Kayıp Rıhtım | Minsung/Ot8

26~ ⚓

Neyden bahsediyor bilmiyorum ama eğer benim sakladığım şeyi biliyor olsaydı şu an yaşamıyor olurdum.

'Derken kaptanım'

'Çok safsın Han... Anlarsın elbet'

Saf değildim sadece saf ayağına yatmak zorundaydım. Bunu yapmazsam benim ve diğerlerinin kimlikleri tehlikeye girerdi.

'Saf değilim'

'Öylesin'

'Hayır değilim kes artık şunu'

'Kanıtla'

Dedi sırıtarak. Nasıl mı kanıtlayacağım? Görsün bakalım saf mıyım.

'Beni öptüğünde narkozlu değildim geçmesine rağmen rol yaptım'

'Ne?... Ciddi değilim de'

'Gayet ciddiyim kaptanım'

Yakalarımdan tuttu ve hafif sarstı.

'Bana bak o anı unutacaksın tamam mı?'

'Ya unutmazsam'

'İyieşmeni beklemeden beceririm seni'

'Ah... İyi fikirmiş'

'Dalga mı geçiyorsun benimle?'

'Hmm hayır sadece yapamayacağını biliyorum'

Tanrım şu an ateşle oynadığımın farkındayım ama içimden bir ses ona karşı gelmem gerektiğini söylüyordu.

'Pekâlâ Jeamin sen bilirsin yarın akşama kadar iyileşsen iyi edersin'

'Bakarız kaptanım neden olmasın'

Bir sinirle ayağa kalkıp kapıdan çıkıp gitti. Nereye gitti diye sorgulamayacağım. Aradan bayağı zaman geçti.

Akşam olmuştu. Zaman çok hızlı geçmişti. Gün içinde Minho bir kere bile yanıma gelmemiş üstüne üstlük başka birini arada bana baksın diye göndermişti.

Sanırım bu gece uyumaya gelmeyecekti. Bavulumda sakladığım fotoğraf makinesini ve kulaklığı almak için ayağa kalktım.

Başım biraz döndü sürekli oturduğum içindi sanırım. Bavulu açarak bir kaç yerin fotoğrafını çektim.

Ardından kulaklığı takıp çalışması için dua ettim. 3-4 dakika boyunca ses değil cızırtı duydum. Bu benim moralimi bozarken bir anda Yeosang'ın sesi geldi.

'Başkomiserim orada mısınız'

'Yeosang evet evet buradayım sesim geliyor değil mi'

'Evet geliyor efendim tanrıya şükür ki sesinizi duyduk'

'Yeosang Minho kaptan ve diğerlerinin benden hatta bizden haberi var'

'Ne nasıl anlamadım efendim'

'Han Jisung'tan yani benden haberleri var diyorum Yeosang ne yapacağız'