ΚΡΆΤΑΣ ΜΥΣΤΙΚΌ;

12

"Σε παρακαλώ ας φύγουμε από εδώ .." είπα αυτή την φορά με τρεμάμενη φωνή

Αυτός ήρθε κοντά μου, ξεκίνησε να με φιλάει στον λαιμό ... Αυτή την φορά απαλά..

" Δεν θα τα καταφέρω..." Είπε και συνέχισε να με φιλάει .. έφερα τα χέρια μου στο πρόσωπο του και τον γύρισα ώστε να με κοιτάει ..
"Τι εννοείς ?"αυτός έπιασε το ένα μου χέρι και το χάιδεψε τρυφερά
" Λενόρ..Έχω χάσει πολύ αίμα .."

Τον κοίταξα εκνευρισμένη " δεν θα τα παρατήσεις! Τόσες ώρες κάθεσαι άπραγος αλλά ζωντανός και τώρα που έχεις ευκαιρία δεν λες να κουνηθείς !? Σήκω αμέσως ! Φεύγουμε!"

δεν μου χάλασε χατίρι .. άρπαξα το σπαθί μου και κρατώντας τον από το χέρι κατευθύνθηκα προς την έξοδο του μπουντρουμιού.. ακούστηκε ένας δυνατός κρότος και μετά μια δυνατή φωνή

" Δραπέτευσε!!" Ο Άντριαν με άρπαξε τελευταία στιγμή και με κόλλησε στον τοίχο με το σώμα του.." δεν μας είδαν .."ψιθύρισα και με κοίταξε με ένα ελαφρύ χαμόγελο .

" Τι είναι τόσο αστείο ?" Ρώτησα καθαρά εκνευρισμενη με υφακι

" Δεν θα αλλάξεις ποτέ έτσι ? Υποσχεσου μου ."

" Τι βλακεία μου τσαμπουνας τέτοια στιγμή ??" Έκανα κίνηση να φύγω όμως δεν με άφησε .

" Λενόρ " .. είπε αυστηρά και τον έπιασα από το πρόσωπο . Του έδωσα ένα γρήγορο φιλί και είπα αποφασισμένη " το υπόσχομαι "

..

Μαζί τρέξαμε προς την πίσω πύλη " λίγο έμεινε .." του είπα νιωθωντας τον να βαραίνει όλο ένα και πιο πολύ με κάθε βήμα .. τον έσφιξα επάνω μου και αυτός σταμάτησε να με κρατάει " πάνε.. φύγε δεν μπορώ άλλο .."

Άκουσα βήματα να έρχονται προς το μέρος μας και σφύριξα στο άλογο μου. Φόρεσα την μπούρκα μου και βοήθησα τον Άντριαν να ανέβει " τι πας να κάνεις !?" . Σφαλιαρισα το άλογο μου στα οπίσθια και αυτό έτρεξε με φόρα μακριά ..

Η πύλη πίσω μου έκλεισε. Ο Άντριαν ξέφυγε..σκέφτηκα και στερέωσα την πλάτη μου ένα με τον τοίχο .. με είχαν περικυκλώσει μόλις μερικά δευτερόλεπτα αφότου ηρέμησα .. έχοντας πάρει μια βαθειά ανάσα κράτησα με το καλό μου χέρι το σπαθί . Οι τοξότες πήραν θέση από ψιλά και στόχευσαν προς το μέρος μου .. ξαφνικά ο βασιλιάς ..ο πατέρας μου.. έκανε την εμφάνιση του από μακριά ..

" Ήρα !" Φώναξε σαν να με προστάζει και μαζί με μερικούς φρουρούς με πλησίασε περισσότερο.

" Έχεις ιδέα τι έκανες !? Θα νομίζουν ότι τον φυγαδευσαμε εξαιτίας σου..!!" Πήρε μια βαθειά ανάσα και συνέχισε " ξέρεις .. μου θυμιζες αρκετά την κόρη μου όταν σε πρωτοείδα . Για αυτό σε εμπιστεύθηκα, λάθος μου ! Η κόρη μου δεν διέπρακτε ποτέ τέτοιο έγκλημα ! Βρείτε τον !!" Πρόσταξε μια μικρή ομάδα και η πύλη άνοιξε ώστε να φύγουν με τα άλογα τους, με προορισμό τον Άντριαν ..

Δεν έχασα χρόνο και επιτέθηκα στον πρώτο που δεν πρόλαβε να ανέβει στο άλογο . Αμέσως το καβάλησα και άρπαξα το τόξο που υπήρχε . Έριξα στους δύο . Είχε μείνει ένας .. όμως ήταν αργά . Είχε ήδη φύγει έξω από τις πύλες που ετοιμάζονταν να κλείσουν.

" Ρίξτε !" Πρόσταξε ο βασιλιάς και οι τοξότες ξεκίνησαν να μου ρίχνουν ανελέητα . Κατέβηκα από το άλογο και έτρεξα πλάι του χρησιμοποιώντας το σαν ασπίδα.. έκανα βουτιά κάτω από την σχεδόν κλειστή πύλη και πέρασα στην άλλη άκρη . Καβάλησα σε εγρήγορση ένα από τα άλογα από όπου απέμειναν . Η πύλη άνοιξε και ο στρατος ξεκίνησε να βγαίνει προς τα εξω .