Hasta Bakıcı

11. bölüm

İlk kez evine gitmeden önce gelip bana sarılıyordu, çilek kokan nefesiyle ona uzanmak isteyen tarafımı görmezden gelip yanağına uzun bir öpücük kondurdum. Kızaran yanaklarına rağmen gamzeleriyle süslü gülümsemesi yüzünde parlıyordu.

"Sabah görüşürüz o zaman." Bana el sallayıp kapıdan çıkmadan önce yine gülümsedi, aynı şekilde el sallayıp ona veda ettim.

Mete evden çıkarken kapıyı kilitlediği için rahattım, kendimi banyoya attım yine. Bu sefer hiç bir çekincem olmadan onu düşünerek kendimi rahatlattım, gözleri, dudakları, çilek kokan nefesi, herşeyi ayrı güzeldi.

Nefesim sıklaşıp sona ulaşırken bile ismiyle inledim, neden bu kadar zevk aldığımı biliyordum. Hayal gücüm son sürat çalışıyordu ve ikimizi onlarca pozisyonda düşünebiliyordum şimdiden.

Duşumu alıp yatağa girdim ve gözlerimi huzurlu bir uykuya yumdum. Rüyamda yine onun tarafından baştan çıkarılıyor, okşanıp, tahrik ediliyordum ve neredeyse sona ulaşmak üzereyken dudaklarımda bir baskı hissettim.

Yarım kalan hazzımın azgınlığıyla onu yatağa çektim ve sağlam bacağımı kalçasına sardım. Büyüyen gözleri ve aralanan dudaklarıyla üstten bana bakarken kalkık aletimi ona sürttüm.

"Günaydın asker.." diye mırıldanıp aletime baktığında kahkaham odamda yankılandı.

"Sen var ya, hiç beklemediğim anlarda beklemediğim şeyler söylüyorsun." Gülerek onu kendime biraz daha çektim.

"Rüya mı görüyordun?" Kendini tutmaya çalışarak konuyu değiştirmesine güldüm içimden.

"Umarım geleceği görüyorumdur." Bir kez daha sürtündüğümde gözlerini yumup bir süre öyle kaldı.

"Anlamadım, ne gördün ki?" Onu kendime daha çok bastırıp kulağına yaklaştım.

"Seni ve beni.... farklı şekilde.... farklı pozisyonlarda...." kulağının hemen altını öpüp geri çekildim.

Kıpkırmızı olan kulaklarına bakıp alt dudağımı ısırdığımda yutkundu, kendini geri çekip yatağa oturdu. Konuştuğunda sesinde bariz bir kıskançlık vardı ve hoşuma gitmişti.

"Herkese karşı böyle miydin? Buraya getirdiğin diğer erkeklere yada kadınlara?" Kafamı iki yana salladım, bu onu utandırmayı sevdiğim için yaptığım bir şeydi.

"Tcchh, bu sana özel. Kimseye sevimli davranmadım, kimseye doğru dürüst gülmedim bile. Tarık hariç kimseyle bir kereden fazla görüşmedim." Göz devirip dudak büzdü.

"Adamın adı Tahsin.." sinirle söylediği isimle omuz silktim.

"Neyse ne, aklımda tutmaya değecek birisi değil." Sözlerimle gözleri parlarken ona yine sokuldum.

"Bu arada günaydın.... sevgilim." Yanağına büyük bir öpücük kondurup ayaklandım, kalkık aletime bir bakış atıp gözlerini başka tarafa çevirdi hemen.

"Ayrıca, kimseyi yatağıma sokmadım. Bilmek istersin dedim." Yüzü hafifçe gülümserken kalkıp mutfağa kaçtı, bende duşa girip rahatladım.

Rutin bir şekilde kahvaltı, türk kahvesi, dondurma faslından sonra telefonumun sesi odayı doldurdu. Kızım görüntülü arıyordu, kitabımı kenara koyup cevapladım hemen.

"Babacım, nasılsın? Nasıl geçiyor günleriniz?" Neşeli sesiyle gülümsedim kızıma.

"Nasıl olalım Asya hanım, hoplaya zıplaya geçiyor günlerimiz. Tek bacaklı tavşana döndüm." Gülerek söylediğim şeylerle bana dil çıkarttı.

"Protez için dert etme, buradan bir yerle anlaştım ben. Gayet uyguna geliyor bana, sen bu işi bana bırak." Kafamı iki yana salladım, akıllanmıyor bir türlü bu kız.

"Var benim param, merak etme sen beni. Hallederim bir türlü kızım, okuluna, işine odaklan sen." Okulda öğretim görevlisiydi kaldığı ülkede ve geliri iyiydi.

"Biliyorum babacım, ama bende senin için bir şey yapabilmek istiyorum." Düşen suratına bakıp ofladım, başımı sallayıp onaylarken bir yandan da aynı bana benzeyen yüz hatlarına bakıyordum ezberlemek ister gibi.

"Tamam canım, asma yüzünü. Sen üzülme yeter ki, babaya bir gül bakayım." Kocaman gülümsemesini her zaman ki gibi ekran görüntüsü alarak ölümsüzleştirdim.

"Seni seviyorum baba ve bakıcını delirtmemeye çalış lütfen, iznim bitti çünkü. Altı ay boyunca izin hakkım yok, gelip yeni birisini bulamam." Ona gülüp Mete'nin yemek yapan haline bakıp iyice büyüttüm gülümsememi.

"Onunla uğraşmak çok zevkli, komik bir genç, sevdim galiba. Elimden kaçırmam korkma." Kızım gülerek el salladığında görüntü kapandı ve kendimi mutfakta yemek yapan adamın yanına atmaktan başka işim kalmamış oldu.