünyadan kopartıyordu en azından. Önümdeki kitaba odaklanmış okumaya çalışıyordum.

Odamın kapısı sertçe açıldığında gelen kişiye bakmak için kapıya çevirdim kafamı. Gelen babamdı.

- Neden ders çalışmıyorsun niye sürekli oturuyorsun sadece kitap okuyup müzik dinlemeyi biliyorsun başka bildiğin bişey yok gerizekalı
+ Baba okulda 1. oldum çalışıyorum yani
- Kopya çekmişsindir senden beklerim senin gibi bir aptal nasıl okulda 1. olabilir ki

Sesimi çıkartmayıp yine gözüme dolan yaşları geri göndermeye çalıştım böyle olmaktan nefret ediyordum. Sürekli azarlanıp hakaret işitmekten ne yaparsam yapayım takdir edilmemekten nefret ediyordum.

Sıkıca kapattığım gözümden bir damla yaş önümdeki kitabın sayfasına düştü. Babam kapıyı sertçe çekip dışarı çıktığında tuttuğum gözyaşlarımı bıraktım.

Titreyen ellerimi bacaklarımın arasına sıkıştırıp bunların bitmesi için dua ettim sadece.

Kapı tekrar sertçe açıldığında annem içeri girdi.

- Yine neden ağlıyorsun aptal gibi sen ağlama sınırını doldurmadın mı artık gerizekalı çocuk ne yaptında kızdırdın babanı yine
+ Bişey yapmadım anne sadece kitap okuyordum ama babam bana kızdı
- Yapmışsındır sen bişey ben inanmıyorum sana hiçbir zaman ablan gibi olamayacaksın biliyorsun dimi

Dişlerimi sıkıp ellerimi yumruk yaptım ablamla kıyaslanmaktan da nefret ediyordum. Sessiz kaldığım her an annemin sinirinin arttığının farkındaydım ama kabullenmek istemiyordum benden daha iyi olduğunu.

- CEVAP VER BANA BAKMA APTAL GİBİ YERE
+Evet anne hiçbir zaman ablam gibi olamayacağım biliyorum

Sesim titrerken kurduğum cümlelerin sonunda annem birkaç duymak istemeyeceğim kelime Söyleyip dışarı çıktı.

Birkaç dakika sonra kapım tekrar açıldığında minik kardeşim odaya girdi. Yüzümdeki yaşları silip gülümseyerek ona baktım. Zor uzandığı kapı kolunu bırakıp içeri girdi.

-Ağlama abicim ben seni çok seviyorum biliyorsun demi
+ Biliyorum aşkım bende seni çok seviyorum gel kucağıma

Kollarımı uzatıp onu kucağıma aldım. Dizime oturup minicik elleriyle önümdeki kitabın sayfalarını çevirmeye başladı.

-Bana kitap alır mısın abi
+Alırım fıstığım sen iste yeter ki yarın alayım tamam mı
-Seni çok seviyorum abi
+Bende seni çok seviyorum bebeğim
- Ağlama artık abi ben babama kızarım
+Hayır abicim babam bana bişey demedi ki ben sadece kitaba üzüldüm
-Okuma o zaman bu kitabı ağlamanı istemiyorum sen ağlayınca çok üzülüyorum ben
+Tamam bebeğim okumam