ΚΡΆΤΑΣ ΜΥΣΤΙΚΌ;

9

Μεριά Λενόρ *

εξαντλημένη άλλαξα και έπεσα στο κρεβάτι . έκλεισα τα μάτια μου. Ο Γαβριήλ αυτή τη φορά χωρίς να χτυπήσει την πόρτα μπουκαρε μέσα και πετάχτηκα

" Τι κανείς παιδάκι μου !?"
Φώναξα αναστατωμένη και αυτός δίχως να βγάλει άχνα ξεκίνησε να ξεψαχνιζει το δωμάτιο μου..

" Τι ψάχνεις??"

Άρπαξε το σπαθί μου κάτω από το κρεβάτι και το έφερε μπροστά μου

" Εσύ ..." Μου γρυλισε και κοίταξα το αίμα που δεν πρόλαβα να καθαρίσω ..

" Φερτο αυτό εδώ .."είπα προσπαθώντας να το αρπάξω αλλά έκανε πίσω

" Εσύ ήσουν ?? Το ξέρεις ότι μαθαίνω τα νέα από το κάστρο έτσι ?? Η Ήρα ..η νέα προστάτιδα εξαφανίστηκε.. ο τοξότης που τραυμάτισε τον Άντριαν είπε ότι είδε ένα κόκκινο σύμβολο στο σπαθί της .. ο πατέρας σου ίσως να μην το κατάλαβε γιατί δεν θυμάται τα χαρακτηριστικά του σπαθιού σου .. όμως νόμιζες ότι δεν θα σε καταλάβει αυτός που σε εκπαίδευσε??! Γιατί το έκανες ?!"

" Στάσου!" Φώναξα βλέποντας τον έτοιμο να φύγει . Πετάχτηκα απο το κρεβάτι και τον κόλλησα επάνω στην πόρτα με δύναμη

" Δεν καταλαβαίνεις!? Δεν φαίνεται γιατί το έκανα όλο αυτό ?!"

Με κοίταξε ξαφνιασμένος

"Θα τον σκότωναν.. έπρεπε να είμαι εκεί να τον προστατεύσω!"

" Και τι σε νοιάζει εσένα τι θα κάνουν μαζί του? "

Έκανα πίσω και άρπαξα το σπαθί μου φέρνοντας την άκρη στο πρόσωπο του

" Πώς τολμάς !"

" Θα κάτσεις εδώ..και δεν θα πεις τίποτα στον πατέρα μου .. ακούς !?"

Άρπαξα τα ρούχα μου και άνοιξα το παράθυρο

" Τι πας να κάνεις !? Θα σκοτώσουν και εσενα μαζί του !"

" Δεν ξέρουν ότι είμαι εγώ.. εκει είμαι η Ήρα κατάλαβες!?"

Έτρεξε προς το μέρος μου και μου έπιασε το χέρι

" Ξέρεις τι πας να κάνεις !? Έχεις ιδέα ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος και γιατί τον θέλουν νεκρό !? "

"Μου τα είπε όλα ο πατέρας μου την ώρα που με είχε προσλάβει να τον σκοτώσω .. γνωρίζω .."

" Ώστε αυτή είσαι ..."

" Τι πάει να πει αυτό ?" Τον άγριο κοίταξα εκνευρισμένη

"Προτιμάς να προδώσεις το ίδιο σου το αίμα για έναν ξένο? Για έναν -"

" Αυτός ο ξένος με προστατεύει εδώ και έξι χρόνια ! είναι εκεί για εμένα .. και στο κάτω κάτω δεν έχει κάνει κάτι κακό ! Επειδή οι Πολωνοί τον θέλουν ? Σιγά..θα τους σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια !"

Τράνταξα το χέρι μου με δύναμη για να με αφήσει και πήδηξα από το παράθυρο . Ανέβηκα στο άλογο μου έτοιμη να καλπάσω μακριά

" ελπίζω να ξέρεις τι κάνεις !!"

Τον άκουσα να φωνάζει καθώς τα μαλλιά μου ανέμιζαν λόγο ταχύτητας.. ξέρω τι κάνω ... Χαράζω το δικό μου δρόμο ..

Έβαλα την μπούρκα μου και κατευθύνθηκα αμέσως στα μπουντρούμια..

Πέρασα απαρατήρητη από τους φρουρούς.. χρειάστηκε να σκοτώσω τους τελευταίους δύο .. ώστε να καταφέρω να πάρω τα κλειδιά και να μπω .. ο Άντριαν ήταν ο μόνος εδώ κάτω.. προτού μπω άρπαξα έναν πυρσό ώστε να φωτίσω τον δρόμο ... Μπήκα μέσα και άκουσα έναν κουρασμένο βήχα ...

"Άντριαν.." είπα αυτή τη φορά δίχως να αλλάξω την φωνή μου.. άφησα τον πυρσό σε σημείο που φώτιζε το μισό δωμάτιο και τον πλησίασα... φορούσε την πανοπλία του .. ένα μικρό ποτάμι απο αίμα κυλούσε και έφτανε στα πόδια του ..

" Άντριαν .." είπα αυτή την φορά θλιμμένη και γονάτισα μπροστά του

Αυτός πετάχτηκε απο ότι φαινόταν σαν λήθαργος και με κοίταξε αναστατωμένος

" Ήρα.. " τον άκουσα να λέει με μίσος .. άπλωσα το χέρι μου στο δικό του και μίλησα απαλά