Kehribar Zehri

24.Bölüm: -Kurt Kapanı-

instagram: zynepguvercin

instagram: dunyakuzey

twitter: zeynepguvercin_

spotify: mitolojik.biri (kehribar zehri için liste var)

Oy ve yorumlarınızı eksik etmezseniz sevinirim.

YENİ BÖLÜM SINIRI 600 OY VE 600 YORUM

🍂✨

♪Yüksek Sadakar - Katil & Maktül♪

🍂✨

"Oyunun adı aşk, kan ve gül

Sen katilsin bense maktul

Çek hançerini

Son kez öp ve beni öldür."

Yüksek Sadakat – Katil & Maktul

🍂

Gözlerim odamın camının dışında, bahçe kapısının olduğu yerde dolaşırken kollarımı göğsümde birleştirdim. Neden burada dikildiğimi bilmiyordum. Korumaların bahçede dolaşmaları mı dikkatimi çekiyordu? Olamazdı. İçimdeki beklentinin seviyesi çok yükseklerdeydi ve bir şey olacaktı, hissediyordum. Bahçenin kapılarının açıldığını fark ettim. Gece karası bir araba içeri girdiğinde bedenim heyecanla kıvrandı. Hızlıca geri çekilip odadan çıkarken neden bu kadar heyecanla koştuğumu bilmiyordum. Merdivenlerin başında durduğumda gözlerim bir yere takıldı. Merdivenleri inen biri daha vardı. Heyecanlı adımları yere çarparken şaşkındım. Ben merdivenlerin başında olduğum yerde duruyordum ama bir tane daha ben vardı. O, benden daha heyecanlı bir şekilde merdivenleri hızlıca indi. Ahşap kapı açıldığında, "Baba!" diye bağırarak koşup olduğu yerde durdu ve beni bekleyen babama ilerleyerek yüzünü onun göğsüne çarptı. Sıkıca sarıldığında vücudumu buz gibi bir hava sardı.

Babam, "Kızım," dediğinde kalbim buz kesti. Merdivenlerin başında durmuş, kıpırdamadan karşımdaki sahneyi izliyordum.

"Özledim," diyerek daha sıkı sarıldığında derin bir nefes almış olmalı ki babamın soğukluğu hissettiren kokusunu hissederek üşüdüm. "Çok özledim." Babam boğuk gülüşünün ardından soğuk avucunu başımın üstüne yasladı. Ona özgü şekilde saçlarımı okşadığında dokunuşunu hissettim. Babamın gözlerinin içinin güldüğünü görüyordum. Dudaklarını alnıma bastırdığında ürperdim. Dokunuşu buz gibiydi. Dokunuşları neden bu kadar soğuktu?

"Biraz dinlenmeme müsaade et, kızım. Çok yorgunum," dediğinde onu serbest bıraktım. Neden bırakmıştım? Bu fırsat bir daha nasıl elime geçerdi ki? Bir daha nasıl böyle bir rüya görürdüm?

"Baba," diyerek parmak uçlarımda yükseldim ve yüzümü boynuna gömdüğümde, özlem duygusu kalbimi sarıp, acıttı. Keşke gerçek olsaydı. "Her şeye rağmen seni seviyorum," dedim.

"Biliyorum," dedi, dudakları şakağımı okşadı. O hafif dokunuşu hissettiğimde gözlerim doldu ve parmaklarım şakağıma ulaştı.

Geri çekildiğimde yukarı çıktı; diğer ben peşinden sürüklenen bir hayalet gibi ardından gitti. Odasına girmeden uzanıp elini tuttuğumda babam, ona baktı. "Baba, beni özledin mi?" dedim, içimi tarifsiz bir acı ve endişe sarmıştı.