Ömer Kıvılcım'ı eve getirmiştir, arabadadırlar.
Ö: senin niye suratın asık bakıyım.
K: çok mu belli oluyor.
Ömer kafasını sallar.
K: geçen defa konuştuğumda Çimen anneannemle kalıcam diye tutturdu. Şimdi kesin yine aynısını söyleyecek.
Ö: sevgilim istersen ben konuşayım. Hem Sönmez hanımda gelsin. Yeni eve geçeriz.
K: annemi biliyorsun dediğim dedik. Çimen de üniversiteye gidince iyice ben reşitim istediğimi yaparım havalarında..
Ö: sen yine de üzme kendini hayatım.. dediğim gibi bende konuşurum.
K: çok sağol sevgilim. Ama kararının değişeceğini pek sanmıyorum. Ben gidiyim artık.
Kemerini çözer, kapıya uzanır.
Ö: öpücük?
Kıvılcım gülümser. Ömer'in dudağından öper.
Ö: ha şöyle yüzün gülsün..
....
Kıvılcım eve gelir. Sönmez ve Çimen tv izliyordur.
K: iyi akşamlar.
Ç: hoş geldin anne.
Kıvılcım oturur.
S: e ne dediler.
K: kim ne dedi?
S: ayol Abdullah beylerden gelmiyor musunuz?
K: hıı evet.
S: kızım ne oldu sana aklın beş karış havada.
K: yok bir şey anne. Bir şey demediler anlattı Ömer her şeyi işte.
Ç: Nası? Pembe hanım bende doğurucam diye tutturmadı mı?
Gülüşürler.
K: yani pek sevinmişe benzemiyordu. Aman boşver onları. Ben asıl sizinle başka bir şey konuşucam.
S: ne oldu.
K: Ömer.. artık taşınmamı istiyor, ki haklı.
S: evet haklı. Evlendiniz ama bir türlü yan yana gelemediniz.
K: aynen öyle..
Çimen' e bakar.
K: çimencim.
Ç: anne bana hiç bakma daha önce söylemiştim sana.
Kıvılcım annesine döner.
K: anne?
S: bana da hiç bakma. Biz Çimenimle evimizde mutluyuz.
K: ne demek o şimdi.
S: kızım sizde biraz baş başa kalın işte sonra bakarız.
Ç: evet anne. Hem gider geliriz arada.
Kıvılcım'ın gözleri dolar.
Ç: a aa anne?
K: tamam tamam. Bu ben değilim hormonlar beni mahfetti.
Çimen ayağa kalkar. Annesine sarılır.
....
Kıvılcım odasına geçer, eşyalarını toplar. Geceliğini giyer. Telefonu çalar. Ömer görüntülü arıyordur. Gülümser, açar.
Ö: sevgilim.
K: hayırdır. Çok mu özledin.
Ö: ben seni yanımdayken bile özlüyorum.
