ölüm çiçeğim

12 bölüm

Geçmişim kırık döküktü toparlamak için elimden geleni yapmıştım mutlu olmak istemiştim bir aile istemiştim yeni bir hayat istemiştim geçmişimin olmadığı
Arkama baktığımda yeşillikte koşuşturan cocukluğumu görmek istemiştim ama bunlar herzaman bana uzak şeylerdi olması imkansız şeylerdi hayat benim mutlu olmamı kabulenemiyor her defasında yerle bir ediyordu beni

                                   💐

Gözlerimi açtığımda bir odadaydım neresi olduğunu bilmiyordum etrafı inceledim kendime gelmeye ve dün geceyi hatırlamaya calışıyordum en son bahçeye çıkmıştım olanlar olmuştu

Kaçırılmıştım!!!!!

Odanın kapısı açıldı takım elbiseli bı adam girdi " günaydın aslı hanım"
" Kimsin neden burdayım" diye sordum
Cevap vermedi elindeki tepsiyi sehpaya   bıraktı ne oluyordu
" Cevap bekliyorum neden burdayım"

" Kahvaltinizi yapın" dedi ve çıktı
Kapı kilitlenme sesi geldi hemen ayağa kalktım ve kapıya vurdum

" Hayır,hayır kilitleme aç şu kapıyı aç" bağırıyordum
" Aç dedim"

Ne bir ses geldi nede kapı açıldı
Deliricektim hayır hayır delirmiştim
Bu olanlar kocaman bir saçmalıktı
Yoksa selim mi kaçırdı beni korku sardı bedenimi oda çok dardı ve ben dar alanda yapamazdim etrafa baktım camın açık olduğunu gördüm
Oraya doğru gittim ve dışarıya baktım etraf  adamlarla kaplıydı korkuyordum

Ne kadar geçti bilmiyorum ama birden yine kapı açıldı aynı adam girdi içeriye
" Aslı hanım benimle gelin"

Beni mi kurtarıcak

Yok canım

Ya kurtarırsa

Hemen arkasından yürüdüm
Merdivenlerden indim bir odayı gösterdi
" Buyrun" dedi ve kapıyı açtı
İçeriye girdim gördüğüm kişiyle şok oldum

Bu

Bu annemdi

Yani eski annem

Yediğim dayakları görmeyen yada görmezden gelen annem beni hiç sevmeyen annem hep hor gören annem

Yavaş adımlarla yanına doğru gittim
" Bu saçmalığı kes ve beni ailemin yanına bırak" dedim

" Ailen mi  Senin ailen biziz onlar değil"
Dedi bağırarak

Elimi tutmaya çalıştı bağırdım onun gibi
" Bırak benim ne işim var burda bırak beni " dedim korkarak

"Gel otur şöyle konuşalım"

Dediğini yaptım ve oturdum oda yanıma oturdu

" Senin annen benim"

"Annemsin öylemi ben dayak yerken ölümlerden dönerken sen nerdeydin söylesene köşene çekilmiştin ben ölürken nerdeydin ben selime verildiğimde nerdeydin ben 14 yaşındaydım daha çocuktum anne sen benim ölümümü izledin ve bundan zevk aldın nerdeydin selim beni döverken nerdeydin ben 18 yaşında hamileyken bebeğim  karnımda ölürken sana yalvardım "ayağa kalktım ve bağırmaya devam ettim "naptın anne sen beni orda bıraktın kocandır sus dedin ben öldüm anne benim ruhumu bedenimi bebeğimi öldürdüler sen nerdeydin anne beni diri diri yaktılar sen nerdeydin sustun kapı arkasinda dinledin her zaman yaptığını yaptın yeni mi aklına geldi bir kizin olduğunu senin yaptığını bana düşmanım yapmazdı
ne anladım biliyormusun benim en büyük düşmanım sizdiniz sizin sevgisizliginiz beni bu hale getirdi" gözlerimden yaş geldi oda ayağa kalktı ve elimi tutmaya çalıştı
"Dokunma bana " ellerimi kendime siper ettim geriye adımladım
Gözlerine baktım
" Siz beni öldürdünüz anne" dedim
Oda ağlıyordu