Kayıp Rıhtım | Minsung/Ot8

19~ ⚓

'Gel bakalım aç golden'

'Olmadı böyle ya kötü hissediyorum hem seni de zor duruma düşüreceğim'

'Hayır düşürmeyeceksin'

'Sana bir şey demeseler bile bana diyecekler'

'Diyemezler küçük golden'

'Golden ne ya tanrı aşkına'

'Tamam köpecik sessiz ol amma da konuştun'

'Tamam ya'

Aşağı indiğimizde o kadar güzel donatılmıştı ki ortam. İnmemize son bir basamak kala durmuştu Chan kaptan.

'Bu nasıl bir gemi böyle hayatımda böyle lüks gemi görmedim'

'Tasarımı tamamen Minho'ya ait Seungri'

'Ne kadar da zevkli biri'

'Öyledir Kaptan Lee'

Kafam köşede oturmuş olan gruba döndü. Gördüğüm kişiler ile derin bir nefes aldım.

Minho Jisung'un yanında, Felix ve Hyunjin yan yana son olarakta Jeongin ve Changbin yan yana oturuyordu. Bir yer daha boştu sanırım orası da bizim.

Biz son merdiven basamağından indiğimizde gözler bizi buldu.

Özelikle bizim 3lü gözlerini kocaman açarak baktı. Endişe etmiş olmalılar. Ayağa kalkacakken yanlarındakiler onları durdurdu.

Herkes Chan Hyung ve Seungmin'i bekliyordu. Minho'nun sesi ile o tarafa dönünce gördüğüm manzara ile dona kaldım.

Seungmin'in bacağında sargı vardı ve en önemlisi o Chan Hyung'un kucağındaydı. Bizimkilere dönünce Jeongin ve Hyunjin de aynı anda bana baktı.

'Chan işi hızlı yürütmüş'

Minho ve diğerleri kendi dediğine gülerken, biz üçümüz ise sinirli ve gergindik. Tam ayağa kalkacakken bizi tuttular. Ona ne oldu? Bacağı neden sargıda?

'Tamam susun Hyung geliyor sonra acısını bizden çıkaracak'

'Kardeşim haklı. Changbin biraz daha sola kay ikisi de otursun. Olmazsa ben Jeamin'i kucağıma alırım'

Gözlerim kocaman açılmış bir şekilde Minho'ya döndüm. Ciddi miydi dalga mı geçmişti?

Chan Hyung yanımıza gelince ilk önce Seungmin'i oturtmuş, ardından kendi oturmak istemişti ama gerçekten de yer kalmamıştı.