15

48 24 4
                                    

Ευχαριστίες + μεριά Λενόρ * είναι παρακάτω 👇👇👇

Χαίρεται! Είχα αυτή την ιδέα ιστορίας για μόλις πέντε λεπτά. Έτσι άνοιξα την εφαρμογή και μέσα σε 5 ώρες την έγραψα και την τελειοποίησα όσο πιστεύω ότι είναι απαραίτητο. Ξέρω ότι θα μπορούσα να την συνεχίσω με τον Άντριαν να παίρνει πίσω το κάστρο του όμως δεν ήθελα να γράψω πολύ. Έκανα το κέφι μου με λίγα λόγια. Για όσους θα αργήσουν να το δουν και δεν θα καταλάβουν τι λέω . Είναι βράδυ 30 Δεκεμβρίου και είπε να βγει η συγγραφέας από μέσα μου για λίγο 😂 οπότε έγραψα και ανέβασα αυτή την ιστορία μέσα σε λίγες ώρες. Ένα μπράβο στο κεφάλι μου που έγινε κομμάτια από το κρασί και συνέχισε να γράφει . ! 🙌🙌 Το βιβλίο θα ανέβει μετά της δώδεκα οπότε....ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΆ ΣΕ ΌΛΟΥΣ. ΝΑ ΈΧΕΤΕ ΜΙΑ ΌΜΟΡΦΗ ΧΡΌΝΙΑ. ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΉ ΓΕΜΆΤΟ ΧΑΡΈΣ ΚΑΙ ΓΈΛΙΟ!!

👇👇

Ένα έξτρα σημείο από την μεριά της που θα ήθελα να προσθέσω ώστε να δείτε και τα δικά της συναισθήματα :

*Μεριά Λενόρ*

" Δεν ακούς τι σου λέω -"
Είπα αρκετά δυνατά και αναστατωμένη .. ο Άντριαν πλησίασε απειλητικά το μέρος μου βγάζοντας το ξίφος του από την θήκη του . Έτσι κι εγώ έβγαλα το δικό μου και το ύψωσα προς το μέρος του με μισή καρδιά .

" Δεν θέλω να το κάνω αυτό "
Είπα αναστατωμένη νιώθοντας τα συναισθήματα να πλημμυρίζουν την καρδιά μου .. ξαφνικά από εκεί που δεν το περίμενα έκανε την κίνηση του και τα σπαθιά μας συγκρούστηκαν . Τα πράσινα μάτια του κατέβηκαν αμέσως στην λαβή του σπαθιού μου που ήταν καλυμμένη με ένα άσπρο μαντήλι..ταράχτηκα και δεν πρόλαβα να τον αποτρέψω . Με κόλλησε στον τοίχο με δύναμη . Χριστέ μου τι κάνω!? Δεν ξέρει ποια είμαι, ίσως με τραυματίσει θανάσιμα , πρέπει να φύγουμε αμέσως !

χαμένη στις σκέψεις μου παρατήρησα τελευταία στιγμή το σπαθί του στον λαιμό μου. Αυθόρμητα έκανα την χαρακτηριστική μου κίνηση και άφησα το ξίφος μου να πέσει στο αριστερό μου χέρι φέρνοντας το στο λαιμό του . Αυτός ξαφνιάστηκε και πάγωσε .. ήθελα να του χαιδεψω το πρόσωπο και να τον καθησυχάσω .. να του πω ότι είμαι εδώ..ότι είμαι εγώ .. αυτός μου άρπαξε το μαντήλι και είμαι σχεδόν σίγουρη ότι πρόλαβε να δει τα ρουμπίνια στο ξίφος μου.. οι ιππότες μας είχαν εντοπίσει .. έπρεπε να φύγω ! Γύρισα και έτρεξα με όλο μου το είναι προς την πύλη προτού κλείσει..το ξέρω πως τον αφήνω όμως σε αυτή την κατάσταση δεν υπάρχει περίπτωση να με ακολουθήσει .. θα επιστρέψω για αυτόν. έδωσα την υπόσχεση στον εαυτό μου και με το που πέρασα την πύλη τον άκουσα να φωνάζει το όνομα μου .. γύρισα να τον αντικρίσω ξαφνιασμένη και παρατήρησα το ξίφος στην πλάτη του ..τον πλήγωσαν ! Το μυαλό μου θόλωσε

