11. Bölüm

2.8K 191 23
                                    

Kırgınlık geçer miydi?

Bilmiyordum, bugüne kadar kırıldığımla kalmıştım. Kimsenin gelip gönlümü almasını beklememiştim, beklentiler üzerdi çünkü.

Bugün ise durum farklıydı, bugün ben gönlümün alınmasını bekliyordum. İçten içe, ufak ufak yanan bir kıvılcımla.

Bugün yeni tanıştığım insanlar, diğer tarafta alıştığım insanlar. Kararsızdım. Onları da ilk başta tanımıyordum, Merihleri de.

Onların yanında kaldığım gibi, burada da kalabilirdim. Bundan daha doğal bir şey yoktu. İki taraf içinde durum aynıydı çünkü: Yasak aşktan doğan istenmeyen bir kızdım, titredim.

"İlk günden böyle bir teklif saçma oldu ama."

Kafamı salladım iki yana, yanlış anlamamıştım. Sadece ikilemdeydim.

"Düşüneceğim bunu."

Gülümsedi Merih, mavi gözleri parladı heyecanla. Onaylamamıştım, bu sevinç nedendi?

"Umarım olumlu olur cevabın."

"Evet ne yapıyoruz?"

Caner'e çevrildi gözler. Sıkılmıştım, bir şeyler yapmak iyi gelebilirdi belki.

"Duygu, önerdiğin bir şey var mı? Ne yapsak hoşuna gider?"

Elimi saçlarımdan geçirdim, aklıma bir şey gelmiyordu ki.

"Bilmem ki, siz ne isterseniz onu yapalım. Uyarım ben size."

🐞

"Hayır işte o parça oraya olmaz, kenarı yok bir kere."

Uzun bir süre düşünmüş, en sonunda Yiğit'in aylardır bitirmediği bin parçalık yapbozunu yapmaya karar vermiştik. Fakat bir sorun vardı, yapboz bitmiyordu.

"Duygu şu parça senin elindeydi sanki."

Elimdeki parçayı Caner'e verip arkamdaki koltuğa oturdu.  Sinirlenmiştim, hiçbir şekilde yol alamamıştık.

"Sabır ister bu işler, hemen pes etme."

Omuzlarımı silktim, Merih bize katılmamıştı. Kenarda durup izlemeyi tercih etmişti.

"Bir türlü olmadı, sıkıcı geldi."

Oturuşunu düzeltti, bana doğru döndü.

"Duygu, o evde rahat mısın abicim?"

Yutkundum, bu soruyu neden sormuştu? Onları ne derece tanıyordu?

"Normal."

Dudaklarını birbirine bastırdı, elimi ellerinin arasına aldı.

"Duygu, onların annelerini affetmediklerini biliyorum. Annelerine olan sinirlerini senden çıkarabilirler, doğaldır. Yine söylüyorum, burası  da senin evin. Sen de bu ailenin bir ferdisin. İstediğin zaman gelip kalabilirsin."

Kendimi tutamadım, birden sarıldım boynuna. Dün o aileden itilirken, bugün bu ailede kabullendiğimi görmüştüm. Büyük bir duygu karmaşası yaşıyordum.

Ölü Yıllar Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin