ölüm çiçeğim

2 abi

Saatlerce oturmuş Zeynep hanım ve fatih beyle sohbet ediyorduk gözüm istemsizce duvardaki saate gidiyordu Zeynep hanım birazdan oğullarının geleceğinden bahsetmişti buda istemsizce garilmeme sebep oluyordu
Avuç içlerim terliyordu ellerimi pantolonuma sürtüp duruyordum derin bir nefes aldım  evin zili çaldığında kalbim ağzımda atıyordu  derin bir nefes daha aldım ciğerlerime  salona gelen 3 adet deve abileri gördüm kasılmamla ayağa kalkmıştım Alp olduğunu bildiğim
" Anne misafirimizin olduğunu söyleseydin keşke " dedi elini bana uzattı  karşılık verdim aynı şekilde demir ve sarp da elini uzatıp koltuğa oturmuşlardı buradan anladığım DNA testinden haberleri yoktu "oğlum aslı misafir değil" dedi fatih bey bey babaya bak sen

Alp anlamsızca babasına bakıyordu
"Herşeyi size anlatacağım ama sakin olun parlamayın hemen"dedi fatih bey

Abi tayfasinin kaşları çatılmıştı
"Annenizin daha önceki hamileliğini biliyorsunuz kız kardeşiniz ölmüş sanıyorduk" anlamsız bakışlar devam ediyordu

"Kardeşiniz ölmemiş " eliyle beni gösterip
" Kız kardeşiniz aslı"

Fatih bey olayı baştan sona abi tayfasına anlatmıştı salonda ölüm sesizliği hakimdi ve ben bu sesizliğe alışık değildim
"Şaka gibi bir kız kardeşimiz varmiş varmış ve biz daha yeni tanışıyoruz" dedi sarp
Söyledigi komik gelmişti ama ciddiyetimi korudum saate baktım epey geç olmuştu
Zeynep hanıma baktım" ben müsadenizi istesem saat geç oluyor" elimi çantama attım
" Kızım burda kalsaydın bu gece "
Şuan sadece evime gidip kafamı toparlamak istiyordum
"Yarın geleceğim zaten ama şuan gideyim hem sizde oğullarınızla konuşursunuz " dedim
Zeynep hanım bir şey dememişti
" Yemeğe kalsaydın"
Derin bir nefes aldım
" Sağolun tokum gerçekten "

Evin kapısının önüne gelmiştim çantamı koluma taktım Zeynep hanıma baktım gözleri doluydu bir adım bana yaklaştı ne istediğini anlamıştım sarılmak istiyordu bende ona bı adım atım kolarini bana sardı bende elerimi beline atıp sarıldım kafasını boynuma gömüş kokumu içine Çekiyordu  içimde bı hüzün birikti kolarını benden çektiğinde kocaman bir boşluğa düşmüştüm zor da olsa gülümsedim
" Kendine iyi bak yarına kadar güzel kızım" dedi Zeynep hanım

" Tamam " dedim çatalamış sesimle

Fatih beye baktım bana yaklaşınca istemsizce kendimi geriye çekmek isedim ama yapmadım bunu çivi gibi çakıldım olduğum yere rahatsızlığımı gözlerimden anlamıştı açtığı kolarını indirip elini saçlarıma atıp hafifçe okşadı sorun yok der gibi baktı gözlerime
Demir Alp ve sarp arkadan bana bakıyorlardı onlara başımı hafif oynatım aynısını onlarda yaptı " kızım seni ben bırakayım" dedi

" Yok hiç zahmet etmeyin ben giderim" dedim

" Ne zah-" derken Alp fatih beyin lafını kesti
" Ben bırakırım baba" dedi

" Yok ger-"

Başıyla dışarıyı gösterdi istemesemde onaylamıştım

Arabaya binmiş evimi tarif ediyordum
İkimizde konuşmuyorduk Alp yüzünü bana çevirmişti"annemize  çok benziyorsun" dedi başımı ona çevirdim
" Zeynep hanım çok güzel bir kadın benzediğimizi düşünmüyorum"

Yalan

"Benziyorsun hatta aynısınız" istemsizce gülümsedim hoşuma gitmişti Zeynep hanıma benzemek

Mahallemi görünce "burda indirebilirmisin  beni" dedim

"Evin neresi kapına bırakayım" dedi

" Şu ilerde ama mahalle dar girmesen iyi olur " dedim

Beni onaylamıştı "görüşürüz" dedim onun cevap  vermesine izin vermeden  arabadan indim  arkamdan kapı sesi duyunca baktım oda inmişti yanıma geldi
" Küçük hanım evine girip bana pencereden yada balkondan bak "
Ne dediğini anlamamıştım