KANATSIZ

1🥀 AİLE

"BEN VAROLDUĞUM SÜRECE ONLARDA YAŞIYACAKTI"

....🥀

Aynada kendi yüzüme baktıkça ne kadar çöktüğümü düşünüyordum gözlerimin altı mosmor olmuş uykuzusluktan yüzüm hep çökmüştü.
Dün yaşananlar hala aklımdaydı ama bunları yapanda ben deyildim. Sabah kalktığım zaman üzerindeki kanlı kıyafetlerle uyuduğumu görmüştüm.
Dün öldürülen kız hala aklımdaydı buna engel olamıyordum belkide bu yüzden dün hiç uyuyamamıştım. Ama her ne olduysada bunlar yaşanmamış gibi sanki hiçbişey bilmiyormuş gibi güne başlıyacaktım, çünkü ben buyum Adel Kıraç bin türlü maskeyle dolaşan o kişiydim.

Uykusuzluktan moraran göz torbalarımı kapatmaya çalışmıştım olduğu kadar. Son kez bir ruj sürüp kalkacaktım ki aşağıdan adımı söyleyen bir böğürtü ve odama bodoslama dalan Ayaz almasaydı.

"Napıyosun sen sabahtandır seni çağırıyoruz insene aşşağı"

diye emir vermişti bana Ayaz. elimdeki rimeli yüzüne fırlatmamak için zor tuttum kendimi.
Pahalıydı sonuçta ne bilim kaça almıştım bunu güzeldide

"heey sana diyorum"

düşünclerimi bölen kardeşimin böğürtüsünden ve kafama atılan elma çöpünden sonra pahalı mahalı demeden elimdeki rimeli anlının ortasına denk gelmesi dileğiyle ona fırlattım. Tamda öyle oldu, güzel rimelim önce onun anlına çarpmış sonra yere düşüp kırılmıştı.

Ama bu ayıya ne farkederki.

Yediği darbeyi boşverip benim kırılan rimelime gülmeye başladı hemde böğüre böğüre

"lan sen salakamısın gerizekalı duyduk heralde iniyoruz aşşağı"

tabi sarfettiğim sözlerimin hepsi nafile.

Bana tekrar gülüp hızlı ol diyerek koşar adım çıkmıştı odadan, çünkü biliyordu biraz daha dursaydı bu sefer elimdeki dün yediğim meyve tabağından aldığım meyve bıçağını fırlatıcağımı.

Tekrar aynaya baktım, Adel Kıraç güzel görünüyorsun, yada belkide Yüzündeki maske seni öyle gösteriyordur. Evet beni Adel gibi gösteren şey buydu yüzümdeki makyajım ve ardına sakladığım gerçekler.
Ama bundan artık kurtulamazdım deyilmi, çok eskiden yaptığım Bi hatay ile bulamıştım bir kere ellerimi kana artık ne kadar yıkasamda temizlenmiyodu, ve şimdi o elleri kana bulanmış kız şu anda tüm ülkenin korktuğu birine dönüşmüştü.
KANATSIZ şu anda aynadaki canavara bakan o kızdı.

Aynadan gözüme çarpan boynuma dikkat ettim. Dün olmuştu nasıl ve ne zaman oldu hatırlamıyordum zaten hatırlamakda istemiyordum. Boynumda bir bıçak izi vardı derin deyildi ama görünüyordu işte. Hiçkimse ye bunu açıklayamazdım, yapabilirmiydim? Zannetmem. Bunca yıldır bununla yaşıyorsun Adel bundan sonrada zor olmuyacaktır.

Çiziği kapatmakla uğraşmadım, herzmanki gibi yalanlarla idare ederdim.

Ayağa kalkıp kahvaltı etmek için merdivenlere doğru yürüdüm "Adel hadi kızım "diyen annemin sesiyle son basamağıda inip masaya doğru ilerledim

"dur dur oturmadan gitte çayı getir"

"bu çay neden benden önce gelmiyoki bu masaya her zaman ben getiriyorum"

"Hadi kızım hadi gitte getir hadi"

ofluyarak mutafa doğru gittim Adel Kıraç sen bu dünyaya hizmet etmek için gelmişsin.
Evet bi çayı getiriyordum ama olsun sonuçta benden küçük varken ablaların hizmet ettiği nerede görülmüş.