11

100 11 24
                                    

2 gün sonra

İkili tüm hazırlıklarını yapmış iyice kendilerini gizleyerek havaalanında uçaklarını bekliyorlardı.Hyunjin adeta zıplamamak için zor dururken Minho onun bu hâline gülmüştü.

Uçaklarının anonsunu duyunca hareketlendiler.Yerlerine geçip uzun ama bir o kadar güzel bir sonuca varacak bir yolculuğa çıkacaklardı.

Özel alanda oldukları için yan yana değillerdi.Arada bir birbirlerine bakıp gülümsüyor daha sonra geri yatıyorlardı.

Uçak yolculuğu bittikten sonra havaalanından çıktılar.Ayarladıkları lüks otele gitmek için yola koyulmuşlardı.Ne kadar özelde olsa uzun yolculuk yormuştu.

***

"Biraz uyusak olur mu? Aşırı yorgunum."

"Tamam bebeğim.Sen uyu ben biraz daha araştırma yapayım."

Hyunjin hassas olduğu için çabuk yorgun düşmüştü.O yüzden otele gelir gelmez uyumak istiyordu.

"Sen gelmiyor musun?"

"Ben iyiyim bebeğim."

"Ama sensiz uyuyamam."

Minho,Hyunjin'in şirin lafına gülümsemiş,masadan kalkıp yanına geçmişti.

"Bende bebeğimi uyutayım o zaman."

Dudağına küçük bir öpücük kondurup kolları arasına aldı Hyunjin'i.O da en huzur bulduğu yerde uykuya bıraktı kendini.

İkili yaklaşık bir saat uykudan sonra zil sesi ile uyandı.
Arayan Chan'dı.

"Sağsalim vardınız değil mi? Kimseye gözükmediniz değil mi? Bak gören olursa biteriz.Cevap versene Minho!"

Minho uyandığı gibi açtığı için sersem durumdaydı.Chan'ın söyledikleri bir vızıltı gibi geliyordu.

"Sakin mi olsan biraz? İyiyiz bir sorun yok."

"Oh,rahatladım.Dinlenin o zaman iyi eğlenceler."

"Teşekkürler."

Telefonu kapatıp Hyunjin'e döndü Minho.Yeni uyanmasına rağmen o kadar güzeldi ki,bir kere daha aşık olmuştu.

"Kalkalım mı sevgilim?"

"Olur bebeğim."

Hyunjin esneyerek kalkmış,Minho ise yüzünü yıkamaya gitmişti.Oda servisinden yemek söyleyip masaya oturdular.

"Gezimizden beklentin nedir bebeğim?"

Minho,Hyunjin'in istediği her şeyi yapmak istiyordu.Ne istiyorsa,tüm detayına varana kadar yerine getirecekti.

"Sadece seninle olayım yeter.Benim tek isteğim sensin."

Minho yemeği çatalla didiklerken bir kez daha gülmüştü.Birbirlerine verdikleri değer paha biçilemezdi.

Yemekten sonra koltuğa oturdular.Uçaktan geç indikleri için bugünü es geçtiler.Yarın sabah tüm işler planlarına uyacaktı.

Gidebilecekleri yerleri araştırdılar.Bir liste hazırlayıp hayallere daldılar.O kadar mutluydular ki...

Keşke sadece iyi ihtimalleri düşünmeselerdi.

***

Sabah büyük bir tempo ile uyandılar.Birbirlerine aldıkları eşleşen kıyafetleride giyip dışarı çıktılar.Evet gizlenmeleri gerekirdi fakat burda o kadar da tanınmıyorlardı.Çok çok çekim var bahanesi uyduracaklardı.Bir taksi tutup yola koyuldular.

Hyunjin'in en çok gitmek istediği yer Trevi Çeşmesi olduğundan ilk oraya gideceklerdi.

İşte geldiler.

Hyunjin heyecandan zıplıyordu.Minho da hâline gülüp elini tuttu ve çeşmeye doğru ilerledi.

Gerçekten büyüleyici bir yerdi.

(Daha iyi hayal edebilmeniz için resim koyuyorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Daha iyi hayal edebilmeniz için resim koyuyorum.)

***

İkiside bu görüntüye hayran kalmıştı.Bir süre boyunca öylece izledikten sonra güldü Hyunjin.Başarmıştı,hayallerinden biride sevdiği ile buraya gelmekti.

Etrafta tek tük turist dışında pek kimse umursamıyordu burayı.Herkes alışmış olmalıydı.Hyunjin hemen fotoğraf makinesini çıkartıp önce çeşmenin sonrada ikisinin fotoğrafını çekti.

İkisi gülümserken,Minho bir fotoğrafta aşk dolu gözleriyle de ona bakmak istedi ve kafasını Hyunjin'e çevirdi.Hyunjin de Minho'yu şaşırtarak ona döndü ve dudaklarına yapıştı.

Çok güzel bir kare yakaladığına emindi.Merak ediyordu fotoğrafı ama Minho'nun dudakları daha cazip gelmişti.Boynuna asılı kamerayı bırakıp Minho'ya bıraktı kendini.Sevdiği o dudakların içine atlamıştı sanki.

Kaç dakika öpüştüler bilmiyorlardı.Fakat akıllarına dışarıda oldukları geldi.Daha sonra zorla ayrılıp etrafa baktılar.Şüpheli bir durum yoktu.Zaten aşıkların gittiği bir yerdi,öpüşülecek en uygun yerdi burası.

Etrafın güvenli olduğunuda garantiledikten sonra el ele etrafı gezinmeye çıktılar.

Onlar garantiledi sanıyordu.

Geldii yeni bölüüm.Cidden yazma isteği olmayınca yazamıyorum kusura bakmayın ya öptüm kocaman.

opia//hyunhoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin