ölüm çiçeğim

13

Kalbim acıyordu yıllarca umursanmadığım o ev  geçmişim şimdi peşimi bırakmıyordu

Demirhan ailesinin merak içindeydi aslı neden o haldeydi kim neden aslıyı kaçırmıştı
Fatihin aklı kızındaydı selim  ile kızının arasındaki bağı merak ediyordu ama en çok kızını suan tek düşündüğü kızıydı
Yavuz duvara doğru egilmiş ve aslının esmer teninin inadla beyazladigini görüyordu kolari bacaklari kötü haldeydi çok koştuğu için yorgun düşmüştü doktorun söylediğine göre yorgunluk ve açlık onu bu hale getirmişti derin bir soluk bıraktı canı sıkılmış ve yanmıştı aslının bu durumu yavuzun canını yakıyordu

Zeynep  aslıyla aynı odada sakinleştirici verilmişti oda kızıyla beraber uyuyordu Zeynep kızını kaybetme korkusunu iliklerine kadar yaşamıştı

Abi tayfasıda aynı durumdaydı

                                   💐

Gözlerimi açtığımda hastane kokusunu almıştım oldum olsasi bu kokudan nefret etmiştim hastayken beni daha çok hasta ettiğini hissediyordum sürekli  biri tarafından elimin tutulduğunu hissetim
Gözlerim bulanık görüyordu yavaşça görüşüm netleşti gördüğüm yüz babamın dı dolu gözlerle bana bakıyor ve konuşuyordu ama ben ne konuştuğunu idrak edemiyordum bogazimin kuruduğunu hissetim "su" diyebildim
Babamın hemen su doldurup vermesiyle boğazımdaki acı ve kuruluk gitmişti
Derin bir nefes aldım rahatsızca hareketlendim canımın yanmasıyla yüzümü burusturdum  ayağıma baktım dizime bandaj sarılmıştı diğer ayagım ise alçıya alınmıştı ellerimde sarılmıştı berbat durumdaydım saçlarıma konulan elle irkildim fatih bey saçlarımı okşuyordu ona baktım ağlama isteği bastırdı bana gözlerim doldu ve yaşlarım süzüldü yanaklarımdaki göz yaşlarımı sildi " ağlama prensesim geçicek herşey" ümidle baktım geçermiydi herşey
Anlımdan öptü ve çekildi yanıma abilerim geldi Alp abim elimin üzerindeki sargiyi öptü diğerini de öptü
"Tüm acıların geçicek güzelim" dedi
Sarp abim geldi saçlarımı okşadi ve saçlarımı koklayıp öptü
Demir abim geldi  canımı yakmadan sarıldı ve şakağımdan öptü gözüm annemi aradı "annem nerde" dedim
Yan tarafa baktılar oraya baktığımda gözleri kapalı annemi gördüm endişeyle ayağa kalkmaya çalıştım biri tarafından durduruldum beni tutan kişiye baktım yavuzdu " sakin ol sadece uyuyor" dedi
Etrafima baktım babamın işaretiyle herkes çıkmıştı yavuz ve ben yanlız kalmıştım annem uyuyordu
Yavuz'a baktım aklıma yavuzun beni ormandan kurtardığı geldi o beni kurtarmıştı

Yavuz beni kurtarmıştı

İlk defa birileri benim için endişelenmişti  onlar benim ailemdi
İlk defa biri beni kurtarmıştı oda yavuzdu

Yavuz yine beni kurtarmıştı

Geriye yaslandım yavuz ellerimi tutu
Gözlerime baktı derindi bakışları şefkatliydi susuyordu konuşsun tüm acılarım bitsin istedim yavuz bana melhem oluyordu konuşsun iyileşeyim istedim ama o susuyordu

" Konuş lütfen"  dedim

Bir elimi bıraktı saçımda dolaştırdı elini
Ellerini üzerimden çekti düştüğümü hissetim boşluga düşüyordum
Birden yavaş bir şekilde sarıldı bana kokumu için çekiyordu bir yandan saçlarımı okşuyordu başımı yavuzun boynuna gömdüm yaptığım yanlıştı belkide ama şuan buna ihtiyacım vardı biliyordum

Ben Yavuz'a kendimi kaptırıyordum yavuza aşık oluyordum ama olmamalıydım bu yanlıştı biliyordum

" Kızım" duyduğum sesle kendime geldim annemin sesiydi yavuzdan ayrıldım anneme baktım
" Yavrum, güzel kokulum ,annem iyimisin"

" İyim anne " dedim elimi anneme uzatım yumuşacik ellerini tutum gözlerinden yaş aktı 
" Ağlama anne nolur ağlama benim için değmez"

" Şşşştt sus sen benim evladımsın nasıl değmez benim tüm göz yaşlarım sana kurban olsun güzeller güzelim"  Yavuz'a baktım ne istediğimi anlamıştı beni yavaşca kucağına aldı ve annemin sedyesine yerlestirdi anneme sarıldım
Yorgundum " uyu yavrum uyu" dedi mayışıyordum annem saçlarımı okşuyor yavuz beni izliyordu

Fatih kızının başına gelenleri merak ediyordu yavuz odadan çıkmış abi tayfası odaya girmişti
Fatih ve yavuz bahçeye çıktılar
" Neler oluyor selim ve aslı arasındaki bağ ne" diye sordu

"Fatih amca bunu benim anlatmam doğru olmaz bu aslının özeli"

" O şerefsiz benim kızımın nasıl özeli olur onun nasıl bir pislik olduğunu biliyoruz" dedi fatih

Haklıydı selim pisliğin önünde gideniydi
En büyük pisliğini aslıya yapmıştı

" Bunu aslı size anlatsın Fatih amca ben değil"

Fatih Yavuz'a hak verdi olayları anlaticaksa bunu aslı yapmalıydı
Fatih zaten aslının geçmişinin iyi olduğunu düşünmüyordu kızının gözlerinden acı çektiğini anlıyordu ama aslının hazır olmasını bekliyordu

" Kızım şu kaşığıda iç bakayım bak son"

" Ya anne doydum nolur zorlama" dedim ve başımı geriye çektim

" Karıcım bak bu son bunu da iç artık iç demicem" dedi babam

" Ya fatih pekmez sevmiyorum zorlama nolur ya"

İkisinin bu haline güldüm

" Demek gülersin he " dedi babam

" Aç ağzını" pekmez dolu kaşığın ağzıma yaklaşmasıyla geriye doğru kaçtım

" İyyy yemem onu ben" dedim

" Kızım kan yapar iç iç" dedi annem

"Evet karıcım kan yapar" dedi ve kaşık annemin ağzına girdi

Babamın bu hareketiyle hepimiz gülmüştük annem yüzünü buruşturuyordu

Kahkaha atmamla herkesin gözü beni bulmuştu utanmıştım

"Prensesim seninle birazdan yanlız konuşalım olur mu"

Başımla onayladım

Hastaneden  bir gün önce cıkmıştım polisler ifademi almıştı eski annemi şikayet etmemiştim ama uzaklaştırma aldırmıştım