"Anneme torun yapıcaz sevgilim?"
Bu da ne demek ti şimdi? 1 aydır benle yatmayan adamla birlikte mi olacaktım. Kendimi geri tutmaya çalışsam da o benden daha güçlüydü. Sarhoştu hem yarına pişman olacaktı . Mustafa üstümdekileri çıkarmaya başladığında gözyaşlarıma engel olamadım .
"Mustafa" dedim sessizce. Gücüm de yoktu zaten.
O ise gözlerime kısa bir bakış atıp beni hızla yatağa attı .Yok . Bu kadar da acımasız olamazdı dimi ? Ama hissettiğim acıyla öyle olduğunu çok net anlamıştım. Gözyaşlarıma hakim olamıyordum. Hayatım bu kadar kötü olmak zorundamıydı. . .
×
Sabah kahvaltı da ne ben onun o aşık olduğum çimen gözlerine bakıyordum ne o benim yüzüme . Masa da sadece çatal bardak sesleri vardı . Alismistim zaten .
"Özür dilerim ."
Ha? Özür mu diledi mustafa benden? Niye ki ? Ha Esra gibi olamamistim. Şimdi siz Esrarı nerden biliyorsunuz diceksiniz. Dün gece yanımda uyuyakaldiktan sonra Esra'm . Zeytin gözlüm diye sayiklamisti. Bu sinirlendim ve kullanılmışlık duygusuyla kendimi tutamayarak
"Asıl ben Özür dilerim Esra gibi olmadığım ve olamayacağım için ."
Afallayarak suratıma baktı . Sonra da o bakmaya doyamadigim gözleri ateş sacar gibi bakmaya başladı . Bir şey yapmasa da bu bakisindan korkmustum doğrusu . Elinde ki çatalı sertce masaya bırakarak
"Sen nerden biliyorsun Esrayı ?" Diye gürledi . Resmen gürledi .
Ister istemez yerimde sıçradım ve gözyaşlarımı tutamadım.
"Melek ağlama ! Esrayı nerden biliyorsun?"
"Dün gece onun adını sayıkladın. " sonlarına doğru iyice sesim catallasmisti .Bunu dedikten sonra bir hisimla kalkıp evden gitti. Kendimi tutamayarak daha da ağladım Hickira hickira.
-MUSTAFADAN-
ALLAH BENİ KAHRETSIN. Nasıl yapmıştım bunu Meleğe. Onun ilkini nasıl böyle almıştım . Tamam ona aşık değilim ama değer veriyordum. Ona bu haksizligi nasıl yapmıştım . Hem de Esrayı sayıklayarak .Allah beni kahretsin. Ahhh. Icmemeliydim o kadar . Melekten uzak durim derken en büyük darbeyi yapmıştım ona. Esrayı gitmeye karar verdim . Tam arabaya bindim ki yine adam akıllı düşünmediğimi anladım . Bende beni tek anlayan dostum Berkant'a gitmeye karar verdim .
Berkant'ın evinin önüne geldiğim de bir garip oldum . Eray la herseyimiz burda başlamıştı . Ben ise aylardır bu eve gelmiyordum. Arabadan inip kapıyı çaldığım da Berkant beni görünce şaşırmıştı. Afallayarak
"Hoşgeldin abi geçsene içeri ?"
Seviyordum onun bu hallerini .Gülümseyerek içeri girdim .
"Hoşbulduk kardeşim "
"Ee siz Esrayla anlastiniz o zaman o da içerde. "
Esra burda mıydı? Tabi Berkant bilmiyordu bizim ayrildigimizi. Tereddüt ederek içeri girdim . Esrayı gördüğüm de ona sarılma mak için kendimi zor tuttum . Ne kadar zayiflamisti. Zaten zayıftı kendine bakmayı iyice kesmisti. Beni görünce o da şaşırmıştı. Gözlerinin doldugunu farkettim. Ağlama Esra'm. Dayanamam.
"Mustafa" dedim sessizce.
Berkant: Abi siz sevgili degilmisiniz? Ne bu soğukluk ?
Esra gözyaşlarını tutamayarak
"Ne o en yakın arkadasin sana söylemedi mi ? Evlendi o Berkant. 1 aylık evli " dedi ve bir hisimla evden gitti . Işte şimdi canımdan can gitmişti.
