† 𝔞𝔯𝔱𝔢𝔪 𝔞𝔩𝔦𝔮𝔲𝔢𝔪 𝔬𝔠𝔠𝔦𝔡𝔢𝔯𝔢 †

6 - he's just like candy

ပြာလဲ့လဲ့​ကျောက်ပြား​တွေနဲ့ ညိုညစ်ညစ်ဘုတ်ပြား​တွေ
​ကလိုရင်းနံ့နဲ့​ရေပြာပြာ​တွေအစား အမှိုက်​တွေကဟိုတစ်စု သည်တစ်စုပြန့်ကျဲလို့​နေသည်။

​ရေမကူး​တော့တာ​တောင်အ​တော်ကြာပြီပဲကိုး....

Min Yoongi ခဲတံနှင့် sketchbook ကိုထုတ်ပြီးပုံကြမ်းခြစ်​နေသည်။ ဘာပုံဆိုတာက​တော့မသိရ​သေး။ ပါးစပ်ထဲတွင်လည်း သကြားလုံးတစ်လုံး။

"မင်းကဘာကိစ္စဒီကို​ရောက်လာရပြန်တာလဲ?"

လှုပ်ရှားသက်ဝင်​နေ​သောလက်​ချောင်းများကရပ်တန့်သွားပြီး အသံပြုသူဆီသို့ကြည့်လိုက်သည်။

Jung Hoseok....​အာရုံလာ​နောက်ပြန်ပြီ!

"ဘာလဲ...မင်းအ​ဖေပိုင်တဲ့​နေရာမို့လို့လား ငါကလာလို့မရ,ရ​အောင်?"

"ဒီ​နေရာကိုထပ်မလာနဲ့​တော့လို့ ငါ​​ပြောထားတာကို မင်းက​စောက်ဂရုမစိုက်တာလား!"

"ငါ့ဘာသာ ဘယ်သွားသွား မင်းလိုက်ပြီးပြဿနာရှာ​နေစရာအ​ကြောင်းမရှိဘူး! ငါ့အထင်​တော့ မင်းကသာ ငါ့ကိုလိုက်stalk​နေသလိုမျိုးပဲ!ငါ့ကိုမျက်စိ​အောက်က​နေခဏ​လေး​တောင်​ပျောက်မသွား​စေချင်ပုံပဲ​နော် Jung Hoseok"

ဘယ်တုန်းကအနား​ရောက်လာမှန်းမသိ Jung Hoseok သည် Min Yoongi ၏ အင်္ကျီစကိုဆွဲရင်း​ပြောသည်။

"စကား​ပြောတာကြည့်​ပြော Min Yoongi! မင်းကဘာလို့ဒီကို​ထပ်ရောက်လာရတာလဲ! မင်းကိုဒီ​နေရာကိုမလာနဲ့​တော့လို့ပြောထားပြီးသား​နော်"

ခွပ်

လက်သီးထိုးမိသံနှင့်အတူ Jung Hoseok ​ခြေနှစ်လှမ်း​လောက်ဆုတ်သွားသည်။

"​အေး...ငါမင်းအ​ဖေမို့လို့ ဒီ​ရောက်​နေတာ​လေ! မင်းက​ရောဘာ​ကောင်မို့လို့ ငါ့ကို ဟိုမသွားနဲ့ ဒီမသွားနဲ့ လာလာ​ပြော​နေတာလဲ? မင်းရည်းစားထင်​နေလား?!"

"Min Yoongi! မင်း-

"​ကျောင်းသားတို့ ရပ်လိုက်ပါ။ မဟုတ်ရင်ပိုင်နက်ကျူး​ကျော်မှုနဲ့ဖမ်းရပါလိမ့်မယ်။"

ကြားလိုက်ရ​သောအသံ​ကြောင့် Jung Hoseok ပြုံးမိသည်။

တည့်တည့်ကြီးကိုဝင်တိုးတာပဲ ဒီလူ​တွေက...
နှစ်ဦးသား အင်္ကျီစကိုဆွဲရင်းလှည့်ကြည့်မိ​တော့ ယူနီ​ဖောင်းဝတ်ထား​သော အရာရှိနှစ်ဦး။