~Saray'ın Gizemi~

5

Selamm nasılsınız,umarım iyisinizdir. Lütfen yorum yapınnn
Yorum okumak beni daha motive ediyor her şekilde ♡♡ neyse iyi okumalarr♡♡..

______________________________________

Darian'dan..

Gözlerimi hafifçe araladım. Yerler kan içindeydi. Başımda Amelia duruyordu ve elimi tutuyordu. Gözlerinden yaşlar geliyordu. Odada başka kimse yoktu ve kendime yeni geliyordum..

"Darian.. iyisin değil mi? Onu gördün mü!?"

"H..hayır"

"Tamam dayan doktor birazdan gelecek. Çok ağır yaralı değilsin. Ama bayılmışsın. Seni 10 dk önce buldum kapı açıktı ve dışarıya kan gelmişti.."

Kapı açık değildi ki diye geçirdim içimden.

"İyiyim benim bir şeyim yok..Aah!"

"Ne yapıyorsun ya,sakın ayağa kalkma yaralısın. Bu arada planda bir değişiklik yapacağız tekrar gözden geçirmeliyiz. Kendine gelince anlatırsın sevgilim."

Bana sevgilim mi dedi o!? Hiç beklemediğim bir anda elimi tuttu ve "Geçecek." dedi. O an sanki buz kestim kolumu okşamaya başladı.

"Sevgilim sen iyi olduğuna emin misin? Bembeyazsın,yatağına çıkartalım seni biraz dinlen."

Bunu söyleyip odadan çıktı ve iki hizmetli ile geri döndü. Onların yardımıyla yatağa yattım. Biraz sonra da doktor geldi ve yaramı sarıp gitti. Amelia başımı okşamaya başladı. Elleri çok sıcaktı. Diğer eliyle de elimi tutuyordu. Şaşkındım,sanki bir anda bana olan ilgisi artmıştı. Kendimde değil gibiydim ve olanları kavrayamıyordum. Bana bunu kimin yaptığı hakkında en ufak bir fikrim yoktu. Her şeyi hayal meyal hatırlıyordum ve acayip başım ağrıyordu.

"Yanında durmamı ister misin,sevgilim ?"

"Hayır,teşekkür ederim ama biraz yalnız kalmak istiyorum."

"Emin misin ?"

"Evet.."

Daha sonra odadan çıktı ve yalnız kaldım. Rüzgar açık olan pencereden içeri doğru süzülüyordu. Perdeler uçuşuyordu. Hala kendime tam olarak gelememistim. Az önce Amelia'nın bana karşı tavrı da neydi öyle!? Koridorda biraz yürümeye karar verdim. Yavaşça ayağa kalktım. Fakat yaram.. yaram yoktu,acı hissetmiyordum. Yatağa geri yattım bu sefer yaram vardı. Delirmiş olma ihtimalimi gözden geçirdim. Yatakta bir ayağa kalkıyordum bir yatıyordum. Ayağa kalktığımda yara yok oluyor yattığımda geri geliyordu. Rüya falan olduğunu düşünerek kendimi koridora attım.

Koridor sessizdi. Hiç kimse yoktu fakat bir tuhaftı. Az önce yaşadıklarım neydi diye düşünerek mutfak bölümüne doğru ilerledim. Yine kimse yoktu. Biraz meyve alarak odama dönmeye karar verdim.

Tekrar koridora geçtiğimde Amelia'yı odasına girerken gördüm. Bana döndü,elinde anlamadığım ufak bir şey tutuyordu. "Sen nasıl kalktın?" diye sordu.

Tam cevap verecekken gözlerinin kırmızı olduğunu farkettim. Kıpkırmızı.. Ağlamak yada yorgunluk gibi değil. Gözlerinin rengi kırmızıydı. Düşündüğüm şey olabilir mi!? Yanına doğru yaklaştım ve gözlerine baktım.

"Ne oldu şimdi sevgilim"

"Hiç çok güzel görünüyorsun" elini tuttum ve ona sarıldım. Tekrar gözlerime baktı.

"Doğum günün kutlu olsun." dedim.

"Hadi ama sevgilim herkes benim doğum günümün 9 ocak olduğunu biliyor,yoksa erken mi kutlamak istiyorsun."

Kemerimin kenarından küçük bir hançer çıkardım ve boynuna dayadım. "SEN AMELIA DEĞİLSİN!"

Güldü. "Bunu şimdi mi farkettin gerçekten!"

Elini havaya kaldırarak 3 kere şıklattı ve saray resmen yok oldu.

"BUDA NE DEMEK OLUYOR!? SEN KİMSİN VE AMELİA NERDE!?"

Bir kahkaha daha attı. "Gerçekten çok salaksın Darian." Gözleri daha da kırmızılaştı ve sanki bir hayalet gibi yok oldu. Etrafıma baktım hiç bir şey yoktu. Fakat sadece biraz uzakta Amelia'nın yerde yattığını gördüm. Koşarak yanına gittim ve hayatımda hiç ağlamadığım kadar çok ağlamaya başladım. Ancak bir anda kendimi tekrar sarayda buldum karşımda Amelia duruyordu. Gözleri yeşildi...

______________________________________

Bölümü nasıl buldunuz !? Ben yazarken biraz zorlandım. Defalarca değiştirdim ama umarım güzel olmuştur. Sizce Darian'a ne oldu ve bütün bunların açıklaması ne !? Bunu daha sonra göreceğiz. Şimdilik görüşürüz..♡