Kayıp Rıhtım | Minsung/Ot8

46~ ⚓

Hyunjin ve Seungmin kürekleri her 10 dakikada bir çekiyorlardı. Büyük oldukları için çok güç harcıyorlardı.

Bu nedenle bende dinlene dinlene yapmalarını söyledim. Sırayla dümen başına geçmeyi talep ettim. Böylece yorulmadan adaya varabilecektik.

Telsizle San ile sürekli iletişim halindeydik. Yaklaşık 6 saat sonra ada gördündü. Tam da molada olan kürekçilerden Seungmin güvertenin ucuna doğru kalkıp koştu.

"KARA GÖRÜNDÜ!"

Gülerek yanımıza geldi.

"Hep bunu yapmak istemişimdir"

Hyunjin Seungmin'in saçlarını okşadıktan sonra Seungmin Hyunjin'e sarıldı. Bunu beklemediğimiz için ikimizde ona şaşırdık.

Seungmin fark edince Hyunjin'den ayrılıp üstünü düzeltti.

"Her neyse"

"Hadi ama Seungmin çok mutluydun seni ilk defa böyle gördük"

"Olabilir Jisung Hyung her şey olabilir"

"Evet artık Seungmin'de her şeyi beklerim"

"Her şeyi bekle zaten Hyunjin"

Haline güldükten sonra arkadan bir ses geldi. Kafamızı çevirip baktığımızda ise bulduğu kenarlardan tutuna tutuna yürümeye çalışan Jeongin'i gördük.

"Jeongin!"

Ayağa hızlıca kalkıp yanına koştum. Gücü kalmamış olacak ki kendini bana teslim etti.

"Jeongin neden bizi çağırmadın?"

"A-Aslında çok kez bağırdım... Ama hiçbiriniz gelmedi"

"Ah özür dileriz innie gerçekten duymadık"

Hyunjin onu tekrar kucağına alıp oturduğumuz yere getirip bıraktı.

"İyi misin ağrın çok mu?"

"Biraz var işte. Uyandığımda kimseyi yanımda göremedim. Pencereye bakınca da güneşin doğduğunu gördüm. Size seslendim ama kimse gelmedi"

"Duymadık Jeongin kusura bakma"

"Neyse önemli değil zaten Seungmin yanınızdayım ya şu an"

"Jeongin izninle yarana bakmak istiyorum"

"Tabi Jisung Hyung"

Yanına diz çöküp tshirtünü kaldırdım. Bantı açmam doğru olmayacağı için köşelerine parmağımı sürttüm.

Etrafı biraz sararmıştı ama geçici bir durumdu bu. T-shirtün ucunu tekrar indirip yerime oturdum.

"İyi görünüyor"

Telsizi açıp San ile iletişime geçmeye çalıştım.

"Merkez sesim net geliyor mu?"

"Geliyor başkomiserim"