"ΟΧΙ !" Φώναξα και έτρεξα προς το μέρος του. Η πύλη ήταν έτοιμη να κλείσει. Πέρασα και στερέωσα το ξίφος μου σε αυτή για να την κρατήσει ανοιχτή.. αμέσως μετά γύρισα και είδα τον τοξότη που ετοιμαζόταν να ρίξει . Έφτασα την στιγμή που ο Άντριαν δέχτηκε ένα βέλος στο χέρι . Εκτός ελέγχου άρπαξα το ξίφος της γυναίκας και την έσφαξα με μίσος . Αμέσως μετά άπλωσα το χέρι μου στο μέρος του Άντριαν και φώναξα

"Πάμε !" προτού προλάβει να κάνει βήμα ένα ακόμη βέλος βρέθηκε στην γάμπα του. Παρατήρησα το φως να χάνεται από τα μάτια του Άντριαν. Αυτό ήταν .. βγήκα εκτός ελέγχου

"Γαμημενε!" Φώναξα στον Τοξότη και πέταξα το ξίφος με δύναμη πάνω του.. το απέφυγε επειδικτικα. Προσπάθησα να σηκώσω τον Άντριαν . Του φώναζα .. " σε παρακαλώ ! Σήκω !" Ένα ιππότης ήρθε κατά πάνω μου με το άλογο . Δεν είχα επιλογή παρά να τρέξω. Πέρασα από την εξω μεριά της πύλης και τράβηξα το ξίφος μου ώστε να κλείσει . Δεν ήμουν αρκετά γρήγορη και ο ιππότης πέρασε μαζί μου. Η πύλη είχε κλείσει . Λυσσασμένη από φθόνο ξέσπασα επάνω του.. κόβοντας τον ξανά και ξανά . Αρπάζοντας και βγάζοντας ένα προς ένα τα κομμάτια της πανοπλίας του μέχρι που του είχαν μείνει μονάχα οι αλυσίδες από κάτω.. ο ιππότης φώναζε από πόνο όμως δεν σταμάτησε. Κατάφερε να με ρίξει κάτω . Ύψωσε το σπαθί του κι εγώ το δικό μου, έτοιμη να μπλοκάρω . Ήμουν σίγουρη πως αυτή την φορά δεν θα την γλίτωνα.. όμως ξαφνικά σταμάτησε και με κοίταξε.. η μάλλον .. κοίταξε το σπαθί μου

"Πριγκίπισσα .." είπε ξεπνοα και έκανε πίσω με γουλρωμενα μάτια .. " γιατί -" με ρώτησε .

συντετριμμένη σηκώθηκα με φόρα φωνάζοντας και τον κάρφωσα στο στήθος.. έβγαλα το σπαθί μου και τον κοίταζα την ώρα που γονάτισε ..και μετά έπεσε ηττημένος.. " γιατί τον αγαπώ .." έπιασα τον εαυτό μου να λέει ..αμέσως μετά του γύρισα πλάτη και παρατήρησα τον ήλιο που ξεκίνησε να ανατέλλει.. ταράχτηκα και ανέβηκα στο άλογο μου.. πρέπει να φτάσω πίσω προτού ξημερώσει ..

..

..

(Λίγο μπακάλικο θα μου πείτε και θα έχετε δίκιο ! Ξανά λέω , το έγραψα για την πλάκα μου ! ❤️🥴 )

Γενικά μου αρέσει να βρίσκω και να ταιριάζω τραγούδια με αυτό που γράφω . Αυτή την φορά είπα ότι θα βάλω ένα τυχαίο και ανοίγοντας το Spotify το πρώτο που πάτησα ήταν αυτό που έχω βάλει τέρμα πάνω.. που να το έψαχνα κι όλας δηλαδή, ταιριάζει απόλυτα ! Να πω και ένα χαζό/κλασικό .. ήταν το πεπρωμένο..ήταν η μοίρα αυτής της ιστορίας.. ΧΑΧΑ ( το κρασί φταίει, υπόσχομαι. Καλό υπόλοιπο! ) 🙈💥

ΚΡΆΤΑΣ ΜΥΣΤΙΚΌ;Where stories live. Discover now