ΚΡΆΤΑΣ ΜΥΣΤΙΚΌ;

2

" Μόλις τελείωσα την περιπολία δεσποινίς"

" Θα ενημερώσεις τον πατέρα μου μετά .. θα πάμε βόλτα τώρα "

" Με διατάζεις ?" Είπα σμίγοντας ένα στραβό χαμόγελο με τα χείλη μου

Αυτή έφερε το άλογο της ακριβώς δίπλα στο δικό μου και κοίταξε τον ανοιχτό ορίζοντα

" Σε διατάζω να κάνεις αγώνα μαζί μου μέχρι την πέτρινη κοιλάδα.."

Έπιασα τα ηνία μου σφιχτά

" Εντάξει .. όμως μη βάλεις τα κλάματα μόλις χάσεις .." της πείραξα τα μακριά μαλλιά και αυτή έγειρε κοντά μου κάνοντας με να παγωσω.. τα χείλη της δεν ήταν παρά μια ανάσα μακριά από τα δικά μου . Τα γκρι μάτια της κολλημένα στα σκούρα πράσινα μου . Ξαφνικά ξεκίνησε να τρέχει πρώτη και προσπαθώντας να ακολουθήσω συνειδητοποίησα πως η σέλα μου ήταν λυμένη . Δεν μπορούσα παρά να χαραμίσω μερικά δευτερόλεπτα ώστε να την δέσω . Αμέσως μετά καλπασα ώστε να την φτάσω καθώς την άκουγα να γελάει και να με χλεβαζει .

Έφτασε πρώτη στην πέτρινη κοιλάδα με τα ρυάκια και τις κόκκινες παπαρούνες. Την ακολούθησα κατεβαίνοντας από το άλογο μου και πιάνοντας την από το χέρι ώστε να την γυρίσω αντικριστά

" Είσαι μια μικρή κλέφτρα " της είπα πειράζοντας την

" Μόλις κατηγόρησες μια πριγκίπισσα?" Είπε με ύφος

"..Ω.. μα δεν θα μπορούσα .." απάντησα ειρωνικά και γελάσαμε μαζί.  Μερικά λεπτά αργότερα ξεκινήσαμε για την επιστροφή . Ο ήλιος έδυε και το σκοτάδι είχε αρχίσει να απλώνεται .

" Περνάω όμορφα μαζί σου .."

Κατάφερα να ξεστομίσω κάνοντας για άλλη μια φορά απόπειρα να της δείξω πόσο μου αρέσει .. και για ακόμη μια φορά κατάφερε να κάνει πέρα αυτό το θέμα μιλώντας μου για το πόσο μισεί να φοράει φορέματα .. 

Ξαφνικά ακούσαμε έναν δυνατό καλπασμό

"Λενόρ !" Φώναξα προειδοποιητικά ώστε να καταλάβει ότι είμαστε σε κινδύνο. Τράβηξα με δύναμη το σπαθί μου και γύρισα πλάτη το άλογο μου ώστε να αντικρίσω τον εχθρό .

" έλα μαζί μου !" Μου φώναξε σχεδόν απελπισμένη και την είδα να βάζει το χέρι της στο ξίφος

" Φύγε αμέσως ! φύγε τώρα !"

Με μισή καρδιά κάλπασε μακριά μου και το επόμενο πράγμα που ήξερα ήταν ότι εγώ και ένας μεγαλόσωμος άνδρας με ένα γνωστό έμβλημα στο στήθος παλευαμαι με νύχια και με δόντια. Μερικά λεπτά αργότερα έφτασα έξω από το κάστρο και ανύψωσαν την μεγάλη σιδερένια πύλη ώστε να περάσω . Με το που κατέβηκα από το άλογο, η Λενόρ έτρεξε αμέσως πάνω μου και με έπιασε από το πρόσωπο σχεδόν απελπισμένα.

" είσαι εντάξει -?"

Την άκουσα να λέει όμως δεν είχε επιλογή παρά να κάνει γρήγορα πίσω και να χαθεί ανάμεσα στους φρουρούς. Ο βασιλιάς έκανε την παρουσία του . Τον ενημέρωσα και φυσικά το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να μου υπενθυμίσει πως η δουλειά μου δεν είναι να βγαίνω βόλτες με την κόρη του αλλά να κάνω περιπολία, είχε δίκιο φυσικά .. αν επέστρεφα και ενημέρωνα τον βασιλιά δεν θα είχα θέσει σε κινδύνο την ζωή της θυγατέρας του . Και κάπως έτσι μας απαγόρευσε από το να βλεπομαστε.. δεν μπορούσα παρά να βλέπω όσο η Λενόρ έκανε γροθιές τα χέρια της έτοιμη να εκραγεί.
Δεν είπε τίποτα όμως. Αντ' αυτού εξαφανίστηκε και κλειδώθηκε στο δωμάτιο της..

Αργά το βράδυ πήγα να την βρω και χτυπώντας με τον χαρακτηριστικό ήχο μου άνοιξε και μόλις έκλεισε την πόρτα χώθηκε αμέσως στην αγκαλιά μου ζητώντας συγνώμη ξανά και ξανά .. πέρασα το χέρι μου στις μαύρες μπούκλες τις και ξεκίνησα να την χαϊδεύω δίχως να πω λέξη .. αυτή ανέβασε σιγά σιγά το βλέμμα της στο δικό μου και παρατήρησε τα χείλη μου.. την κοίταζα μέσα στα μάτια προσπαθώντας να συγκρατήσω την θέληση μου να την αρπάξω και να την φιλήσω ..μετά να την ξαπλώσω στο κρεβάτι και να της κάνω έρωτα ..