Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.......
Yanmak için cehenneme ihtiyacım yok. Senin olmadığın yer zaten benim cehennemim. .......
Modern Dünya Fanastik Canavarlar Film Seti 29 Aralık
"Kestik! Ara veriyoruz millet." David herkesin onu duyduğundan emin olduktan sonra kendisi de kahve almak sahnenin arka kısmına doğru yürüdü.
Gellert üstündeki kendisine ait olan ama bir o kadar da yabancı gelen kıyafetlere bakıp göz devirdi. Bu filme katılmayı kabul ederken ne düşünüyordu? Saçma bir tiyatro oynuyorlardı. Hem de kendi hayatının tiyatrosunu. Tamamen vakit kaybı.
Çekimler başladığı günden beri fitili ateşlenmek üzere olan bomba gibi etrafta dolaşması dışında mesele yoktu. Bu set ve içindekilerin midesini bulandırdığını söylese yalan sayılmazdı. Neden bulandırmasın ki? Muggle olanlardan açıkça nefret ediyordu Belki abartıyordu ancak bu etrafında bulunan herkesin Muggle olduğu gerçeğini değiştirmediği sürece umurunda değildi.
Ancak itiraf etmek istemese bile -bir dereceye kadar- burada kaldığı süre boyunca onlara alışmıştı. Tuhaf bir şekilde Johnny'in arkadaşları ile de çok iyi anlaşıyordu. Çoğu tuhaf ama bir o kadar da sevecenlerdi. İlk başka aksini düşünse bile Gellert onların kendisiyle kafa dengi oldukları dehşet içinde fark etmişti.
Mugglelar ve o!
Kabus gibi.
Ama iyi bir kabus. İdare edebileceği kadar iyi.
"Johnny!"
Gellert sesin geldiği yöne döndüğünde Aurora'ı elinde birkaç tane çikolata ve içecekler ile gördüğünde güzünde istemsiz oluşan gülümsemesini engelleyemedi. Elbette setin neredeyse tamamı ona karşı sıcakkanlıydı ancak bu kadının nezaketi hoşuna gidiyordu.
Kadının bakışlarında çözemediği bir şey vardı. Farklı bakıyordu. Sanki ruhunu görebiliyordu. Kalbine dokunan bir sıcaklık yayıyor bakışlarıyla adeta Grindelwald'ı cezbediyordu. Huzurlu hissetmesini sağlıyordu. Bu, o kadar da alışık olduğu bir şey değildi.
Ona şimdiye kadar yalandan uzak bir saflıkla bakan tek bir kişi vardı.
Anna...
Dumbledore bile tamamen saf değildi. O, her zaman gri olmayı tercih etmişti. Gellert bir yere kadar ona bu konuda hak veriyordu. Tarafsız olmak bazen taraf tutmaktan daha zordu ve Albus idealleri uğruna bu riski alıyordu.
Gözlerin aslında ruhun aynası olduğunu söylerlerdi.
Eğer bu doğruysa bu kadının ruhu kesinlikle muhteşemdi.
