1

185 67 32
                                    

Herkese merhaba,fantastik hikayeleri ve güçlü karakterleri seviyorum bende neden böyle bir hikaye yazmayayım diye düşündüm aslında bu başta tamamen öylesine bir şeydi fakat sonra bunu neden eyleme geçirmeyeyim ki diye düşündüm.Hikayeme yorum yapmanız benim için çok değerli fikirlerinizi paylaşırsanız çok sevinirim şimdilik bu kadar ve
İyi okumalar~♡♡

~~~~~~~~~~~~~~☆☆☆☆☆☆☆☆~~~~~

Yalnız kalmak nedir bilir misiniz? Ben çok iyi bilirim. Çünkü şuana kadar tam 21 kişi kaybettim hayatımdan.Önce annem sonra babam daha sonra 7 kardeşim ve arkadaşlarım.Fakat ölen kişi hiç bir zaman ben olamadım nedense.Hiç bir zaman acı çekmeyen kişi olamadım ve olamayacağım sanırım.Bu ne zamana kadar devam edecek bilmiyorum ama sadece şunu istiyorum: ölmeyi...
Neden ben? diye soruyorum kendime her gün.Benim nasıl bir özelliğim var bilmiyorum.Ama her nedense ölen kişi ben olamıyorum bir türlü.Bu hayatta yeterince çok şey kaybettim ve artık kaybedecek bir şeyim yok diyordum.Ta ki onunla karşılaşana kadar.Öyle çok önemliydi ki benim için geçen 3 sene boyunca ölen kişinin o olmaması için her şeyi ama her şeyi denedim fakat olmadı bu lanet olası şey beni yine yalnız bıraktı bu hayatta.İşte o zaman vazgeçtim.Sonuçta bu hayatta en çok sevdiğimi kaybettim.Daha ne olabilir ki ?..

"Kraliçem kapıda bir yabancı var,yoldan gelmiş donanımlı bir askere benziyor,ağır yaralı.İçeri alalım mı?"

"Alın bakalım."

"Beni kabul ettiğiniz için minnettarım kraliçem,sakıncası yoksa burada birkaç gece kalmam mümkün mü?"

"Kalabilirsin,fakat burası sıradan bir yer değil,oldukça tehlikeli bir yer"

"Savaştan yeni çıktım ve şuan hiç bir yer daha korkunç olamaz."

"Öyle mi? Sanırım sarayımın lanetini henüz duymadın yabancı."

"Hayır duydum."

"Öyleyse yarın burada birinin öleceğini biliyor olmalısın."

"Biliyorum ve sizinle bunun hakkında konuşmak istiyorum kraliçe Amelia..."

"Öyleyse akşam 20.00 de büyük salonda ol."

"Peki."

Akşam ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Beni buraya babanızın eski bir dostu gönderdi kraliçe Amelia."

"Sana neden inanayım?"

(Kolunu açar ve bir dövme gösterir)

S..sen benimle aynı anda lanetlenen o kişisin.

"Evet,Amelia ben seninle aynı kaderi paylaşan kişiyim.."

"O zaman sen.."

"Bunu zaman içerisinde göreceğiz:)"

"Bakıyorum da resmiyeti bıraktın hemen."

"Sonuçta ben de kendi sarayımın kralı oluyorum sayın Amelia:)"

"Şimdi seninle bir plan yapacağız ve bunun bir lanet değil bir kişi olduğunu göreceksin."

"Nasıl yani!?"

"Her sene ölen kişi kendiliğinden ölmüyor Amelia ve böyle bir lanet yok bir kişi var,bir süikastçi."

"Ne!? Bu nasıl olur !? Babam bana bunun bir lanet olduğunu söylemişti. "

"Çünkü düşmanını bulmaya çalışarak tehlikeye atılmanı istemedi."

"Sen benimle dalga mı geçiyorsun eğer bu bir süikastçiyse benden tam 21 kişi aldı."

"Benden de güzellik:))"

"Ve sen sırıtıyorsun öyle mi ?"

"Evet çünkü buna bir son vermeye geldim buraya."

"Sanırım sende bir sıkıntı var ha!"

"Evet var doğru tahmin."

"Öyleyse seni dinlemek zorunda falan değilim mümkünse defol sarayımdan ukala!"

"Ağır olmuyor mu böyle laflar bir kraliçe için ama"

"Anlaşılan seninle iyi anlaşamayacağım."

"Ama ben seninle iyi anlaşacağım Amelia:))"

"Beni sinir ederek mi!??"

"Gerekirse evet."

"Yakışıklı olduğun kadar ukalasında!"

"Bakıyorum da hızlısın Amelia,yakışıklı falan:))"

(Kızarır)
"Ne alakası var ya!"

"Anladım ben alakasını:)) Kıpkırmızı oldun."

"Şunu yapmayı kes,kaybedecek vaktimiz yok. Çünkü yarın biri ölecek..."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

*ilk bölümü nasıl buldunuz ?? Yorumlarınızı alayımm.Biraz kısa olacak bölümlerim mecburen ama ilerleyen zamanlarda uzatabilirim belki şimdilik görüşürüz♡♡*

~Saray'ın Gizemi~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin