Gerçek Ailem

Bölüm 5

05.04.24 tarih perisi.

Yeni yılın ilk bölümü diyebilir miyiz?

24 çok güzel olacak, bizim yılımız olacak, iyi niyet, olumlama derken resmen günler tır gibi geçti üzerimden şaka gibi..

Bu zamana kaldı bölüm maalesef. Üzgünüm.

Beden ve ruh sağlığımıza çok dikkat ettiğimiz bir yıl olur umarım. Yıkılmadan ayakta kaldığımız bir yıl olsun lütfen.

Hayırlı kandiller, keyifli okumalar.

......

Biraz daha yayılarak bacağımı, koltuğun sırt yaslama kısmına koydum. Sığamayıp kafam koltuğun kenarından taştı.

Kollarımı da iki yana iyice açtığımda, tavanda bıdır bıdır yürüyen böceği izlemeye devam ettim.

Eğer ki yolundan şaşıp üstüme bir düşersen.. Hele bir düş.. Kavga çıkar, bak fena olur ona göre. Evi terk ederim!

Halim varmış gibi..

Bayılmış gibi yattığım yerde uyuşukça sere serpe uzanıyordum. Kavuran sıcaklıklara dayanacak gücüm kalmamıştı. Evdeki tüm camlar açık, akşam üstü esinti kırıntısı bekliyordum.

Kırıntı ya, sadece kırıntı.

Ufak.

Minik.

Dilenci değilim. Böyle üf desin yeter. Sadece biraz.. Hayata dönebilmem için. Çok zor durumdayım. Sekiz kardeşim var.

Kafayı yiyeceğim!

Aklıma geldikçe bunun da afakanları basıyordu. Kahvaltımsı öğlen yemeğinin üstünden dört gün geçmiş, onun dışında dün bir kere Oya Hanım aramıştı o kadar.

O gün tatlımı yedikten sonra kalkmıştım. Oya Hanım her ne kadar Karan'ın eve bırakma konusunda ısrarcı olsada kabul etmedim. Zaten o da pek istekli durmuyordu.

Ben çok meraklıyım ya hani!

Hayatlarına aniden böyle dahil olmayı ben de istemezdim ama elimde olan bir şey değildi. Ben de zorlanıyordum.

Belki de dışarda denk geldiğim ama yüzlerine bile bakmadığım insanlardan birileri olmuşlardı.

Her ne kadar kağıt üstünde ebeveynlerim olarak gözükselerde, ben de bir karşılığı yoktu. Bir şey hissetmiyorum değil hissedemiyorum ki.

İçim kıpırdamak isteyip kıpırdayamıyor, boşversem boşveremiyorum. Düşündükçe içinden çıkamılmaz bir hal alıyordu.

Ve altını tekrar tekrar çizmem gerekirse çekirdek aile adı altında geniş aile sefası sürüyorlardı.

Kendime bunu hatırlatmaktan geri durmayacağım çünkü hiç sevmediğim bir durumdu. Ve verdiğim karara ters düşüyordu.

Onlarla yapamama ihtimalim çok yüksek, ki yapamayacağım ama deneyebilirdim.

En azından..

Belki saçmalıktı. Belki düzenimi bozmaya değmezdi fakat hep burnunun dikine giden biri olduğum için bu sefer de her saçma sapan kararımda olduğu gibi bodoslama gidecektim.

Daha henüz kimse bilmiyordu ama söylemeyecektim zaten. Vazgeçmem her an ve her koşulda an meseleyken dillendiremezdim.

Aniden zil sesi odada yankılandığında, geldiği yere doğru istifimi bozmadan baktım.