Hasta Bakıcı

10. bölüm

Kollarımı boynuna daha sıkı sarıp onu kendime çektim, tüm vücudum bunu istiyordu. Kolları yataktan destek alırken üstümde uzanıyordu ama hafifçe titriyordu.

Elimin birisini ensesine attım ve onu daha derin öptüm. Diğer elim omzu ve sırtı arasında gidip geliyordu. Kasları parmaklarımın dokunuşuyla kasılıp gevşerken, kalçamı kaldırıp aletlerimizi birbirine sürttüm.

Üstümden hızla kalkıp gitmek için hamle yaptığında onu kolundan yakaladım ve yatağa çektim. Sırtüstü düştüğü için kendimi kucağına attım ve kalçamı belirgin aletine sürttüm.

"Dur, dur lütfen." Kaşlarım çatıldı, istemiyor muydu yoksa?

"İstemiyor musun?" Gözleri yaşlarla parlıyordu, geri çekildim hızla.

"Böyle istemiyorum, sadece sevişmek istemiyorum." Kendimi hızla yan tarafa attım, yutkunup sakinleşmeye çalışıyor ve nefes almak için çabalıyordum.

"Özür dilerim, ilk başta rüya olduğunu sandım. Bu aralar renkli bir hayal gücüm var." Derin bir nefes aldı.

"Ben sana aşığım." Sözleri bomba gibi düşmüştü ortama.

"Tam dört yıldır hem de, seni hep uzaktan izledim. Gençlerle olmuyordun hatta bakmıyordun bile, her birlikte olduğun kişiden nefret ettim. Senden değil ama, senden nefret edemedim."

Buruk bir gülüş sesi çıkarttı, elini gözlerine örttü ters bir şekilde. Anlattıklarıyla kalp atışlarım daha da hızlanmıştı, içim kıpır kıpır oluyordu sözleri yüzünden.

"Sen her göreve gittiğinde haberleri izlerdim, ya bir şey olursa diye korkardım. Sonra gazi olduğun zaman... günlerce ağladım. Hastanede çalışan bir arkadaşım senin bileklerini kestiğini söyledi bana, günlerce de o yüzden ağladım."

Derin bir nefes alıp güldü, keyifsiz bir gülüştü ama bu. Ağladığını fark etsem de elimden birşey gelmiyordu.

"Kızın çalıştığım kuruma geldiğinde, bir gazi için bakıcı aradığını söylediğinde gönüllü oldum. İlk söylediği fiyatı kabul ettim, seni görebilmek bile bana yeterdi aslında." Gözlerini silip bana doğru döndü.

"Yakınlaştıkça dayanamaz oldum, dokunmak, öpmek, sarılmak, kokunu solumak istedim. Vücudunun sıcaklığını hissetmek için neler vermezdim." Son nokta buydu, kollarımı sırtına sardım ve ona sımsıkı sarıldım.

Birisi sizi bu kadar büyük bir sevgiyle sevdiğinde, kalbiniz o sevgiye doğru çekiliyordu. Onu daha çok yakınınızda istiyordunuz.

Burnumu boynuna dayayıp temiz kokusunu içime çektim, vücudu gittikçe gevşiyordu. Sonunda o da bana sarıldı ve benim gibi boynuma sokulup kokumu içine çekti.

"Beni izlediğin her seferinde mutlu olurdum, yaşın küçük olduğu için uzak durdum ama anlaşılan hata yapmışım. Bu kadar çok sevildiğimi bilseydim, başka kimseye ihtiyacım olmazdı."

Burnunu boynuma bir iki kez sürttüğünde gülümsedim, başıyla beni onaylıyordu bir de. Gülmemi tutamadım ve kısık sesle bir süre güldüm.

Yatakta uzun süre sarılarak yattık, ta ki Mete "yemek yapmayı unuttum" diye kalkmaya çalışana kadar. Onu tekrar koynuma çektim, tekrar sarıldım.

"Bugünlük dışardan söyleriz, yat şuraya." Derin bir nefes alıp geri uzandı ve kollarımın arasına girdi.

"O zaman pide yiyelim." İsteğine gülüp başımı salladım.

"Tamam bebeğim, pide yiyelim." Hitabımla kalp atışları hızlanırken bana daha da sokuldu, ben de onu daha sıkı sardım.

"Mete, bundan sonra deneyelim. Olur mu?" Kaşları çatılıp yüzüme döndüğünde gülümsedim.

"Neyi deneyelim?" Masumca sorduğunda dudağına minik bir öpücük kondurdum.

"Sevgili olmayı, sevgilin olmayı denemek istiyorum." Suratı gerçek bir gülümsemeyle aydınlanırken başıyla onayladı beni.

"Tamam, deneyelim." Daha sonra sarılarak uzun uzun konuştuk ve birbirimiz hakkında bir sürü şey öğrendik.

Mete'nin köyde yaşayan ailesi ve dört küçük kardeşi olduğunu öğrendim mesela, o da benim aile baskısıyla ve hiç tanımadığım bir aile dostumuzun kızıyla evlendiğimi öğrendi.

Kapı çalınıp pidelerimiz gelene kadar durmadan konuştuk, kollarımız bedenlerimize sarılı halde merak ettiğimiz ne varsa sorduk birbirimize.

Pideler gediğinde ise karşılıklı sohbet ederek yedik yemeğimizi, arada derin bir nefes alarak yüzüme baktığını fark ediyordum. Bu gece ilk defa birisine evimde kalmayı ve benimle uyumayı teklif etmek istemiştim.

Erken olduğunu düşündüğüm için vazgeçtim, belki yarın yapardım...